Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011
Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011
Πως να κόψετε τα ναρκωτικά-Ανέκδοτο
Κάποτε συνελήφθησαν δύο νεαροί να κάπνίζουν "χόρτο" στην Ομόνοια. Μετά από δύο ημέρες στα κρατητήρια, οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα ο οποίος βλέποντας ότι πρόκειται για δύο 15χρονους τους είπε: "Κοιτάξτε, μου φαίνεστε καλά παιδιά και πραγματικά θα ήθελα να σας δώσω μια δεύτερη ευκαιρία αντί να σας χώσω στην φυλακή για κάποιο χρονικό διάστημα. Θα ήθελα λοιπόν να πάτε μες στο σαββατοκύριακο και να πείσετε τις παρέες σας πως είναι πολύ άσχημο πράγμα να κάνουν χρήση ναρκωτικών και πως θα πρέπει να εγκαταλείψουν αυτήν την κακή συνήθεια. Θα σας δω την Δευτέρα"
Πράγματι, τη Δευτέρα παρουσιάζονται μπροστά στον εισαγγελέα ο οποίος τους ρωτά να του πουν τι ακρίβώς έκαναν.
Ο πρώτος λέει:" Εγώ έπεισα 20 άτομα να κόψουν τα ναρκωτικά για πάντα"
"20 άτομα;!", λέει ο εισαγγελέας. "Πως τα κατάφερες;"
"Είναι πολύ απλό" λέει ο νεαρός." Ζωγράφισα σε ένα χαρτί δύο κύκλους, πρώτα έναν μεγάλο και ύστερα έναν μικρότερο και τους είπα ότι ο μεν πρώτος συμβόλιζε τον εγκέφαλό τους χωρίς τη χρήση ναρκωτικών ενώ ο μικρότερος κύκλος τον εγκέφαλό τους μετά την χρήση ναρκωτικών"
"Αυτό είναι καταπληκτικό" είπε ο εισαγγελέας. Και απευθυνόμενος προς τον δεύτερο νεαρό τον ρώτησε "Κι εσύ, πως τα πήγες;"
Ο νεαρός είπε:"Εγώ έπεισα 352 άτομα να κόψουν τα ναρκωτικά για πάντα!"
Ο εισαγγελέας πήγε να πάθει έμφραγμα. "Αυτό είναι άνω ποταμών! Είμαι σίγουρος πως με δουλεύεις! Μα πως είναι δυνατόν;!", ρώτησε.
"Έκανα κι εγώ μια ανάλογη προσέγγιση του θέματος" είπε ο δεύτερος.
"Ζωγράφισα κι εγώ δύο κύκλους αλλά πρώτα έφτιαξα έναν μικρό και μετά έφτιαξα έναν μεγάλο. Και τους είπα...
"...ο μικρός κύκλος συμβολίζει τον κώλο σας πριν τη φυλακή και ο μεγάλος τον κώλο σας μετά από δύο μέρες μέσα στη φυλακή"
Πράγματι, τη Δευτέρα παρουσιάζονται μπροστά στον εισαγγελέα ο οποίος τους ρωτά να του πουν τι ακρίβώς έκαναν.
Ο πρώτος λέει:" Εγώ έπεισα 20 άτομα να κόψουν τα ναρκωτικά για πάντα"
"20 άτομα;!", λέει ο εισαγγελέας. "Πως τα κατάφερες;"
"Είναι πολύ απλό" λέει ο νεαρός." Ζωγράφισα σε ένα χαρτί δύο κύκλους, πρώτα έναν μεγάλο και ύστερα έναν μικρότερο και τους είπα ότι ο μεν πρώτος συμβόλιζε τον εγκέφαλό τους χωρίς τη χρήση ναρκωτικών ενώ ο μικρότερος κύκλος τον εγκέφαλό τους μετά την χρήση ναρκωτικών"
"Αυτό είναι καταπληκτικό" είπε ο εισαγγελέας. Και απευθυνόμενος προς τον δεύτερο νεαρό τον ρώτησε "Κι εσύ, πως τα πήγες;"
Ο νεαρός είπε:"Εγώ έπεισα 352 άτομα να κόψουν τα ναρκωτικά για πάντα!"
Ο εισαγγελέας πήγε να πάθει έμφραγμα. "Αυτό είναι άνω ποταμών! Είμαι σίγουρος πως με δουλεύεις! Μα πως είναι δυνατόν;!", ρώτησε.
"Έκανα κι εγώ μια ανάλογη προσέγγιση του θέματος" είπε ο δεύτερος.
"Ζωγράφισα κι εγώ δύο κύκλους αλλά πρώτα έφτιαξα έναν μικρό και μετά έφτιαξα έναν μεγάλο. Και τους είπα...
"...ο μικρός κύκλος συμβολίζει τον κώλο σας πριν τη φυλακή και ο μεγάλος τον κώλο σας μετά από δύο μέρες μέσα στη φυλακή"
Συμπτώματα που ίσως παρατηρήσεις
Νευρικότητα, αϋπνία, χαμηλή απόδοση από το σχολείο, ή στην όποια μέχρι πριν λίγο ενασχόληση, ξαφνικές αλλαγές στην διά8εση, ανεξήγητη επι8ετικότητα, ανορεξία, έλλειψη παντελής ενδιαφέροντος για χόμπυ, σπορ, δημιουργία, κρίσεις υπνηλίας, σπατάλη και συνεχής απαίτηση χρημάτων, κηλίδες και σημάδια στο σώμα ,καμένο αλουμινόχαρτο ή βελόνες και σύριγγες.
Αυτά είναι τα συμπτώματα που μπορείς να διαπιστώσεις στον εαυτό σου ή στους άλλους ώστε να είναι έγκαιρη και αποτελεσματική η βοήθειά σου ή στο να μπορέσεις να ενισχύσεις την άμυνά σου .
Καλημέρα ζωή
Τελικά φίλε μου το μόνο σίγουρο είναι πως καλλίτερα πάντα είναι η πρόληψη από την θεραπεία.
Τα καλλίτερα όπλα στην αντίδραση μπροστά στον κίνδυνο είναι η ανοικοδόμηση του αυτοσεβασμού μας, ο αυτοέλεγχος, και η ΕΛΠΙΔΑ για ένα πραγματικά καλλίτερο αύριο.
Ίσως αυτό σημαίνει ακόμα ότι πρέπει να τραβάμε ψηλά στην ζωή παίρνοντας ότι καλλίτερο έχει, χωρίς να βλάπτουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Aν8ρωποι με αξίες και ιδανικά, για τους οποίους έχει νόημα η ζωή, διατρέχουν πολύ λιγότερο κίνδυνο, γιατί όλα μαζί παραπάνω μαζί με την ύπαρξη μιας συγκροτημένης και ζεστής οικογένειας, αποτελούν θώρακα και ασπίδα ασφάλειας. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις ότι πολλά πράγματα και πολλοί άνθρωποι μπορούν να ασκήσουν επιρροή πάνω σου.
Ακόμη πιο σημαντικότερο είναι όμως να μπορείς αυτά ακριβώς να τα ελέγχεις και ή να τα δέχεσαι αν είναι για καλό ή αλλιώς να τα απορρίπτεις. Ωστόσο στην πράξη τελειοποιείται κανείς.
Μία λέξη μόνο μπορεί να γεμίσει τα κενά στον εσωτερικό κόσμο μας και να μιλήσει στις ψυχές μας. Ναι. ΑΓΑΠΗ, που μπορείς να δώσεις και να πάρεις. ΜΠΟΡΕΙΣ!!!!
Αυτά είναι τα συμπτώματα που μπορείς να διαπιστώσεις στον εαυτό σου ή στους άλλους ώστε να είναι έγκαιρη και αποτελεσματική η βοήθειά σου ή στο να μπορέσεις να ενισχύσεις την άμυνά σου .
Καλημέρα ζωή
Τελικά φίλε μου το μόνο σίγουρο είναι πως καλλίτερα πάντα είναι η πρόληψη από την θεραπεία.
Τα καλλίτερα όπλα στην αντίδραση μπροστά στον κίνδυνο είναι η ανοικοδόμηση του αυτοσεβασμού μας, ο αυτοέλεγχος, και η ΕΛΠΙΔΑ για ένα πραγματικά καλλίτερο αύριο.
Ίσως αυτό σημαίνει ακόμα ότι πρέπει να τραβάμε ψηλά στην ζωή παίρνοντας ότι καλλίτερο έχει, χωρίς να βλάπτουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Aν8ρωποι με αξίες και ιδανικά, για τους οποίους έχει νόημα η ζωή, διατρέχουν πολύ λιγότερο κίνδυνο, γιατί όλα μαζί παραπάνω μαζί με την ύπαρξη μιας συγκροτημένης και ζεστής οικογένειας, αποτελούν θώρακα και ασπίδα ασφάλειας. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις ότι πολλά πράγματα και πολλοί άνθρωποι μπορούν να ασκήσουν επιρροή πάνω σου.
Ακόμη πιο σημαντικότερο είναι όμως να μπορείς αυτά ακριβώς να τα ελέγχεις και ή να τα δέχεσαι αν είναι για καλό ή αλλιώς να τα απορρίπτεις. Ωστόσο στην πράξη τελειοποιείται κανείς.
Μία λέξη μόνο μπορεί να γεμίσει τα κενά στον εσωτερικό κόσμο μας και να μιλήσει στις ψυχές μας. Ναι. ΑΓΑΠΗ, που μπορείς να δώσεις και να πάρεις. ΜΠΟΡΕΙΣ!!!!
Ο τοξικομανής δεν γεννιέται...Γίνεται.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η αγωγή και η εκπαίδευση είναι περισσότερο υλικές. Οι βασικοί πυρήνες της σωστής ή όχι ανάπτυξης της προσωπικότητας του παιδιού είναι η οικογένεια κατά πρώτο λόγο και το σχολείο κατά δεύτερο. Η κατανόηση, η συζήτηση με το παιδί επιβάλλονται στα κρίσιμα χρόνια που σχηματίζεται η προσωπικότητα του. Τα παιδιά που έμαθαν από νωρίς να εκτιμούν ,να σέβονται τους εαυτούς τους και τους άλλους, να είναι υπεύθυνα και να έχουν αυτοπειθαρχεία, η πιθανότητα να δοκιμάσουν ουσίες είναι πολύ μικρή.
Γιατί στην εφηβεία ;
Έχει συντελεστεί μια πολύ σημαντική μείωση της μέσης ηλικίας των νέων που καταναλώνουν όλο και πιο συχνά ναρκωτικά. Η πρώτη εμπειρία με τα ναρκωτικά συμβαίνει συνήθως ανάμεσα στα δεκατέσσερα και στα δεκαοκτώ. Η ηρωίνη έχει εξαπλωθεί παντού.
Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε μερικούς από τους λόγους που οδηγούν στο "λευκό θάνατο" .
Η έλλειψη επικοινωνίας, η απομόνωση, η οικονομική εξαθλίωση, το απάνθρωπο αστικό περιβάλλον, η περιέργεια, η αποκαλούμενη κοινωνική πίεση της ομάδας και ο ρομαντισμός της παρανομίας.
Αν συνδέσουμε τους παραπάνω λόγους σε ένα νοηματικά αυθαίρετο παζλ, είναι εύκολο να δούμε την ταυτότητα του σημερινού τρόπου ζωής σαν αφετερία εισόδου στα ναρκωτικά.
Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε μερικούς από τους λόγους που οδηγούν στο "λευκό θάνατο" .
Η έλλειψη επικοινωνίας, η απομόνωση, η οικονομική εξαθλίωση, το απάνθρωπο αστικό περιβάλλον, η περιέργεια, η αποκαλούμενη κοινωνική πίεση της ομάδας και ο ρομαντισμός της παρανομίας.
Αν συνδέσουμε τους παραπάνω λόγους σε ένα νοηματικά αυθαίρετο παζλ, είναι εύκολο να δούμε την ταυτότητα του σημερινού τρόπου ζωής σαν αφετερία εισόδου στα ναρκωτικά.
Όλα τα παιδιά που είναι εξαρτημένα ζουν ένα δράμα.
Μυϊκοί πόνοι, ναυτία, εμετός, γαστρεντερικές διαταραχές και αϋπνία, σπασμούς, εφίδρωση, εκνευρισμό και κάποτε επιληπτικές κρίσεις. Ακόμα άνοδος της αρτηριακής πίεσης, περισσότερα δάκρυα και υγρά από την μύτη, μεγάλη ανορεξία, αδυναμία, κατάπτωση. Έκδηλα ρίγη εναλλάσσονται με εξάψεις και υπερβολική εφίδρωση. Οι παρενέργειες είναι πολύ οξύτερες όταν ο τοξικομανής πλησιάζει στη μεγαλύτερη ένταση του συνδρόμου. Πέρα από τις αφόρητες αυτές καταστάσεις επέρχονται και μόνιμες βλάβες στην υγεία του.
Ακόμα η γέννηση προβληματικών παιδιών από τις ηρωινομανείς μητέρες.
Μεθαδόνη. ελπίδα στο σκοτάδι.
Η μεθαδόνη είναι πολύ ισχυρό αναλγητικό. Λειτουργεί στους εξαρτημένους από την μορφίνη και τα παράγωγά της ως φάρμακο για την εξάλειψη της ασθένειας του εθισμού.
Ακόμα η γέννηση προβληματικών παιδιών από τις ηρωινομανείς μητέρες.
Μεθαδόνη. ελπίδα στο σκοτάδι.
Η μεθαδόνη είναι πολύ ισχυρό αναλγητικό. Λειτουργεί στους εξαρτημένους από την μορφίνη και τα παράγωγά της ως φάρμακο για την εξάλειψη της ασθένειας του εθισμού.
Τα ναρκωτικά είναι ένα μεγάλο πρόβλημα
Είναι κοινωνικό και ταυτόχρονα οικονομικό-πολιτικό. Ωστόσο το θέμα δεν είναι απλό, θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με λαβύρινθο χωρίς τέλος. Είναι το ισχυρότερο και πιο σκληρό νόμισμα στο εμπόριο όπλων. Είναι γνωστή η συνεργασία δικτατόρων και εμπόρων ναρκωτικών. Δεν είναι τυχαίο πως σε κράτη όπου κυριαρχούν στρατοκράτες καλλιεργείται η παπαρούνα από όπου παράγεται το όπιο. Η ηρωίνη είναι το μοναδικό "εμπόρευμα" στον κόσμο που διακινείται σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και με μεικτό ποσοστό κέρδους 35.000%.
Τα ναρκωτικά είναι ένα μεγάλο πρόβλημα.Aκόμα μεγαλύτερο όμως και τεράστιο σε έκταση είναι το πρόβλημα των τοξικομανών.
Ζωντανές μαρτυρίες και δυστυχώς αδιάψευστες στον καθημερινό τύπο, ελληνικό και ξένο, μας προσγειώνουν σε μια σκληρή πραγματικότητα, που κάθε άλλο παρά σε ονειρεμένους παράδεισους παραπέμπουν.
Αναγκάζουν πολλούς αδαείς και ταυτόχρονα αδίστακτους, να ασχοληθούν με την παραγωγή και διακίνηση, ώστε να παίζουν σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την νοθεία και μάλιστα αδιαφορώντας για τα θύματα που αφήνουν στο διάβα τους.
Ένα ταξίδι στο πουθενά
Δυό συνεχείς δόσεις ηρωίνης συνήθως είναι αρκετές για να προκαλέσουν την εξάρτηση.
Αν κάποιος εθιστεί και το στερηθεί γίνεται ανήσυχος και εμφανίζει το σύνδρομο της στέρησης.
Τα ναρκωτικά είναι ένα μεγάλο πρόβλημα.Aκόμα μεγαλύτερο όμως και τεράστιο σε έκταση είναι το πρόβλημα των τοξικομανών.
Ζωντανές μαρτυρίες και δυστυχώς αδιάψευστες στον καθημερινό τύπο, ελληνικό και ξένο, μας προσγειώνουν σε μια σκληρή πραγματικότητα, που κάθε άλλο παρά σε ονειρεμένους παράδεισους παραπέμπουν.
Αναγκάζουν πολλούς αδαείς και ταυτόχρονα αδίστακτους, να ασχοληθούν με την παραγωγή και διακίνηση, ώστε να παίζουν σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την νοθεία και μάλιστα αδιαφορώντας για τα θύματα που αφήνουν στο διάβα τους.
Ένα ταξίδι στο πουθενά
Δυό συνεχείς δόσεις ηρωίνης συνήθως είναι αρκετές για να προκαλέσουν την εξάρτηση.
Αν κάποιος εθιστεί και το στερηθεί γίνεται ανήσυχος και εμφανίζει το σύνδρομο της στέρησης.
Πες όχι στα ναρκωτικά, ναι στη ζωή!-Aνέκδοτα
Ο χαρωπός λαγός τρέχει ανέμελα στη ζούγκλα, χοροπηδάει, μποϊνγκ, μποϊνγκ! Ξαφνικά βλέπει μπροστά του τον αρκούδο, έτοιμο να καπνίσει ένα τεράστιο μπάφο.
- "Όχι φίλε μου αρκούδε! Πες όχι στα ναρκωτικά, ναι στη ζωή! Έλα να τρέξεις μαζί μου!"
Τι να κάνει ο αρκούδος. Παρακάτω συναντούν την καμηλοπάρδαλη, η οποία έχει ετοιμάσει μυτιές. Επεμβαίνει ξανά ο λαγός:
- "Όχι φίλη μου καμηλοπάρδαλη, μην το κάνεις αυτό! Πες όχι στα ναρκωτικά, ναι στη ζωή! Έλα να τρέξεις μαζί μας!"
Έρχεται και η καμηλοπάρδαλη. Τελικά συναντούν και το λιοντάρι, που ήταν στο παρατσάκ να χτυπήσει βαρβάτη ένεση. Το βιολί του ο λαγός:
- "Όχι εσύ βασιλιά μου, τι παράδειγμα είναι αυτό που δίνεις στο λαό σου; Πες όχι στα ναρκωτικά, ναι στη ζωή! Έλα να τρέξεις μαζί μας!"
Γυρνάει απελπισμένος ο λιόνταρος στην αρκούδα και την καμηλοπάρδαλη, και λέει:
- "Δηλαδή κάθε φορά που ο λαγός πίνει ecstasy, εμείς θα τρέχουμε πάνω κάτω στη ζούγκλα;"
- "Όχι φίλε μου αρκούδε! Πες όχι στα ναρκωτικά, ναι στη ζωή! Έλα να τρέξεις μαζί μου!"
Τι να κάνει ο αρκούδος. Παρακάτω συναντούν την καμηλοπάρδαλη, η οποία έχει ετοιμάσει μυτιές. Επεμβαίνει ξανά ο λαγός:
- "Όχι φίλη μου καμηλοπάρδαλη, μην το κάνεις αυτό! Πες όχι στα ναρκωτικά, ναι στη ζωή! Έλα να τρέξεις μαζί μας!"
Έρχεται και η καμηλοπάρδαλη. Τελικά συναντούν και το λιοντάρι, που ήταν στο παρατσάκ να χτυπήσει βαρβάτη ένεση. Το βιολί του ο λαγός:
- "Όχι εσύ βασιλιά μου, τι παράδειγμα είναι αυτό που δίνεις στο λαό σου; Πες όχι στα ναρκωτικά, ναι στη ζωή! Έλα να τρέξεις μαζί μας!"
Γυρνάει απελπισμένος ο λιόνταρος στην αρκούδα και την καμηλοπάρδαλη, και λέει:
- "Δηλαδή κάθε φορά που ο λαγός πίνει ecstasy, εμείς θα τρέχουμε πάνω κάτω στη ζούγκλα;"
Η σκοτεινή πλευρά του μόντελινγκ Γκλάμουρ- σεξ και ναρκωτικά
Οι αποκαλύψεις του βρετανικού τηλεοπτικού σταθμού BBC για τη διαφθορά στον χώρο της μόδας έσπειραν ρίγη πανικού στον χώρο του μόντελινγκ σε όλο τον κόσμο, αφού στις αποκαλύψεις αυτές εμπλέκεται ένα από τα μεγαλύτερα πρακτορεία, το Ελίτ, ανάμεσα στα μοντέλα του οποίου συγκαταλέγονται και μερικά από τα πλέον ηχηρά ονόματα αυτού του εφήμερου κόσμου, όπως η Λίντα Εβαντζελίστα, η Ναόμι Κάμπελ και η Σίντι Κρόφορντ.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του BBC, ο λαμπερός κόσμος της μόδας και του μόντελινγκ κρύβει αρκετές σκοτεινές πλευρές, τις οποίες όλοι γνωρίζουν, συζητούν ή ψιθυρίζουν, αλλά για πρώτη φορά καταγράφονται με κάμερα. Στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του καναλιού με τίτλο «MacIntyre Undercover» οι δημοσιογράφοι Λιζ Μπρίνκγουορθ που υποδυόταν το μοντέλο και Ντόναλντ Μακ Ιντάιρ ο οποίος έκανε τον φωτογράφο μόδας κατάφεραν να καταγράψουν με κρυφές κάμερες υψηλά ιστάμενα στελέχη του πρακτορείου Ελίτ να σχολιάζουν με υπερηφάνεια τις σεξουαλικές επιδόσεις τους με ανήλικα μοντέλα, να παραδέχονται ότι εξωθούν νεαρά κορίτσια στην πορνεία και να κάνουν ρατσιστικά σχόλια.
«Χθες βράδυ ήμουν με ένα κορίτσι 12 ετών. Της έδωσα κοκαΐνη και την οδήγησα στο κρεβάτι μου» λέει στην κάμερα ο Ζεράλντ Μαρί, πρόεδρος του Ελίτ στην Ευρώπη και πρώην σύζυγος της Λίντα Εβαντζελίστα.
Ο Μαρί μαζί με άλλους τέσσερις υπαλλήλους του πρακτορείου παραιτήθηκαν αμέσως μετά τις αποκαλύψεις του BBC. Ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Ελίτ Τζον Καζαμπλάνκας αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από τα μοντέλα και τις οικογένειές τους και δεσμεύτηκε ότι θα επιβάλει «πειθαρχικές κυρώσεις» εναντίον όλων όσοι εκτίθενται από το ρεπορτάζ.
* Το βασίλειο της ματαιοδοξίας
Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι αποκαλύψεις αυτές δεν αποτελούν παρά την κορυφή του παγόβουνου σε έναν κόσμο όπου βασιλεύουν η ματαιοδοξία, η ψεύτικη λάμψη, τα γκρεμισμένα όνειρα και η φιλοδοξία νεαρών κοριτσιών και αγοριών να επιτύχουν και να ξεχωρίσουν μέσα στον ανελέητο ανταγωνισμό του επόμενου όμορφου προσώπου. Πρόκειται για έναν κόσμο μέσα στον οποίο η επιβίωση είναι πολλές φορές θέμα όχι ικανοτήτων αλλά τύχης.
Υπάρχουν όμως και πολλοί που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις αποκαλύψεις αυτές. «Θεωρώ ότι είναι υποκρισία σε έναν χώρο καθαρά ηδονοθηρικό όπως είναι αυτός της μόδας, στον οποίο συμμετέχουν νέοι άνθρωποι, να νομίζει κανείς ότι θα απουσίαζαν το σεξ και τα ναρκωτικά. Τώρα το γεγονός ότι σε αυτή την ιστορία εμπλέκονται και παιδιά 13 ετών, αυτό πια έχει να κάνει με τις φιλοδοξίες των γονέων τους και την ηθική ακεραιότητα των ανθρώπων που μανατζάρουν την καριέρα τους» επισημαίνει ο κ. Π. Χατζηστεφάνου, αρχισυντάκτης της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού «Vogue».
Τα ναρκωτικά και η πορνεία στον χώρο του μόντελινγκ, τουλάχιστον στο εξωτερικό, είναι μια παλιά ιστορία η οποία ξανάρχεται κατά καιρούς στη δημοσιότητα για να ξεχαστεί σε λίγο στον κάλαθο των χθεσινών ειδήσεων. Πριν από λίγο καιρό είχε ξεσπάσει «σάλος» μετά τον θάνατο του Ντέιβιντ Σορέντι, του 18χρονου αδελφού του φωτογράφου μόδας Μάριο Σορέντι, από υπερβολική δόση ηρωίνης και τις αποκαλύψεις ότι η κοπέλα του, το μοντέλο Τζέιμι Κινγκ, έκανε και αυτή χρήση ηρωίνης.
Οταν το πρακτορείο της απέλυσε την Κινγκ μετά τις αποκαλύψεις αυτές, πολλοί έσπευσαν να επισημάνουν την υποκρισία στην κίνηση αυτή τη στιγμή που το 17χρονο μοντέλο το μόνο που έκανε ήταν να ακολουθήσει πιστά τις επιταγές της μόδας που εκείνο τον καιρό προωθούσε το heroin chic, ένα λουκ που ήθελε τα μοντέλα να μοιάζουν με θύματα της ηρωίνης. Στη συνέχεια ήρθαν να ρίξουν λάδι στην ίδια φωτιά οι πληροφορίες περί εγκλεισμού της Κέιτ Μος, ενός από τα πλέον επιτυχημένα μοντέλα όλων των εποχών, σε κλινική αποτοξίνωσης.
* Τι συμβαίνει στην Ελλάδα
«Είναι μεγάλη υποκρισία να περιμένεις από μια κοπέλα 1,83 μ. ύψος να ζυγίζει 38 κιλά και να μην παίρνει ναρκωτικά. Με οξυγόνο δεν μπορείς να ζήσεις μόνο»επισημαίνει η Λία (σ.σ.: δεν είναι το πραγματικό όνομά της), που εδώ και χρόνια κάνει επιτυχημένη καριέρα στον χώρο του μόντελινγκ.
Μπορεί όλα αυτά να είναι συνηθισμένο φαινόμενο στο εξωτερικό, τι συμβαίνει όμως στην Ελλάδα; Πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι του χώρου τις αποκαλύψεις αυτές; «Είναι πολύ θλιβερό αυτό που συμβαίνει γιατί εδώ και χρόνια κάνουμε έναν πολύ σκληρό αγώνα να δώσουμε μία άλλη εικόνα στο μόντελινγκ από αυτή που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες στον Τύπο. Εχουμε μία σταθερή τακτική να αντιμετωπίζουμε το μόντελινγκ όσο πιο επαγγελματικά γίνεται. Το γεγονός ότι σε αυτή την ιστορία εμπλέκεται το γραφείο Elite ήταν μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη για μας γιατί πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα γραφεία στον κόσμο. Πάντως θα ήθελα να επισημάνω ότι οι δημοσιογράφοι του BBC χρειάστηκαν έναν ολόκληρο χρόνο για να ανακαλύψουν ένα σκάνδαλο, γεγονός που μας κάνει να ελπίζουμε ότι αυτό που κατέγραψαν ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Το Elite είναι ένας κολοσσός στον χώρο μας, δεν νομίζω ότι το έχουν σύστημα να εξωθούν τα παιδιά τους στην πορνεία και στα ναρκωτικά. Εξάλλου μην ξεχνάτε ότι τα μοντέλα έχουν ένα σκληρό ωράριο, πρέπει να είναι ευπαρουσίαστα, ευδιάθετα, συνεπείς επαγγελματίες. Δεν μπορείς να είσαι μέσα στα ναρκωτικά και να συνεχίσεις για πολύ να είσαι επιτυχημένο μοντέλο» επισημαίνει η κυρία Α. Δέλιου, ιδιοκτήτρια του πρακτορείου μοντέλων Agence.
Η κυρία Δέλιου υπήρξε για χρόνια μοντέλο και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το μανατζάρισμα άλλων μοντέλων. Είναι ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζουν καλά όχι μόνο τις λαμπερές αλλά και τις σκοτεινές πλευρές του χώρου. Παραδέχεται ότι το μόντελινγκ είναι ένα επάγγελμα που έλκει πολλών ειδών ανθρώπους. «Αλλά το να γενικεύουμε και να λέμε ότι το μόντελινγκ ταυτίζεται με την πορνεία δεν είναι αντικειμενικό. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για νέες κοπέλες και δεν μπορείς να ελέγχεις την προσωπική τους ζωή. Είναι ελεύθεροι επαγγελματίες. Αν μία κοπέλα θέλει να κινείται, δεν μπορείς να της το απαγορέψεις» λέει.
Οσο για τα ναρκωτικά επισημαίνει ότι υπάρχουν παντού. «Δεν θα έλεγα ότι είναι ζήτημα χώρου αλλά ζήτημα προσωπικότητας. Σύμφωνοι, κάποια παιδιά στο μόντελινγκ μπορεί και να καταλήξουν στα ναρκωτικά, αλλά αυτό θα μπορούσε να τους συμβεί και στο σχολείο».
«Είναι γελοίο όλο αυτό το ζήτημα με τις φοβερές αποκαλύψεις του BBC που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να κομίζουν γλαύκαν ες Αθήνας. Η μόδα είναι ένας χώρος που έχει να κάνει με ομορφιά, νιάτα και επιθυμία και πολλά από αυτά τα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτό το πανηγύρι διασκεδάζουν με σεξ και ναρκωτικά. Είναι αυτονόητο και πιστεύω ότι όλο αυτό το κυνήγι μαγισσών γίνεται από ανθρώπους που δεν έχουν ευχαριστηθεί τίποτε στη ζωή τους» αναφέρει χαρακτηριστικά ο υπεύθυνος μόδας σε μεγάλο lifestyle περιοδικό και συνεχίζει: «Στην Ελλάδα γίνονται ακριβώς τα ίδια με αυτά που γίνονται στο εξωτερικό, μόνο που εδώ η ποιότητα των ναρκωτικών είναι χειρότερη και τα βρίσκεις δυσκολότερα. Δηλαδή, είναι απλά θέμα διαδικαστικό».
* Μοντέλα στην πορνεία
Οσο για την πορνεία υπάρχουν πολλοί που αναφέρουν το παράδειγμα γνωστών μοντέλων στην Ελλάδα που, εκτός από το μόντελινγκ, επιδίδονται και στο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Επισημαίνουν ότι ανάμεσα σε αυτά περιλαμβάνονται κορίτσια που ξεκίνησαν την καριέρα τους από την τρυφερή ηλικία των 14 ετών και τα οποία με τη βοήθεια των ατζέντηδων και πολλές φορές με τη σύμφωνη γνώμη των κηδεμόνων τους κάνουν καριέρα και ως πόρνες πολυτελείας.
«Στην Ελλάδα όμως αυτό το φαινόμενο δεν είναι διαδεδομένο. Η αλήθεια είναι ότι στο εξωτερικό είναι πιο σκληρά τα πράγματα. Η συνεχής απόρριψη και η μοναξιά μπορεί να οδηγήσουν κάποια κορίτσια να πάρουν θολές αποφάσεις. Πάντως εγώ που συνεργάζομαι με το πρακτορείο Ελίτ για δύο χρόνια οφείλω να ομολογήσω ότι ουδέποτε είχα μία πρόταση που να αντιβαίνει προς τις αρχές μου» λέει η κυρία Εφη Σπύρου, πρώην Μις Κύπρος, η οποία τον τελευταίο καιρό κάνει καριέρα στο εξωτερικό.
«Μέσα σε αυτό τον χώρο κυκλοφορούν πολλά όμορφα κορίτσια και πιθανόν κάποια από αυτά να αποφασίσουν να κοιμηθούν με τον ατζέντη τους ή τον διευθυντή του πρακτορείου προκειμένου να προωθήσουν την καριέρα τους. Αλλά αυτό επαφίεται στην ελεύθερη επιλογή των κοριτσιών αυτών. Οσο για τη χώρα μας, η έκταση του φαινομένου είναι σαφώς πιο περιορισμένη, αφού είναι μία αγορά μικρή και κλειστή, στην οποία τα πάντα αποκαλύπτονται πιο εύκολα» αναφέρει ο κ. Γ. Κουτούλιας, ιδιοκτήτης του πρακτορείου Πλάνετ και πρώην πρόεδρος του σωματείου των μοντέλων, το οποίο δεν υφίσταται πλέον
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του BBC, ο λαμπερός κόσμος της μόδας και του μόντελινγκ κρύβει αρκετές σκοτεινές πλευρές, τις οποίες όλοι γνωρίζουν, συζητούν ή ψιθυρίζουν, αλλά για πρώτη φορά καταγράφονται με κάμερα. Στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του καναλιού με τίτλο «MacIntyre Undercover» οι δημοσιογράφοι Λιζ Μπρίνκγουορθ που υποδυόταν το μοντέλο και Ντόναλντ Μακ Ιντάιρ ο οποίος έκανε τον φωτογράφο μόδας κατάφεραν να καταγράψουν με κρυφές κάμερες υψηλά ιστάμενα στελέχη του πρακτορείου Ελίτ να σχολιάζουν με υπερηφάνεια τις σεξουαλικές επιδόσεις τους με ανήλικα μοντέλα, να παραδέχονται ότι εξωθούν νεαρά κορίτσια στην πορνεία και να κάνουν ρατσιστικά σχόλια.
«Χθες βράδυ ήμουν με ένα κορίτσι 12 ετών. Της έδωσα κοκαΐνη και την οδήγησα στο κρεβάτι μου» λέει στην κάμερα ο Ζεράλντ Μαρί, πρόεδρος του Ελίτ στην Ευρώπη και πρώην σύζυγος της Λίντα Εβαντζελίστα.
Ο Μαρί μαζί με άλλους τέσσερις υπαλλήλους του πρακτορείου παραιτήθηκαν αμέσως μετά τις αποκαλύψεις του BBC. Ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Ελίτ Τζον Καζαμπλάνκας αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από τα μοντέλα και τις οικογένειές τους και δεσμεύτηκε ότι θα επιβάλει «πειθαρχικές κυρώσεις» εναντίον όλων όσοι εκτίθενται από το ρεπορτάζ.
* Το βασίλειο της ματαιοδοξίας
Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι αποκαλύψεις αυτές δεν αποτελούν παρά την κορυφή του παγόβουνου σε έναν κόσμο όπου βασιλεύουν η ματαιοδοξία, η ψεύτικη λάμψη, τα γκρεμισμένα όνειρα και η φιλοδοξία νεαρών κοριτσιών και αγοριών να επιτύχουν και να ξεχωρίσουν μέσα στον ανελέητο ανταγωνισμό του επόμενου όμορφου προσώπου. Πρόκειται για έναν κόσμο μέσα στον οποίο η επιβίωση είναι πολλές φορές θέμα όχι ικανοτήτων αλλά τύχης.
Υπάρχουν όμως και πολλοί που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις αποκαλύψεις αυτές. «Θεωρώ ότι είναι υποκρισία σε έναν χώρο καθαρά ηδονοθηρικό όπως είναι αυτός της μόδας, στον οποίο συμμετέχουν νέοι άνθρωποι, να νομίζει κανείς ότι θα απουσίαζαν το σεξ και τα ναρκωτικά. Τώρα το γεγονός ότι σε αυτή την ιστορία εμπλέκονται και παιδιά 13 ετών, αυτό πια έχει να κάνει με τις φιλοδοξίες των γονέων τους και την ηθική ακεραιότητα των ανθρώπων που μανατζάρουν την καριέρα τους» επισημαίνει ο κ. Π. Χατζηστεφάνου, αρχισυντάκτης της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού «Vogue».
Τα ναρκωτικά και η πορνεία στον χώρο του μόντελινγκ, τουλάχιστον στο εξωτερικό, είναι μια παλιά ιστορία η οποία ξανάρχεται κατά καιρούς στη δημοσιότητα για να ξεχαστεί σε λίγο στον κάλαθο των χθεσινών ειδήσεων. Πριν από λίγο καιρό είχε ξεσπάσει «σάλος» μετά τον θάνατο του Ντέιβιντ Σορέντι, του 18χρονου αδελφού του φωτογράφου μόδας Μάριο Σορέντι, από υπερβολική δόση ηρωίνης και τις αποκαλύψεις ότι η κοπέλα του, το μοντέλο Τζέιμι Κινγκ, έκανε και αυτή χρήση ηρωίνης.
Οταν το πρακτορείο της απέλυσε την Κινγκ μετά τις αποκαλύψεις αυτές, πολλοί έσπευσαν να επισημάνουν την υποκρισία στην κίνηση αυτή τη στιγμή που το 17χρονο μοντέλο το μόνο που έκανε ήταν να ακολουθήσει πιστά τις επιταγές της μόδας που εκείνο τον καιρό προωθούσε το heroin chic, ένα λουκ που ήθελε τα μοντέλα να μοιάζουν με θύματα της ηρωίνης. Στη συνέχεια ήρθαν να ρίξουν λάδι στην ίδια φωτιά οι πληροφορίες περί εγκλεισμού της Κέιτ Μος, ενός από τα πλέον επιτυχημένα μοντέλα όλων των εποχών, σε κλινική αποτοξίνωσης.
* Τι συμβαίνει στην Ελλάδα
«Είναι μεγάλη υποκρισία να περιμένεις από μια κοπέλα 1,83 μ. ύψος να ζυγίζει 38 κιλά και να μην παίρνει ναρκωτικά. Με οξυγόνο δεν μπορείς να ζήσεις μόνο»επισημαίνει η Λία (σ.σ.: δεν είναι το πραγματικό όνομά της), που εδώ και χρόνια κάνει επιτυχημένη καριέρα στον χώρο του μόντελινγκ.
Μπορεί όλα αυτά να είναι συνηθισμένο φαινόμενο στο εξωτερικό, τι συμβαίνει όμως στην Ελλάδα; Πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι του χώρου τις αποκαλύψεις αυτές; «Είναι πολύ θλιβερό αυτό που συμβαίνει γιατί εδώ και χρόνια κάνουμε έναν πολύ σκληρό αγώνα να δώσουμε μία άλλη εικόνα στο μόντελινγκ από αυτή που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες στον Τύπο. Εχουμε μία σταθερή τακτική να αντιμετωπίζουμε το μόντελινγκ όσο πιο επαγγελματικά γίνεται. Το γεγονός ότι σε αυτή την ιστορία εμπλέκεται το γραφείο Elite ήταν μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη για μας γιατί πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα γραφεία στον κόσμο. Πάντως θα ήθελα να επισημάνω ότι οι δημοσιογράφοι του BBC χρειάστηκαν έναν ολόκληρο χρόνο για να ανακαλύψουν ένα σκάνδαλο, γεγονός που μας κάνει να ελπίζουμε ότι αυτό που κατέγραψαν ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Το Elite είναι ένας κολοσσός στον χώρο μας, δεν νομίζω ότι το έχουν σύστημα να εξωθούν τα παιδιά τους στην πορνεία και στα ναρκωτικά. Εξάλλου μην ξεχνάτε ότι τα μοντέλα έχουν ένα σκληρό ωράριο, πρέπει να είναι ευπαρουσίαστα, ευδιάθετα, συνεπείς επαγγελματίες. Δεν μπορείς να είσαι μέσα στα ναρκωτικά και να συνεχίσεις για πολύ να είσαι επιτυχημένο μοντέλο» επισημαίνει η κυρία Α. Δέλιου, ιδιοκτήτρια του πρακτορείου μοντέλων Agence.
Η κυρία Δέλιου υπήρξε για χρόνια μοντέλο και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το μανατζάρισμα άλλων μοντέλων. Είναι ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζουν καλά όχι μόνο τις λαμπερές αλλά και τις σκοτεινές πλευρές του χώρου. Παραδέχεται ότι το μόντελινγκ είναι ένα επάγγελμα που έλκει πολλών ειδών ανθρώπους. «Αλλά το να γενικεύουμε και να λέμε ότι το μόντελινγκ ταυτίζεται με την πορνεία δεν είναι αντικειμενικό. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για νέες κοπέλες και δεν μπορείς να ελέγχεις την προσωπική τους ζωή. Είναι ελεύθεροι επαγγελματίες. Αν μία κοπέλα θέλει να κινείται, δεν μπορείς να της το απαγορέψεις» λέει.
Οσο για τα ναρκωτικά επισημαίνει ότι υπάρχουν παντού. «Δεν θα έλεγα ότι είναι ζήτημα χώρου αλλά ζήτημα προσωπικότητας. Σύμφωνοι, κάποια παιδιά στο μόντελινγκ μπορεί και να καταλήξουν στα ναρκωτικά, αλλά αυτό θα μπορούσε να τους συμβεί και στο σχολείο».
«Είναι γελοίο όλο αυτό το ζήτημα με τις φοβερές αποκαλύψεις του BBC που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να κομίζουν γλαύκαν ες Αθήνας. Η μόδα είναι ένας χώρος που έχει να κάνει με ομορφιά, νιάτα και επιθυμία και πολλά από αυτά τα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτό το πανηγύρι διασκεδάζουν με σεξ και ναρκωτικά. Είναι αυτονόητο και πιστεύω ότι όλο αυτό το κυνήγι μαγισσών γίνεται από ανθρώπους που δεν έχουν ευχαριστηθεί τίποτε στη ζωή τους» αναφέρει χαρακτηριστικά ο υπεύθυνος μόδας σε μεγάλο lifestyle περιοδικό και συνεχίζει: «Στην Ελλάδα γίνονται ακριβώς τα ίδια με αυτά που γίνονται στο εξωτερικό, μόνο που εδώ η ποιότητα των ναρκωτικών είναι χειρότερη και τα βρίσκεις δυσκολότερα. Δηλαδή, είναι απλά θέμα διαδικαστικό».
* Μοντέλα στην πορνεία
Οσο για την πορνεία υπάρχουν πολλοί που αναφέρουν το παράδειγμα γνωστών μοντέλων στην Ελλάδα που, εκτός από το μόντελινγκ, επιδίδονται και στο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Επισημαίνουν ότι ανάμεσα σε αυτά περιλαμβάνονται κορίτσια που ξεκίνησαν την καριέρα τους από την τρυφερή ηλικία των 14 ετών και τα οποία με τη βοήθεια των ατζέντηδων και πολλές φορές με τη σύμφωνη γνώμη των κηδεμόνων τους κάνουν καριέρα και ως πόρνες πολυτελείας.
«Στην Ελλάδα όμως αυτό το φαινόμενο δεν είναι διαδεδομένο. Η αλήθεια είναι ότι στο εξωτερικό είναι πιο σκληρά τα πράγματα. Η συνεχής απόρριψη και η μοναξιά μπορεί να οδηγήσουν κάποια κορίτσια να πάρουν θολές αποφάσεις. Πάντως εγώ που συνεργάζομαι με το πρακτορείο Ελίτ για δύο χρόνια οφείλω να ομολογήσω ότι ουδέποτε είχα μία πρόταση που να αντιβαίνει προς τις αρχές μου» λέει η κυρία Εφη Σπύρου, πρώην Μις Κύπρος, η οποία τον τελευταίο καιρό κάνει καριέρα στο εξωτερικό.
«Μέσα σε αυτό τον χώρο κυκλοφορούν πολλά όμορφα κορίτσια και πιθανόν κάποια από αυτά να αποφασίσουν να κοιμηθούν με τον ατζέντη τους ή τον διευθυντή του πρακτορείου προκειμένου να προωθήσουν την καριέρα τους. Αλλά αυτό επαφίεται στην ελεύθερη επιλογή των κοριτσιών αυτών. Οσο για τη χώρα μας, η έκταση του φαινομένου είναι σαφώς πιο περιορισμένη, αφού είναι μία αγορά μικρή και κλειστή, στην οποία τα πάντα αποκαλύπτονται πιο εύκολα» αναφέρει ο κ. Γ. Κουτούλιας, ιδιοκτήτης του πρακτορείου Πλάνετ και πρώην πρόεδρος του σωματείου των μοντέλων, το οποίο δεν υφίσταται πλέον
Αλκοόλ, ναρκωτικά και σεξ
Οι ευρωπαίοι έφηβοι καταναλώνουν επίτηδες μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και ναρκωτικών προκειμένου να βελτιώσουν τη σεξουαλική τους ζωή.
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Από τη μελέτη φαίνεται ότι ένας στους τρεις άνδρες ηλικίας 16 έως 35 ετών και μία στις τέσσερις γυναίκες της ίδιας ηλικίας, δηλώνουν πως μεθούν, προκειμένου να ρίξουν τις αναστολές τους και να έχουν πιο εύκολα σεξουαλική επαφή.
Τα ανησυχητικό είναι ότι – υπό αυτές τις συνθήκες – φαίνεται ότι είναι πολύ πιθανό οι νέοι να μη χρησιμοποιήσουν προφυλακτικό κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης. Η χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών σε νεαρή ηλικία συνδέεται άμεσα με την έναρξη της σεξουαλικής ζωής πριν την ηλικία των 16 ετών και μάλιστα στα κορίτσια.
Το 50% περίπου των ερωτηθέντων στη Βιέννη και την Αυστρία είχαν μεθύσει και είχαν κάνει σεξ πριν τα 16 τους χρόνια. Το αντίστοιχο ποσοστό στη Βενετία ανέρχεται στο 36%, στο 37% στην Πάλμα της Ισπανίας και στο 30% στο Λίβερπουλ του Ηνωμένου Βασιλείου. Το ένα τέταρτο των νέων που κάνουν χρήση κοκαΐνης υποστηρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο αυξάνουν τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, ενώ η χρήση ναρκωτικών εν γένει συνδέεται με την εναλλαγή ερωτικών συντρόφων.
Οι ερωτηθέντες δήλωσαν, επίσης, ότι μετανιώνουν για τις πράξεις τους όταν συνέρχονται από το μεθύσι ή από την επήρεια των ναρκωτικών. Από τις απαντήσεις τους προκύπτει πως, όσοι μέθυσαν τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες, είναι πολύ πιθανό να είχαν πέντε ή και παραπάνω διαφορετικούς ερωτικούς συντρόφους, καθώς και σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό.
Η πλειονότητα των νέων δήλωσαν ότι μετάνιωσαν για τη συνεύρεση την επόμενη ημέρα, όταν δηλαδή συνήλθαν από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Στην έρευνα συμμετείχαν 1.341 νέοι από εννέα χώρες, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Τσεχία, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και τη Σλοβενία.
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Από τη μελέτη φαίνεται ότι ένας στους τρεις άνδρες ηλικίας 16 έως 35 ετών και μία στις τέσσερις γυναίκες της ίδιας ηλικίας, δηλώνουν πως μεθούν, προκειμένου να ρίξουν τις αναστολές τους και να έχουν πιο εύκολα σεξουαλική επαφή.
Τα ανησυχητικό είναι ότι – υπό αυτές τις συνθήκες – φαίνεται ότι είναι πολύ πιθανό οι νέοι να μη χρησιμοποιήσουν προφυλακτικό κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης. Η χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών σε νεαρή ηλικία συνδέεται άμεσα με την έναρξη της σεξουαλικής ζωής πριν την ηλικία των 16 ετών και μάλιστα στα κορίτσια.
Το 50% περίπου των ερωτηθέντων στη Βιέννη και την Αυστρία είχαν μεθύσει και είχαν κάνει σεξ πριν τα 16 τους χρόνια. Το αντίστοιχο ποσοστό στη Βενετία ανέρχεται στο 36%, στο 37% στην Πάλμα της Ισπανίας και στο 30% στο Λίβερπουλ του Ηνωμένου Βασιλείου. Το ένα τέταρτο των νέων που κάνουν χρήση κοκαΐνης υποστηρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο αυξάνουν τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, ενώ η χρήση ναρκωτικών εν γένει συνδέεται με την εναλλαγή ερωτικών συντρόφων.
Οι ερωτηθέντες δήλωσαν, επίσης, ότι μετανιώνουν για τις πράξεις τους όταν συνέρχονται από το μεθύσι ή από την επήρεια των ναρκωτικών. Από τις απαντήσεις τους προκύπτει πως, όσοι μέθυσαν τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες, είναι πολύ πιθανό να είχαν πέντε ή και παραπάνω διαφορετικούς ερωτικούς συντρόφους, καθώς και σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό.
Η πλειονότητα των νέων δήλωσαν ότι μετάνιωσαν για τη συνεύρεση την επόμενη ημέρα, όταν δηλαδή συνήλθαν από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Στην έρευνα συμμετείχαν 1.341 νέοι από εννέα χώρες, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Τσεχία, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και τη Σλοβενία.
Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤIΚΩΝ
Οι συνέπειες από τη χρήση των ναρκωτικών ποικίλουν και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό απ' τους παράγοντες( π.χ. το περιεχόμενο της ναρκωτικής ουσίας, ο τρόπος λήψης, η διάρκεια της χρήσης κτλ. ). Οι βασικότερες από αυτές είναι :
α)Η οξεία δηλητηρίαση απ' τα ναρκωτικά είναι μια απ' τις συνηθισμένες αιτίες θανάτου των τοξικομανών. Η ανάγκη που δημιουργούν πολλά απ' αυτά ( κύρια τα οπιούχα, οι αμφεταμίνες, η κοκαΐνη, τα βαρβιτουρικά ) για λήψη μεγαλύτερης δόσης, λόγω εθισμού, μπορεί να σταθεί μοιραία για τη ζωή του χρήστη. Επειδή σ' αυτές τις περιπτώσεις ο τοξικομανής έχει ανάγκη να αυξάνει συνεχώς τη δόση του, φτάνει κάποτε στην υπερδόση ( overdose ), που, ενώ είναι απαραίτητη για τις επιθυμητές εκδηλώσεις, εντούτοις είναι τοξική πια δόση για τον οργανισμό. 'Έτσι μπορεί να προκύψει δηλητηρίαση, με ποικίλα συμπτώματα, που τελικά οδηγεί σε παράλυση της αναπνοής και της κυκλοφορίας και στο θάνατο.
Σχετικά με το θέμα πρέπει να επισημάνουμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία :
Να πως περιγράφει ένας τοξικομανής την περίπτωσή του. “Τέσσερις φορές έχω πάθει οβερντόουζ. Τη μία απ' αυτές είπα, τελείωσα. Μου έκοψαν τις φλέβες και με περπάτησαν κάτι φίλοι μου. Κατάφερα να γλιτώσω. Μια μέρα μεταφέρθηκα στο Λοιμωδών με ηπατικό κώμα. Ηπατίτιδα, θανατηφόρα υπογλυκαιμία, σηψαιμία και ...κάτι άλλα ψιλά ”. (Ημερήσιος τύπος).
“Το όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος. Αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση στον καθένα”, τονίζει ο καθηγητής στην έδρα της ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Α. Δoυτσινέλης, μιλώντας στον ημερήσιο τύπο για την ηρωίνη. Και συνεχίζει :“ Οι θάνατοι από ηρωίνη είναι πάρα πολύ συχνοί, σε σημείο ου να λέγεται και σωστά να υποστηρίζεται ότι ο τοξικομανής αυτής της ουσίας έχει πολύ λίγες πιθανότητες ν' αποκατασταθεί.
Ο θάνατος από ηρωίνη είναι πολύ πιθανός και προέρχεται από πολλές αιτίες. Η πιο συνηθισμένη αιτία ίσως είναι η λήψη υπερβολικής δόσεως, και αυτό διότι ο τοξικομανής, στην έντονη διάθεση που έχει να πάρει μια )ση ηρωίνης, δεν ελέγχει ούτε το είδος που του δίνει ο λαθρέμπορος γιατί όπως είναι γνωστό n ηρωίνη νοθεύεται uε κινίνη, στρυχνίνη κ.α.- ούτε μπορεί να ελέγξει την ποσότητα.
Κάθε προϊόν είναι διαφορετικής περιεκτικότητας σε ηρωίνη, με αποτέλεσμα η ποσότητα που λαμβάνεται να μην είναι ελεγχόμενη. Άλλωστε, με τη διάθεση που έχει ο τοξικομανής, το τελευταίο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να ελέγξει τη δόση του. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να βρει το ναρκωτικό και να κάνει την ένεση.
'Έτσι, το διαλύει τις περισσότερες φορές με νερό ή λεμόνι, σε μικρό κουταλάκι και με αυτοσχέδιο τρόπο, (ούτε καν σύριγγα) χρησιμοποιεί ορισμένες φορές μόνο μια βελόνα σκουριασμένη, και προσπαθεί να ενέσει στον εαυτό του το δηλητήριο. 'Έτσι, περιστατικά θανάτων από υπερβολική και μη ελεγχόμενη δόση είναι πολύ πιθανά και δεν εξαρτώνται μόνο από δικό του λάθος. Δεν μπορεί με τα μέσα που έχει να τα ελέγξει. 'Έτσι παθαίνει αυτό που ονομάζουμε "οβερντόουζ" και καταλήγει λέγοντας:
“Αν ένα υγιές άτομο έχει ένα προσδόκιμο 30-40 χρόνια, για τα άτομα αυτά το προσδόκιμο επιβιώσεως είναι τρομερά χαμηλό. Δυστυχώς, δεν , υπάρχουν σήμερα στατιστικά στοιχεία για να κρίνει κανείς ποια είναι η βασική αιτία θανάτου των τοξικομανών στη χώρα μας. Πάντως εκείνο που πρέπει να τονίσει κανείς είναι ότι η τοξικομανία της ηρωίνης ιδιαίτερα είναι σχεδόν ταυτόσημη με την έννοια του θανάτου. Ο κάθε νέος που θα πάρει τη σύριγγα στο χέρι του και θ ' αποφασίσει να κάνει την ηρωίνη, παίρνει και διαβατήριο για το θάνατο. Ακόμη και ζωντανός να παραμείνει, είναι τέτοια η ψυχολογική του αποικοδόμηση, τέτοια η αποσύνθεση της προσωπικότητάς του, που μπορεί να μιλήσει κανείς για ζωντανό-νεκρό.
Β)Η τοξικομανία(η χρόνια δηλητηρίαση) αναπτύχθηκε στην αρχή.
Γ)Οι γενικές λοιμώξεις, όπως η ηπατίτιδα, ο τέτανος, οι πνευμονικές επιπλοκές, η σηψαιμία, η ενδοκαρδίτιδα κτλ., προκαλούνται από άγνοια ή αδυναμία τήρησης των συνθηκών ασηψίας, όταν γίνεται χρήση με ενέσεις. Σε έρευνα γιατρών του Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων της Αθήνας (Κοντογιάννης, Μουσούλης, Γιαλούρης) αποδείχθηκε πως, ενώ το 1976 και 1977 κανείς τοξικομανής δε νοσηλεύτηκε για ηπατίτιδα, μετά το 1978 άρχισαν να νοσηλεύονται αρκετοί, κι έτσι το 1982, ένας στους δέκα αρρώστους από ηπατίτιδα ήταν τοξικομανής. 'Ήταν άνθρωποι που ανήκαν στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν τα 24 χρόνια.
Οι ίδιοι γιατροί επισημαίνουν ότι ο αριθμός των τοξικομανών με :( ηπατίτιδα πρέπει να 'ναι ακόμα μεγαλύτερος, γιατί οι εύποροι τοξικομανείς προτιμούν τη νοσηλεία στο σπίτι ή σε ιδιωτικές κλινικές, κι έτσι πολλές περιπτώσεις δεν υπολογίζονται στις στατιστικές.
Δ) Ο κίνδυνος από την πρόσμειξη των ναρκωτικών με άλλες ουσίες είναι μεγάλος. Πολλά δυσάρεστα συμπτώματα, ή και θάνατοι ακόμα, αποδίδονται στις διάφορες ουσίες(π.χ. κινίνη, στρυχνίνη κτλ.), με τις οποίες τα κυκλώματα διακίνησης νοθεύουν τα ναρκωτικά (και κυρίως την ηρωίνη) για ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Την ίδια <ΝΟθεία” μπορεί να την κάνουν και χρήστες-μικροδιακινητές, για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα χρήματα για τη δόση τους.
Ε) Η λήψη ναρκωτικών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ολέθρια για το παιδί Τα ναρκωτικά διαπερνούν τον πλακούντα. Αυτό σημαίνει ότι, αν μια γυναίκα ναρκομανής μείνει έγκυος, το έμβρυο θα δεχτεί την επίδραση του ναρκωτικού και θ' αναπτύξει σωματική εξάρτηση. Επομένως, σύντομα μετά τη γέννησή του, το βρέφος θα παρουσιάζει το φοβερό πόνο της εξάρτησης από το ναρκωτικό. Οι στατιστικές δείχνουν ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1970, από τους 20.000-30.000 ηρωινομανείς από τη Φιλαδέλφεια (Η.Π.Α.)η 1 στους 5 ήταν γυναίκα, και ότι περισσότερες από 8 στις 1 0 βρίσκονταν στις αναπαραγωγικές ηλικίες. Πράγμα που σημαίνει ότι το 1973, για παράδειγμα, 1 νεογέννητο στα 14 απ' όσα είδαν τον κόσμο στο Γενικό Νοσοκομείο της Φιλαδέλφειας γεννήθηκε από μητέρα που ήταν τοξικομανής.
Στ)Οι γενικές κοινωνικές συνέπειες είναι τεράστιες και μόνο απλή μνεία τους θα γίνει εδώ. Μολονότι γνωρίζουμε πολλά σχετικά με τις ειδικές συνέπειες απ' τη χρήση των ναρκωτικών, δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε και να αναφέρουμε τις άπειρες κοινωνικές προεκτάσεις τους. Μια διεξοδική αποτίμησή τους θ' απαιτούσε τεράστιο έργο και ολόκληρη κοινωνιολογοοικονομική πραγματεία. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω επίσημη διαπίστωση:
“Το κοινωνικό και οικονομικό κόστος από την κατάχρηση τοξικών ουσιών είναι υπερβολικό, κυρίως όταν υπολογίσει κανείς τα εγκλήματα και τη βία, όπως επίσης και τη διάβρωση των ηθικών αξιών που προκαλούν” (από την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών).
Ακόμα, ένα μικρό μόνο δείγμα μπορούμε να έχουμε κι απ' τις δύο παρακάτω αφηγήσεις, που τις παραθέτουμε όπως δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο :Αυτός εδώ ο νέος έσκαβε τις φλέβες του με μανία, κοντά τέσσερα χρόνια. “Έφτασα να τρυπιέμαι και 9 φορές τη μέρα”. Γνώρισε τη φυλακή. Μετράει αγαπητούς φίλους του, που δεν υπάρχουν πια, βρέθηκαν νεκροί πλάι σε μια σύριγγα. “Πέντε φορές κινδύνεψα κι εγώ, τη μια απ' αυτές οι γιατροί με είχαν ξεγράψει”. Έκλεβε το σπίτι του, πουλούσε ηρωίνη, γνώρισε εξευτελισμούς για το βάρεμά του. “Πόσες και πόσες φορές δεν έφτυσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη για όσα έκανα προκειμένου να βγάλω τη δόση μου”.
Οι δρόμοι, όπως μου λέει, που ανοίγονται σ ' αυτές τις περιπτώσεις, είναι να γίνει κανείς ληστής ή λαθρέμπορος, για να εξοικονομήσει τη δόση του. Όσοι Δε γίνουν κλέφτες ή λαθρέμποροι, θα γίνουν μαστροποί ή μικροέμποροι ηρωίνης. Είναι αυτοί που τη νοθεύουν και τη μία δόση την κάνουν δύο! για να μπορούν να εξοικονομήσουν την επόμενη δόση τους.
Αντίστοιχα, οι γυναίκες οδηγούνται στην πορνεία, Ο Κώστας άρχισε, πριν ακόμα κλείσει τα δεκαέξι του, με δύο χάπια και ένα τσιγαριλίκι. Αργότερα ήρθε και η σύριγγα. Όλα αυτά τα χρόνια υπολογίζει ότι κύλησαν 1.500.000 μιλιγκράμ ηρωίνης στο αίμα του. “Ενάμισι κιλό κι ακόμα δεν μπαζώθηκα. Κάτι είναι κι αυτό”. Λογαριάζουμε: Πρέπει να πέρασαν απ ' τα χέρια του 15 εκατομμύρια δραχμές.
Όλα δόθηκαν για τη δόση.
Αδύνατον “Κι όμως δεν είναι. Θυμάμαι μέρες, που έδωσα και 20. 000 δραχμές. Θα μου πεις, πού έβρισκα τα χρήματα. Έκλεψα απ ' το σπίτι μου, έγινα βαποράκι. Υπήρχαν μέρες που είχα στα χέρια μου και 60.000 δρχ. Όλα έφευγαν στην πρέζα. Έτσι είναι όλοι. Ξέρω κοπέλες που στέκονται στα πεζοδρόμια της Βουκουρεστίου, γίνονται πόρνες για τη δόση τους, αγόρια που έκαναν διαρρήξεις. Η ηρωίνη σε κάνει δούλο της, δεν υπάρχουν ηθικοί ενδοιασμοί.
α)Η οξεία δηλητηρίαση απ' τα ναρκωτικά είναι μια απ' τις συνηθισμένες αιτίες θανάτου των τοξικομανών. Η ανάγκη που δημιουργούν πολλά απ' αυτά ( κύρια τα οπιούχα, οι αμφεταμίνες, η κοκαΐνη, τα βαρβιτουρικά ) για λήψη μεγαλύτερης δόσης, λόγω εθισμού, μπορεί να σταθεί μοιραία για τη ζωή του χρήστη. Επειδή σ' αυτές τις περιπτώσεις ο τοξικομανής έχει ανάγκη να αυξάνει συνεχώς τη δόση του, φτάνει κάποτε στην υπερδόση ( overdose ), που, ενώ είναι απαραίτητη για τις επιθυμητές εκδηλώσεις, εντούτοις είναι τοξική πια δόση για τον οργανισμό. 'Έτσι μπορεί να προκύψει δηλητηρίαση, με ποικίλα συμπτώματα, που τελικά οδηγεί σε παράλυση της αναπνοής και της κυκλοφορίας και στο θάνατο.
Σχετικά με το θέμα πρέπει να επισημάνουμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία :
Να πως περιγράφει ένας τοξικομανής την περίπτωσή του. “Τέσσερις φορές έχω πάθει οβερντόουζ. Τη μία απ' αυτές είπα, τελείωσα. Μου έκοψαν τις φλέβες και με περπάτησαν κάτι φίλοι μου. Κατάφερα να γλιτώσω. Μια μέρα μεταφέρθηκα στο Λοιμωδών με ηπατικό κώμα. Ηπατίτιδα, θανατηφόρα υπογλυκαιμία, σηψαιμία και ...κάτι άλλα ψιλά ”. (Ημερήσιος τύπος).
“Το όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος. Αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση στον καθένα”, τονίζει ο καθηγητής στην έδρα της ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Α. Δoυτσινέλης, μιλώντας στον ημερήσιο τύπο για την ηρωίνη. Και συνεχίζει :“ Οι θάνατοι από ηρωίνη είναι πάρα πολύ συχνοί, σε σημείο ου να λέγεται και σωστά να υποστηρίζεται ότι ο τοξικομανής αυτής της ουσίας έχει πολύ λίγες πιθανότητες ν' αποκατασταθεί.
Ο θάνατος από ηρωίνη είναι πολύ πιθανός και προέρχεται από πολλές αιτίες. Η πιο συνηθισμένη αιτία ίσως είναι η λήψη υπερβολικής δόσεως, και αυτό διότι ο τοξικομανής, στην έντονη διάθεση που έχει να πάρει μια )ση ηρωίνης, δεν ελέγχει ούτε το είδος που του δίνει ο λαθρέμπορος γιατί όπως είναι γνωστό n ηρωίνη νοθεύεται uε κινίνη, στρυχνίνη κ.α.- ούτε μπορεί να ελέγξει την ποσότητα.
Κάθε προϊόν είναι διαφορετικής περιεκτικότητας σε ηρωίνη, με αποτέλεσμα η ποσότητα που λαμβάνεται να μην είναι ελεγχόμενη. Άλλωστε, με τη διάθεση που έχει ο τοξικομανής, το τελευταίο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να ελέγξει τη δόση του. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να βρει το ναρκωτικό και να κάνει την ένεση.
'Έτσι, το διαλύει τις περισσότερες φορές με νερό ή λεμόνι, σε μικρό κουταλάκι και με αυτοσχέδιο τρόπο, (ούτε καν σύριγγα) χρησιμοποιεί ορισμένες φορές μόνο μια βελόνα σκουριασμένη, και προσπαθεί να ενέσει στον εαυτό του το δηλητήριο. 'Έτσι, περιστατικά θανάτων από υπερβολική και μη ελεγχόμενη δόση είναι πολύ πιθανά και δεν εξαρτώνται μόνο από δικό του λάθος. Δεν μπορεί με τα μέσα που έχει να τα ελέγξει. 'Έτσι παθαίνει αυτό που ονομάζουμε "οβερντόουζ" και καταλήγει λέγοντας:
“Αν ένα υγιές άτομο έχει ένα προσδόκιμο 30-40 χρόνια, για τα άτομα αυτά το προσδόκιμο επιβιώσεως είναι τρομερά χαμηλό. Δυστυχώς, δεν , υπάρχουν σήμερα στατιστικά στοιχεία για να κρίνει κανείς ποια είναι η βασική αιτία θανάτου των τοξικομανών στη χώρα μας. Πάντως εκείνο που πρέπει να τονίσει κανείς είναι ότι η τοξικομανία της ηρωίνης ιδιαίτερα είναι σχεδόν ταυτόσημη με την έννοια του θανάτου. Ο κάθε νέος που θα πάρει τη σύριγγα στο χέρι του και θ ' αποφασίσει να κάνει την ηρωίνη, παίρνει και διαβατήριο για το θάνατο. Ακόμη και ζωντανός να παραμείνει, είναι τέτοια η ψυχολογική του αποικοδόμηση, τέτοια η αποσύνθεση της προσωπικότητάς του, που μπορεί να μιλήσει κανείς για ζωντανό-νεκρό.
Β)Η τοξικομανία(η χρόνια δηλητηρίαση) αναπτύχθηκε στην αρχή.
Γ)Οι γενικές λοιμώξεις, όπως η ηπατίτιδα, ο τέτανος, οι πνευμονικές επιπλοκές, η σηψαιμία, η ενδοκαρδίτιδα κτλ., προκαλούνται από άγνοια ή αδυναμία τήρησης των συνθηκών ασηψίας, όταν γίνεται χρήση με ενέσεις. Σε έρευνα γιατρών του Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων της Αθήνας (Κοντογιάννης, Μουσούλης, Γιαλούρης) αποδείχθηκε πως, ενώ το 1976 και 1977 κανείς τοξικομανής δε νοσηλεύτηκε για ηπατίτιδα, μετά το 1978 άρχισαν να νοσηλεύονται αρκετοί, κι έτσι το 1982, ένας στους δέκα αρρώστους από ηπατίτιδα ήταν τοξικομανής. 'Ήταν άνθρωποι που ανήκαν στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν τα 24 χρόνια.
Οι ίδιοι γιατροί επισημαίνουν ότι ο αριθμός των τοξικομανών με :( ηπατίτιδα πρέπει να 'ναι ακόμα μεγαλύτερος, γιατί οι εύποροι τοξικομανείς προτιμούν τη νοσηλεία στο σπίτι ή σε ιδιωτικές κλινικές, κι έτσι πολλές περιπτώσεις δεν υπολογίζονται στις στατιστικές.
Δ) Ο κίνδυνος από την πρόσμειξη των ναρκωτικών με άλλες ουσίες είναι μεγάλος. Πολλά δυσάρεστα συμπτώματα, ή και θάνατοι ακόμα, αποδίδονται στις διάφορες ουσίες(π.χ. κινίνη, στρυχνίνη κτλ.), με τις οποίες τα κυκλώματα διακίνησης νοθεύουν τα ναρκωτικά (και κυρίως την ηρωίνη) για ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Την ίδια <ΝΟθεία” μπορεί να την κάνουν και χρήστες-μικροδιακινητές, για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα χρήματα για τη δόση τους.
Ε) Η λήψη ναρκωτικών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ολέθρια για το παιδί Τα ναρκωτικά διαπερνούν τον πλακούντα. Αυτό σημαίνει ότι, αν μια γυναίκα ναρκομανής μείνει έγκυος, το έμβρυο θα δεχτεί την επίδραση του ναρκωτικού και θ' αναπτύξει σωματική εξάρτηση. Επομένως, σύντομα μετά τη γέννησή του, το βρέφος θα παρουσιάζει το φοβερό πόνο της εξάρτησης από το ναρκωτικό. Οι στατιστικές δείχνουν ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1970, από τους 20.000-30.000 ηρωινομανείς από τη Φιλαδέλφεια (Η.Π.Α.)η 1 στους 5 ήταν γυναίκα, και ότι περισσότερες από 8 στις 1 0 βρίσκονταν στις αναπαραγωγικές ηλικίες. Πράγμα που σημαίνει ότι το 1973, για παράδειγμα, 1 νεογέννητο στα 14 απ' όσα είδαν τον κόσμο στο Γενικό Νοσοκομείο της Φιλαδέλφειας γεννήθηκε από μητέρα που ήταν τοξικομανής.
Στ)Οι γενικές κοινωνικές συνέπειες είναι τεράστιες και μόνο απλή μνεία τους θα γίνει εδώ. Μολονότι γνωρίζουμε πολλά σχετικά με τις ειδικές συνέπειες απ' τη χρήση των ναρκωτικών, δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε και να αναφέρουμε τις άπειρες κοινωνικές προεκτάσεις τους. Μια διεξοδική αποτίμησή τους θ' απαιτούσε τεράστιο έργο και ολόκληρη κοινωνιολογοοικονομική πραγματεία. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω επίσημη διαπίστωση:
“Το κοινωνικό και οικονομικό κόστος από την κατάχρηση τοξικών ουσιών είναι υπερβολικό, κυρίως όταν υπολογίσει κανείς τα εγκλήματα και τη βία, όπως επίσης και τη διάβρωση των ηθικών αξιών που προκαλούν” (από την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών).
Ακόμα, ένα μικρό μόνο δείγμα μπορούμε να έχουμε κι απ' τις δύο παρακάτω αφηγήσεις, που τις παραθέτουμε όπως δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο :Αυτός εδώ ο νέος έσκαβε τις φλέβες του με μανία, κοντά τέσσερα χρόνια. “Έφτασα να τρυπιέμαι και 9 φορές τη μέρα”. Γνώρισε τη φυλακή. Μετράει αγαπητούς φίλους του, που δεν υπάρχουν πια, βρέθηκαν νεκροί πλάι σε μια σύριγγα. “Πέντε φορές κινδύνεψα κι εγώ, τη μια απ' αυτές οι γιατροί με είχαν ξεγράψει”. Έκλεβε το σπίτι του, πουλούσε ηρωίνη, γνώρισε εξευτελισμούς για το βάρεμά του. “Πόσες και πόσες φορές δεν έφτυσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη για όσα έκανα προκειμένου να βγάλω τη δόση μου”.
Οι δρόμοι, όπως μου λέει, που ανοίγονται σ ' αυτές τις περιπτώσεις, είναι να γίνει κανείς ληστής ή λαθρέμπορος, για να εξοικονομήσει τη δόση του. Όσοι Δε γίνουν κλέφτες ή λαθρέμποροι, θα γίνουν μαστροποί ή μικροέμποροι ηρωίνης. Είναι αυτοί που τη νοθεύουν και τη μία δόση την κάνουν δύο! για να μπορούν να εξοικονομήσουν την επόμενη δόση τους.
Αντίστοιχα, οι γυναίκες οδηγούνται στην πορνεία, Ο Κώστας άρχισε, πριν ακόμα κλείσει τα δεκαέξι του, με δύο χάπια και ένα τσιγαριλίκι. Αργότερα ήρθε και η σύριγγα. Όλα αυτά τα χρόνια υπολογίζει ότι κύλησαν 1.500.000 μιλιγκράμ ηρωίνης στο αίμα του. “Ενάμισι κιλό κι ακόμα δεν μπαζώθηκα. Κάτι είναι κι αυτό”. Λογαριάζουμε: Πρέπει να πέρασαν απ ' τα χέρια του 15 εκατομμύρια δραχμές.
Όλα δόθηκαν για τη δόση.
Αδύνατον “Κι όμως δεν είναι. Θυμάμαι μέρες, που έδωσα και 20. 000 δραχμές. Θα μου πεις, πού έβρισκα τα χρήματα. Έκλεψα απ ' το σπίτι μου, έγινα βαποράκι. Υπήρχαν μέρες που είχα στα χέρια μου και 60.000 δρχ. Όλα έφευγαν στην πρέζα. Έτσι είναι όλοι. Ξέρω κοπέλες που στέκονται στα πεζοδρόμια της Βουκουρεστίου, γίνονται πόρνες για τη δόση τους, αγόρια που έκαναν διαρρήξεις. Η ηρωίνη σε κάνει δούλο της, δεν υπάρχουν ηθικοί ενδοιασμοί.
Κάποιοι σταθμοί στην Ιστορία της τοξικομανίας
5000 π.x Οι Σουμέριοι χρησιμοποιούν το όπιο
3.500 π.χ Αιγυπτιακός πάπυρος περιγρ’αφει την Παρασκευή του αλκοόλ
900 π.χ ο Όμηρος περιγράφει τα «νηπενθή», ένα παρασκεύασμα όπιου
600 μ.χ Οι Άραβες εισβάλλουν στην Ινδία και μεταφέρουν εκεί το όπιο.Εκατό χρόνια αργότερα οι Ινδοί το εμπορεύνται με την Κίνα
1500 Ο Χριστόφορος Κολόμβος φέρνει τον καπνό από τον Νέο Κόσμο Ο Παρακέλσος εισάγει το λάβδανο, βάμα του οπίου, στην πρακτική ιατρική
1600 Στη Βαυαρία, τη σαξωνία και τη Ζυρίχη απογορεύεται ο καπνός, στο Λουξεμβούργο τη Ρωσία και την Οθωμανική αυτοκρατορία προβλέπεται η ποινή του θανάτου για τους καπνιστές , ενώ το 1729 στην Κίνα προβλέπεται η ποινή του διά στραγγαλισμού θανάτου για όποιον χρησιμοποιεί ή εμπορεύεται όπιο
1762 Ο Άγγλος γιατρός Dover προτείνει ως θεραπευτική αγωγή τη χρήση παράγωγου του όπιου, που θα γνωρίσει επιτυχία ως και τις αρχές του αιώνα μας
1800 Ο στρατός του Ναπολέοντα μεταφέρει την Κάνναβη από την Αίγυπτο στη Γαλλία Στο κλάμπ των χασιστών» (όσων μασούν ή καπνίζουν χασίς ή μαριχουάνα) στο Παρίσι, ένα κέντρο πολιτιστικό καυχώνται ότι ανήκουν ο Μπαλζάκ, ο Μποντλαίρ, ο Δουμάς και ο Γκωτιέ
1805 Απομονώνεται η η μορφίνη, το ενεργό συστατικό του όπιου και λίγο αργότερα η κοκαίνη, το δραστικό συστατικό του φλοιού της κόκας
1874 Μετασχηματίζοντας με χημική σύνθεση τη μορφίνη, εφευρίσκεται η ηρωίνη και 24 χρόνια μετά εισάγεται στην ‘κλινική πρακτική’ Αργότερα Γερμανός γιατρός χορηγεί κοκαίνη σε τραυματίες πολέμου για θεραπευτικού σκοπούς, περιγράφοντας τα πλεονεκτήματα της Μια δεκαετία μετά, ο πατέρας της ψυχανάλυσης φρόυντ αρχίζει τη χρήση κοκαίνης
19ος αιώνας Το κρασί Mariani που περιέχει κόκα του Περού χρήζει ευρείας κατανάλωσης Τα φύλλα του φυτού περιέχουν ποσότητα ψυχοδραστικών ουσιών, όπως καφείνη, κοκαίνη κ.α Ανάμεσα στους διάσημους καταναλωτές η βασίλισσα Βικτωρία και ο Πάππας λέων ο ΙΓ, ο οποίος μάλιστα το βράβευσε με χρυσό μετάλλιο Το ποτό μιμήθηκαν στην Ιταλία και αργότερα στην Αμερική όπου ο John Pemberton με πολλές αλλαγές μετασχημάτισε τη σημερινή Coca Cola όταν μάλιστα το 1903 αντικαταστάθηκε από την εταιρία η κοκαίνη με καφείνη
1912 Εισάγεται στην θεραπέια η φαινοβαρβιτάλη με την ονομασία luminal και ορίζεται σύμβασεις σύμφωνα με τις οποίες θα υποβάλονται σε έλεγχο τα οπιούχα και η κοκαίνη Λίγο αργότερα ιδρύονται για πρώτη φορά οι «`Narcotic Clinics” Μόνο το 1932 κλείστηκαν στη φυλακή 45.000 για αθέμιτη χρήση αλκοόλ κατά της διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης , που ισχύει έως και το 1933, ενώ χιλιάδες χάνουν τη ζωή τους από δηλητηρίαση καθώς στα συστατικά του παράνομου αλκοόλ υπήρχαν και τοξικές ακαθαρσίες
1921 Σε 14 Πολιτείες των ΗΠΑ τα τσιγάρα είναι παράνομα
1925 Αρχίζει μια σειρά Διεθνών Συνθηκών
Στα πρώτα συνέδρια καθαρίζονται μεταξύ των κρατών το κρατικό μονοπώλιο του όπιου και λίγο αργότερα το ίδιο έτος και σε άλλα οπιούχα και την κάνναβη Η συνθήκη της Γενεύης το 1935 επιβεβαιώνει με κάποιες τροπολογίες Ένα χρόνο αργότερα υπογράφεται νέα μορφή της συνθήκης που επικυρώνεται και από την Ιταλία το 1960, και 7 κράτη καθίστατο δυνατό να παράγουν και να εξάγουν όπιο, Ινδία, Γιουκοσλαβία,Ρωσία, Βουλγαρία,Τουρκία, Ελλάδα, Ιράν Από αυτά πρακτικά μόνο τα δύο πρώτα πρήγαγαν τόσο, ώστε και να εξάγουν
Ακολούθησε η Ενιαία Συνθήκη της Ν.Υόρκης το 1961 και άλλες με το σκοπό «την φροντίδα για τη φυσική και ηθική υγεία της ανθρωπότητας»
Στην πραγματικότητα, εκτός του ενός αυτού σπουδαίου λόγου, δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά τα έθνη δεν κάνουν λόγο για το αλκοόλ και τον καπνό και θα το έκαναν αν μεγάλες εταιρίες είχαν διαφορετικές εθνικότητες Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι γίνεται λόγος έντονα για το όπιο και την κάνναβη από το 1912 και μετά, όταν η τοξικομανία έγινε ανεξέλεγκτο οικονομικό βάρος για κράτη , είτε κοινωνικά είτε οικονομικά λόγω της υπερβολικής ανάπτυξης του λαθρεμπορίου που αρχίζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο ‘Ενας κύριος λόγος στην ουσία ήταν για να συγκεντρωθούν οι δυνάμεις των αποικιακών κρατών για να επιβάλουν άλλα μονοπώλεια διεθνούς δικαίου στη παραγωγή και διακίνηση ή και παράλληλων συμφερόντων
Το 1839, στις διαμαρτυρίες του αυτοκράτορα της Κίνας για τις καταστροφές που προκαλεί το όπιο, η αγγλική Βουλή των Κοινοτήτων απάντησε πως «είναι ασύμφορο να εγκαταλείψει μια πηγή εισοδημάτων τόσο υψηλών, όπως εκείνα που αποφέρει η Εταιρεία των Ινδιών που εμπορεύεται όπιο Με τη σύλληψη Άγγλων εμπόρων η βασίλισσα Βικτωρία μπόρεσε να υπερισχύσει στον Α Πόλεμο του όπιου στην Κίνα διατηρώντας στην Κίνα τουλάχιστον εκατό εκατομμύρια καταναλωτές (το 1946 υπήρχαν ακόμη 40 εκ) και αργότερα έχοντας έστω ανάγκη την στρατιωτική συμμαχία άλλων αποικιακών κρατών,κατόρθωσε να νικήσει και στον δεύτερο Το 1906, στην απόφαση της Κίνας να εμποδίσει την καλλιέργεια της παπαρούνας, τα ισχυρά κράτη της δύσης προσπαθούσαν να εμφανίσουν την Κίνα στις συνθήκες ως μειοψηφία
1928 Στη Γερμανία το 1% των γιατρών είναι εξαρτημένοι
1941 Ο Στρατάρχης της Κίνας καταργεί την καλλιέργεια της μήκωνος της υπνοφόρου στην χώρα του και δεν είναι τυχαία τα πρωτόκολλα των συνθηκών που ακολουθούν τα επόμενα χρόνια
Εφευρίσκεται συνθετικό υποκατάστατο της μορφίνης που εισάγεται την ιατρική και η ιεραρχία των Αμερικάνων γιατρών την ονομάζει μεθαδόνη που υιοθετήθηκε το 1950 αρχικά
Το 1968 περίπου 1000 ασθενείς λάμβαναν μεθαδόνη αλλά στη δεκαετία του 70 θα σχηματιστεί και για αυτή την ουσία παράνομο εμπόριο
1942 πειραματίζονται τυχαία με το LSD , o OHE υπολογίζει 200 εκατομμύρια τους καπνιστές της κάνναβης παγκόσμια, ενώ το 1967 στις ΗΠΑ ξοδεύονται 250 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο για την διαφήμηση μόνο των τσιγγάρων και τα επόμενα χρόνια στους δείκτες της οικονομίας των κρατων της Ευρώπης το μονοπώλειο τσιγγάρων και οινοπνέυματος αποδίδει κάθε έτος εκατομμύρια δολάρια
Το 1970 ο βραβευμένος με Νόμπελ βιοχημικός Gyorgyi μιλώντας για τα προβλήματα των νέων, όταν ρωτήθηκε «τι θα έκανε σε ηλικία 20 ετών, δηλώνει Κάτω από αυτές τις φρικτές και παράλογες συνθήκες….θα πορνευόμουν και θα έπαιρνα φάρμακα ενάντια σε αυτό το τρομερό είδος ηλιθίων που κυβερνά τον κόσμο
Παράλληλα δραστηριοποιούνται οι πρώτες κλινικές μεθαδόνης στην Ευρώπη, υπό κυβερνητικό έλεγχο και με πολύ υψηλό κόστος
1971 Από τα 7 κράτη παραγωγούς του πρωτόκόλλου της Ν.Υόρκης, η Τουρκία απαγορεύει την καλλιέργεια του οπίου, η Ρωσία και η Βουλγαρία παράγουν για εσωτερική χρήση (η Ελλάδα είχε πάψει πριν χρόνια) και παραμένουν η Γιουκοσλαβία με μικρή παραγωγή και η Ινδία που υπό την εξουσία των Γκάντι το 79 υπογράφει με τον Π.Ο.Υγείας συμφωνία βάση της οποίας θα εκρίζωνε μέσα σε 25 χρόνια την καλλιέργεια της κάνναβης που αργότερα όμως αποφάσισε να μην το κάνει πράξη, όπως κατά τον ίδιο τρόπο παραβίασαν παρόμοιες συνθήκες και άλλα κράτη αργότερα
Το 1975 στην Ιταλία εγκρίνεται ο νόμος 685 που ρυθμίζει την παραγωγή, το εμπόριο και κατανάλωση ναρκωτικών και ψυχοτρόπωνν ουσιών και κάνει διάκριση ανάμεσα σε πωλητη και καταναλωτή θέλοντας να αποποινικοποιήσει την κατανάλωση
Το 2002 στη χώρα μας με υπουργική απόφαση, ήρθε η έγκριση της χορήγησης βουπρενορφίνης. Τα εν λόγω προγράμματα έσπειραν την ελπίδα σε χιλιάδες εξαρτημένους και χαρακτηρισμένους "τελικού σταδίου" χρήστες Ουρές και πάλι ατελείωτες δημιουργήθηκαν από απεγνωσμένους ανθρώπους που αναζητούσαν το φάρμακο που θα γιάτρευε την "αρρώστια" τους
Επι της ευκαιρίας με το πρόσφατο θλιβερό γεγονός του θανάτου μαθήτριας ...και το καθημερινο ρεαλιστικό πρόσωπο μονάδας επείγουσας ανάγκης χειρουργικής κλινικής νοσοκομείου
απόσπασμα από μια παλαιότερη εργασία που παρουσιάστηκε και δημοσιεύτηκε σε δημόσια και ιδιωτικά ιδρύματα με τη συνεργασία εκπαιδευτικών και γονέων
3.500 π.χ Αιγυπτιακός πάπυρος περιγρ’αφει την Παρασκευή του αλκοόλ
900 π.χ ο Όμηρος περιγράφει τα «νηπενθή», ένα παρασκεύασμα όπιου
600 μ.χ Οι Άραβες εισβάλλουν στην Ινδία και μεταφέρουν εκεί το όπιο.Εκατό χρόνια αργότερα οι Ινδοί το εμπορεύνται με την Κίνα
1500 Ο Χριστόφορος Κολόμβος φέρνει τον καπνό από τον Νέο Κόσμο Ο Παρακέλσος εισάγει το λάβδανο, βάμα του οπίου, στην πρακτική ιατρική
1600 Στη Βαυαρία, τη σαξωνία και τη Ζυρίχη απογορεύεται ο καπνός, στο Λουξεμβούργο τη Ρωσία και την Οθωμανική αυτοκρατορία προβλέπεται η ποινή του θανάτου για τους καπνιστές , ενώ το 1729 στην Κίνα προβλέπεται η ποινή του διά στραγγαλισμού θανάτου για όποιον χρησιμοποιεί ή εμπορεύεται όπιο
1762 Ο Άγγλος γιατρός Dover προτείνει ως θεραπευτική αγωγή τη χρήση παράγωγου του όπιου, που θα γνωρίσει επιτυχία ως και τις αρχές του αιώνα μας
1800 Ο στρατός του Ναπολέοντα μεταφέρει την Κάνναβη από την Αίγυπτο στη Γαλλία Στο κλάμπ των χασιστών» (όσων μασούν ή καπνίζουν χασίς ή μαριχουάνα) στο Παρίσι, ένα κέντρο πολιτιστικό καυχώνται ότι ανήκουν ο Μπαλζάκ, ο Μποντλαίρ, ο Δουμάς και ο Γκωτιέ
1805 Απομονώνεται η η μορφίνη, το ενεργό συστατικό του όπιου και λίγο αργότερα η κοκαίνη, το δραστικό συστατικό του φλοιού της κόκας
1874 Μετασχηματίζοντας με χημική σύνθεση τη μορφίνη, εφευρίσκεται η ηρωίνη και 24 χρόνια μετά εισάγεται στην ‘κλινική πρακτική’ Αργότερα Γερμανός γιατρός χορηγεί κοκαίνη σε τραυματίες πολέμου για θεραπευτικού σκοπούς, περιγράφοντας τα πλεονεκτήματα της Μια δεκαετία μετά, ο πατέρας της ψυχανάλυσης φρόυντ αρχίζει τη χρήση κοκαίνης
19ος αιώνας Το κρασί Mariani που περιέχει κόκα του Περού χρήζει ευρείας κατανάλωσης Τα φύλλα του φυτού περιέχουν ποσότητα ψυχοδραστικών ουσιών, όπως καφείνη, κοκαίνη κ.α Ανάμεσα στους διάσημους καταναλωτές η βασίλισσα Βικτωρία και ο Πάππας λέων ο ΙΓ, ο οποίος μάλιστα το βράβευσε με χρυσό μετάλλιο Το ποτό μιμήθηκαν στην Ιταλία και αργότερα στην Αμερική όπου ο John Pemberton με πολλές αλλαγές μετασχημάτισε τη σημερινή Coca Cola όταν μάλιστα το 1903 αντικαταστάθηκε από την εταιρία η κοκαίνη με καφείνη
1912 Εισάγεται στην θεραπέια η φαινοβαρβιτάλη με την ονομασία luminal και ορίζεται σύμβασεις σύμφωνα με τις οποίες θα υποβάλονται σε έλεγχο τα οπιούχα και η κοκαίνη Λίγο αργότερα ιδρύονται για πρώτη φορά οι «`Narcotic Clinics” Μόνο το 1932 κλείστηκαν στη φυλακή 45.000 για αθέμιτη χρήση αλκοόλ κατά της διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης , που ισχύει έως και το 1933, ενώ χιλιάδες χάνουν τη ζωή τους από δηλητηρίαση καθώς στα συστατικά του παράνομου αλκοόλ υπήρχαν και τοξικές ακαθαρσίες
1921 Σε 14 Πολιτείες των ΗΠΑ τα τσιγάρα είναι παράνομα
1925 Αρχίζει μια σειρά Διεθνών Συνθηκών
Στα πρώτα συνέδρια καθαρίζονται μεταξύ των κρατών το κρατικό μονοπώλιο του όπιου και λίγο αργότερα το ίδιο έτος και σε άλλα οπιούχα και την κάνναβη Η συνθήκη της Γενεύης το 1935 επιβεβαιώνει με κάποιες τροπολογίες Ένα χρόνο αργότερα υπογράφεται νέα μορφή της συνθήκης που επικυρώνεται και από την Ιταλία το 1960, και 7 κράτη καθίστατο δυνατό να παράγουν και να εξάγουν όπιο, Ινδία, Γιουκοσλαβία,Ρωσία, Βουλγαρία,Τουρκία, Ελλάδα, Ιράν Από αυτά πρακτικά μόνο τα δύο πρώτα πρήγαγαν τόσο, ώστε και να εξάγουν
Ακολούθησε η Ενιαία Συνθήκη της Ν.Υόρκης το 1961 και άλλες με το σκοπό «την φροντίδα για τη φυσική και ηθική υγεία της ανθρωπότητας»
Στην πραγματικότητα, εκτός του ενός αυτού σπουδαίου λόγου, δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά τα έθνη δεν κάνουν λόγο για το αλκοόλ και τον καπνό και θα το έκαναν αν μεγάλες εταιρίες είχαν διαφορετικές εθνικότητες Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι γίνεται λόγος έντονα για το όπιο και την κάνναβη από το 1912 και μετά, όταν η τοξικομανία έγινε ανεξέλεγκτο οικονομικό βάρος για κράτη , είτε κοινωνικά είτε οικονομικά λόγω της υπερβολικής ανάπτυξης του λαθρεμπορίου που αρχίζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο ‘Ενας κύριος λόγος στην ουσία ήταν για να συγκεντρωθούν οι δυνάμεις των αποικιακών κρατών για να επιβάλουν άλλα μονοπώλεια διεθνούς δικαίου στη παραγωγή και διακίνηση ή και παράλληλων συμφερόντων
Το 1839, στις διαμαρτυρίες του αυτοκράτορα της Κίνας για τις καταστροφές που προκαλεί το όπιο, η αγγλική Βουλή των Κοινοτήτων απάντησε πως «είναι ασύμφορο να εγκαταλείψει μια πηγή εισοδημάτων τόσο υψηλών, όπως εκείνα που αποφέρει η Εταιρεία των Ινδιών που εμπορεύεται όπιο Με τη σύλληψη Άγγλων εμπόρων η βασίλισσα Βικτωρία μπόρεσε να υπερισχύσει στον Α Πόλεμο του όπιου στην Κίνα διατηρώντας στην Κίνα τουλάχιστον εκατό εκατομμύρια καταναλωτές (το 1946 υπήρχαν ακόμη 40 εκ) και αργότερα έχοντας έστω ανάγκη την στρατιωτική συμμαχία άλλων αποικιακών κρατών,κατόρθωσε να νικήσει και στον δεύτερο Το 1906, στην απόφαση της Κίνας να εμποδίσει την καλλιέργεια της παπαρούνας, τα ισχυρά κράτη της δύσης προσπαθούσαν να εμφανίσουν την Κίνα στις συνθήκες ως μειοψηφία
1928 Στη Γερμανία το 1% των γιατρών είναι εξαρτημένοι
1941 Ο Στρατάρχης της Κίνας καταργεί την καλλιέργεια της μήκωνος της υπνοφόρου στην χώρα του και δεν είναι τυχαία τα πρωτόκολλα των συνθηκών που ακολουθούν τα επόμενα χρόνια
Εφευρίσκεται συνθετικό υποκατάστατο της μορφίνης που εισάγεται την ιατρική και η ιεραρχία των Αμερικάνων γιατρών την ονομάζει μεθαδόνη που υιοθετήθηκε το 1950 αρχικά
Το 1968 περίπου 1000 ασθενείς λάμβαναν μεθαδόνη αλλά στη δεκαετία του 70 θα σχηματιστεί και για αυτή την ουσία παράνομο εμπόριο
1942 πειραματίζονται τυχαία με το LSD , o OHE υπολογίζει 200 εκατομμύρια τους καπνιστές της κάνναβης παγκόσμια, ενώ το 1967 στις ΗΠΑ ξοδεύονται 250 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο για την διαφήμηση μόνο των τσιγγάρων και τα επόμενα χρόνια στους δείκτες της οικονομίας των κρατων της Ευρώπης το μονοπώλειο τσιγγάρων και οινοπνέυματος αποδίδει κάθε έτος εκατομμύρια δολάρια
Το 1970 ο βραβευμένος με Νόμπελ βιοχημικός Gyorgyi μιλώντας για τα προβλήματα των νέων, όταν ρωτήθηκε «τι θα έκανε σε ηλικία 20 ετών, δηλώνει Κάτω από αυτές τις φρικτές και παράλογες συνθήκες….θα πορνευόμουν και θα έπαιρνα φάρμακα ενάντια σε αυτό το τρομερό είδος ηλιθίων που κυβερνά τον κόσμο
Παράλληλα δραστηριοποιούνται οι πρώτες κλινικές μεθαδόνης στην Ευρώπη, υπό κυβερνητικό έλεγχο και με πολύ υψηλό κόστος
1971 Από τα 7 κράτη παραγωγούς του πρωτόκόλλου της Ν.Υόρκης, η Τουρκία απαγορεύει την καλλιέργεια του οπίου, η Ρωσία και η Βουλγαρία παράγουν για εσωτερική χρήση (η Ελλάδα είχε πάψει πριν χρόνια) και παραμένουν η Γιουκοσλαβία με μικρή παραγωγή και η Ινδία που υπό την εξουσία των Γκάντι το 79 υπογράφει με τον Π.Ο.Υγείας συμφωνία βάση της οποίας θα εκρίζωνε μέσα σε 25 χρόνια την καλλιέργεια της κάνναβης που αργότερα όμως αποφάσισε να μην το κάνει πράξη, όπως κατά τον ίδιο τρόπο παραβίασαν παρόμοιες συνθήκες και άλλα κράτη αργότερα
Το 1975 στην Ιταλία εγκρίνεται ο νόμος 685 που ρυθμίζει την παραγωγή, το εμπόριο και κατανάλωση ναρκωτικών και ψυχοτρόπωνν ουσιών και κάνει διάκριση ανάμεσα σε πωλητη και καταναλωτή θέλοντας να αποποινικοποιήσει την κατανάλωση
Το 2002 στη χώρα μας με υπουργική απόφαση, ήρθε η έγκριση της χορήγησης βουπρενορφίνης. Τα εν λόγω προγράμματα έσπειραν την ελπίδα σε χιλιάδες εξαρτημένους και χαρακτηρισμένους "τελικού σταδίου" χρήστες Ουρές και πάλι ατελείωτες δημιουργήθηκαν από απεγνωσμένους ανθρώπους που αναζητούσαν το φάρμακο που θα γιάτρευε την "αρρώστια" τους
Επι της ευκαιρίας με το πρόσφατο θλιβερό γεγονός του θανάτου μαθήτριας ...και το καθημερινο ρεαλιστικό πρόσωπο μονάδας επείγουσας ανάγκης χειρουργικής κλινικής νοσοκομείου
απόσπασμα από μια παλαιότερη εργασία που παρουσιάστηκε και δημοσιεύτηκε σε δημόσια και ιδιωτικά ιδρύματα με τη συνεργασία εκπαιδευτικών και γονέων
Ναρκωτικά και νέοι στη Ελλάδα
Οι ακριβείς διαστάσεις του προβλήματος των ναρκωτικών στη χώρα μας, αποτυπώθηκαν σε έρευνα που πραγματοποίησε η εταιρεία Κάπα Ρισέρτς, σε νέους από 15 έως 29 ετών, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για ένα κοινωνικό φαινόμενο που αναζητά άμεσα λύση.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι οι πλειοψηφία των νέων, δηλαδή το 52% έχει δεχτεί πρόταση από φίλο ή γνωστό τους για να δοκιμάσουν χασίς, ενώ το ποσοστό που έκανε χρήση τους τελευταίους 12 μήνες φτάνει το 12,3%.
Στην ερώτηση αν η χρήση των ναρκωτικών ουσιών είναι επικίνδυνη πράξη το 16,2% απάντησε όχι, αν η χρήση γίνεται περιστασιακά. Στο διαχωρισμό των ναρκωτικών σε μαλακά και σκληρά τάχθηκε το 34,6% των ερωτηθέντων, ενώ υπέρ της νομιμοποίησης των μαλακών ναρκωτικών ουσιών δηλώνει το 23,8%.
Εντυπωσιακή είναι η διαπίστωση ότι ένας μεγάλος αριθμός των ατόμων που πήραν μέρος στην έρευνα, δεν γνώριζε που θα μπορούσε να απευθυνθεί κανείς αν αντιμετώπιζε πρόβλημα ναρκωτικών. Συγκεκριμένα 32% δεν ήξερε ποιά κέντρα μπορούν να προσφέρουν βοήθεια ή ενημέρωση. Ιδιαίτερη εντύπωση όμως, προκαλεί και το γεγονός ότι το 79% θεωρεί ότι το να προμηθευτεί κάποιος ναρκωτικά είναι πολύ εύκολο αρκεί να έχει τα χρήματα.
Στην ερώτηση για ποιους λόγους κάποιος καταφεύγει στα ναρκωτικά οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σε ποσοστό 29,3%, από περιέργεια σε ποσοστό 25,4%, από άγνοια σε ποσοστό 12,4%. Ενώ 25% θεωρούν ότι κάποιος κάνει χρήση γιατί είναι στη μόδα αλλά και για να ξεχωρίζει.
Κατά τη παρουσίαση της έρευνας η δήμαρχος Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη, τόνισε ότι τα στοιχεία υποχρεώνουν να ανοίξει ο διάλογος για τη καταπολέμηση των ναρκωτικών. «Αν θέλουμε λύση, σημείωσε, πρέπει να αποδεχτούμε τις κοινωνικές μας ευθύνες. Δεν είναι δυνατόν από τη μια να τασσόμαστε κατά των ναρκωτικών και να δηλώνουμε τη συμπάθεια μας στους χρήστες», είπε η κυρία Μπακογιάννη, και από την άλλη να αντιδρούμε στη γειτνίαση των σπιτιών μας με τα κέντρα απεξάρτησης».
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι οι πλειοψηφία των νέων, δηλαδή το 52% έχει δεχτεί πρόταση από φίλο ή γνωστό τους για να δοκιμάσουν χασίς, ενώ το ποσοστό που έκανε χρήση τους τελευταίους 12 μήνες φτάνει το 12,3%.
Στην ερώτηση αν η χρήση των ναρκωτικών ουσιών είναι επικίνδυνη πράξη το 16,2% απάντησε όχι, αν η χρήση γίνεται περιστασιακά. Στο διαχωρισμό των ναρκωτικών σε μαλακά και σκληρά τάχθηκε το 34,6% των ερωτηθέντων, ενώ υπέρ της νομιμοποίησης των μαλακών ναρκωτικών ουσιών δηλώνει το 23,8%.
Εντυπωσιακή είναι η διαπίστωση ότι ένας μεγάλος αριθμός των ατόμων που πήραν μέρος στην έρευνα, δεν γνώριζε που θα μπορούσε να απευθυνθεί κανείς αν αντιμετώπιζε πρόβλημα ναρκωτικών. Συγκεκριμένα 32% δεν ήξερε ποιά κέντρα μπορούν να προσφέρουν βοήθεια ή ενημέρωση. Ιδιαίτερη εντύπωση όμως, προκαλεί και το γεγονός ότι το 79% θεωρεί ότι το να προμηθευτεί κάποιος ναρκωτικά είναι πολύ εύκολο αρκεί να έχει τα χρήματα.
Στην ερώτηση για ποιους λόγους κάποιος καταφεύγει στα ναρκωτικά οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σε ποσοστό 29,3%, από περιέργεια σε ποσοστό 25,4%, από άγνοια σε ποσοστό 12,4%. Ενώ 25% θεωρούν ότι κάποιος κάνει χρήση γιατί είναι στη μόδα αλλά και για να ξεχωρίζει.
Κατά τη παρουσίαση της έρευνας η δήμαρχος Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη, τόνισε ότι τα στοιχεία υποχρεώνουν να ανοίξει ο διάλογος για τη καταπολέμηση των ναρκωτικών. «Αν θέλουμε λύση, σημείωσε, πρέπει να αποδεχτούμε τις κοινωνικές μας ευθύνες. Δεν είναι δυνατόν από τη μια να τασσόμαστε κατά των ναρκωτικών και να δηλώνουμε τη συμπάθεια μας στους χρήστες», είπε η κυρία Μπακογιάννη, και από την άλλη να αντιδρούμε στη γειτνίαση των σπιτιών μας με τα κέντρα απεξάρτησης».
Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011
Η αντιμετώπιση του προβλήματος
Αν κάποιοι έφηβοι ή προέφηβοι χρησιμοποιούν όντως ναρκωτικές ουσίες, το πιθανότερο είναι να το αρνηθούν στους γονείς τους. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι ως τη στιγμή που οι γονείς θα υποπτευθούν ότι τα παιδιά τους μπορεί να κάνουν χρήση, αυτή θα έχει γίνει ήδη μια εδραιωμένη συνήθεια!
Οι περισσότεροι γονείς θέλουν να κρατήσουν τα παιδιά τους μακριά από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο - δεν ξέρουν όμως πώς να το κάνουν. Η ανοιχτή συζήτηση μέσα στην οικογένεια, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, θεωρείται ο υπ' αριθμόν 1 αποτρεπτικός παράγοντας για τον πειραματισμό των παιδιών με τα ναρκωτικά.
Τα άρθρα που ακολουθούν είναι μόνο ένα δείγμα από τα χιλιάδες που είναι δημοσιευμένα στο Διαδίκτυο. Παρέχουν μια αρκετά σφαιρική άποψη για το θέμα σε σχέση με τους γονείς, τους εφήβους και το πρόβλημα των ναρκωτικών. Από τα παρακάτω περιεχόμενα επιλέξτε αυτά που νομίζετε ότι μπορεί να σας βοηθήσουν.
Οι περισσότεροι γονείς θέλουν να κρατήσουν τα παιδιά τους μακριά από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο - δεν ξέρουν όμως πώς να το κάνουν. Η ανοιχτή συζήτηση μέσα στην οικογένεια, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, θεωρείται ο υπ' αριθμόν 1 αποτρεπτικός παράγοντας για τον πειραματισμό των παιδιών με τα ναρκωτικά.
Τα άρθρα που ακολουθούν είναι μόνο ένα δείγμα από τα χιλιάδες που είναι δημοσιευμένα στο Διαδίκτυο. Παρέχουν μια αρκετά σφαιρική άποψη για το θέμα σε σχέση με τους γονείς, τους εφήβους και το πρόβλημα των ναρκωτικών. Από τα παρακάτω περιεχόμενα επιλέξτε αυτά που νομίζετε ότι μπορεί να σας βοηθήσουν.
Η πρόληψη του Προβλήματος
Αρχίστε να μιλάτε στα παιδιά σας από μικρή ηλικία, σχετικά με ζητήματα που άπτονται του προβλήματος των ναρκωτικών. Δώστε τους την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε συζητήσεις και ανακαλύψτε μαζί τους τι ξέρουν ήδη για τα ναρκωτικά (ίσως εκπλαγείτε). Η έγκαιρη "εγκατάσταση" επικοινωνίας με το παιδί, κάνει πολύ ευκολότερη την ενασχόληση με προβλήματα ναρκωτικών που μπορεί να προκύψουν αργότερα.
Μια μέθοδος που ακολουθείται από πολλούς γονείς είναι να εδραιώσουν ένα σύστημα "Οικογενειακής Πολιτικής" σε σχέση με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Η "πολιτική" αυτή περιλαμβάνει ενημέρωση για τα ναρκωτικά, μια δήλωση "προσδοκιών" , μια λίστα από προκαθορισμένους περιορισμούς αν δεν ακολουθηθεί η συμφωνία και υπάρξει κάποια πιθανή επαφή με τα ναρκωτικά. Η απειλή του κινδύνου του να υποστούν ένα ξαφνικό "τεστ" ναρκωτικών, είναι ένας κίνδυνος που τα περισσότερα παιδιά, τον κατανοούν. Δίνει στα παιδιά σας μια αποδεκτή "δικαιολογία" να αρνηθούν και μπορεί να ελαφρύνει κάπως την πίεση που δέχονται από τους συνομήλικούς τους για να πειραματιστούν.
Μια μέθοδος που ακολουθείται από πολλούς γονείς είναι να εδραιώσουν ένα σύστημα "Οικογενειακής Πολιτικής" σε σχέση με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Η "πολιτική" αυτή περιλαμβάνει ενημέρωση για τα ναρκωτικά, μια δήλωση "προσδοκιών" , μια λίστα από προκαθορισμένους περιορισμούς αν δεν ακολουθηθεί η συμφωνία και υπάρξει κάποια πιθανή επαφή με τα ναρκωτικά. Η απειλή του κινδύνου του να υποστούν ένα ξαφνικό "τεστ" ναρκωτικών, είναι ένας κίνδυνος που τα περισσότερα παιδιά, τον κατανοούν. Δίνει στα παιδιά σας μια αποδεκτή "δικαιολογία" να αρνηθούν και μπορεί να ελαφρύνει κάπως την πίεση που δέχονται από τους συνομήλικούς τους για να πειραματιστούν.
Συχνά ερωτήματα γονέων
Πρέπει να ξέρετε πως αν τα παιδιά σας αποφασίσουν να πειραματιστούν με κάποια παράνομη φαρμακευτική ουσία, τελικά δεν θα δυσκολευτούν να βρουν κάποιον που θα τους την προμηθεύσει, άσχετα με το μέρος στο οποίο ζείτε. Αυτή είναι η σκληρή μα και συχνά αληθινή πραγματικότητα που εγείρει ερωτήματα του τύπου:
Πώς να κρατήσω τα παιδιά μου μακριά από τα ναρκωτικά;
Σε ποια ηλικία τα παιδιά εκτίθενται στα ναρκωτικά;
Πώς να καταλάβω αν το παιδί μου παίρνει ναρκωτικά;
Γιατί το παιδί μου θα πειραματιζόταν με τα ναρκωτικά;
Ποια είναι τα τελευταία νέα από το μέτωπο των ναρκωτικών;
Στις παρακάτω γραμμές μπορείτε να βρείτε κάποιες πληροφορίες που θα σας βοηθήσουν σαν γονιό να δώσετε τις δικές σας απαντήσεις τόσο σ' αυτές όσο και σε όποιες άλλες ερωτήσεις μπορεί να έχετε σχετικά με τη χρήση παράνομων ουσιών, καπνού ή αλκοόλ στην εφηβική και προεφηβική ηλικία.
Χαλαλίστε λίγο από το χρόνο σας και διαβάστε τα διασυνδεδεμένα άρθρα . Και αν γνωρίζετε αγγλικά, μην παραλείψετε να ρίξετε μια ματιά στης Πηγές και διασυνδέσεις που προτείνονται.
Πώς να κρατήσω τα παιδιά μου μακριά από τα ναρκωτικά;
Σε ποια ηλικία τα παιδιά εκτίθενται στα ναρκωτικά;
Πώς να καταλάβω αν το παιδί μου παίρνει ναρκωτικά;
Γιατί το παιδί μου θα πειραματιζόταν με τα ναρκωτικά;
Ποια είναι τα τελευταία νέα από το μέτωπο των ναρκωτικών;
Στις παρακάτω γραμμές μπορείτε να βρείτε κάποιες πληροφορίες που θα σας βοηθήσουν σαν γονιό να δώσετε τις δικές σας απαντήσεις τόσο σ' αυτές όσο και σε όποιες άλλες ερωτήσεις μπορεί να έχετε σχετικά με τη χρήση παράνομων ουσιών, καπνού ή αλκοόλ στην εφηβική και προεφηβική ηλικία.
Χαλαλίστε λίγο από το χρόνο σας και διαβάστε τα διασυνδεδεμένα άρθρα . Και αν γνωρίζετε αγγλικά, μην παραλείψετε να ρίξετε μια ματιά στης Πηγές και διασυνδέσεις που προτείνονται.
Πώς να διαπιστώσεις τι είδους ναρκωτικά παίρνει κάποιος;
Για να ανακαλύψεις εάν κάποιος κάνει χρήση ουσιών είναι προτιμότερο να ξεκινήσεις έναν διάλογο μαζί του παρά να ψάχνεις για διάφορα σημάδια. Πριν ξεκινήσεις μια συζήτηση είναι σημαντικό να γνωρίζεις γιατί κάποιος θα απέκρυπτε την χρήση ουσιών. Συχνά έχει να κάνει με τον φόβο μιας συγκεκριμένης αντίδρασης που θα προκαλέσει η παραδοχή της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Εάν δεν δείξεις επικριτική συμπεριφορά αλλά ενδιαφέρον, ο χρήστης πιθανώς θα είναι περισσότερο πρόθυμος να το συζητήσει. Είναι επίσης καλό να γνωρίζεις τι να κάνεις μετά την συζήτηση που έχει γίνει με θέμα τη χρήση ναρκωτικών. Πολλοί άνθρωποι θέλουν μόνο να ανακαλύψουν αν κάποιος κάνει χρήση και μετά δεν κάνουν τίποτα σχετικά μ' αυτό. Σε μια επόμενη κουβέντα θα μπορούσες να κάνεις μια συζήτηση για την χρήση και κατάχρηση των ναρκωτικών ή τους λόγους της χρήσης ουσιών ή πιθανές εναλλακτικές λύσεις.
Το πρόβλημα με πολλά συμπτώματα είναι ότι μπορεί επίσης να σχετίζονται με κάτι εντελώς διαφορετικό. Εάν δίνεις υπερβολική προσοχή σε συγκεκριμένα συμπτώματα, μπορεί να μπερδέψεις, για παράδειγμα, αθώα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν ερωτευμένο, με τη χρήση ουσιών. Ένα γενικό χαρακτηριστικό της χρήσης ουσιών είναι μια αλλαγή στη διάθεση: τη μία στιγμή κάποιος μπορεί να είναι πολύ χαρούμενος και την άλλη πολύ θλιμμένος, ή τη μια στιγμή να είναι «παρών» και την άλλη «απών». Η συνεχής χρήση προκαλεί μικρότερη δυνατότητα επίτευξης στόχων και κάνει τη ζωή κάποιου να επικεντρώνεται στα ναρκωτικά.
Η χρήση κάθε ουσίας έχει τα δικά της χαρακτηριστικά:
– Αλκοόλ: η αναπνοή μυρίζει αλκοόλ, διασταλμένες κόρες οφθαλμού, ευθυμία, φασαρία, περισσότερο θάρρος, εξάλειψη της μελαγχολίας.
– Χασίς/φούντα: κόκκινα μάτια, διασταλμένες κόρες, ευθυμία, νύστα, επιβράδυνση, νευρικά γέλια, πείνα, αίσθημα βάρους στα πόδια και τα χέρια.
– XTC: διεσταλμένες κόρες οφθαλμού, ευθυμία, ενεργητικότητα και ομιλητικότητα. Τις επόμενες ημέρες: νιώθει εξασθενημένος, πεσμένος και αίσθημα κενού.
– Αμφεταμίνες: διασταλμένες κόρες, ενεργητικός, ομιλητικός, χλωμός, και νευρικός. Τις επόμενες ημέρες: νιώθει εξασθενημένος, πεσμένος, οξύθυμος και αίσθημα κενού.
– Κοκαΐνη: ευθυμία, διασταλμένες κόρες (όχι πάντα), συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα, είναι ενεργητικός, ομιλητικός, χλωμός, οξύθυμος, παράτολμος, ευέξαπτος. Τις επόμενες ημέρες: πεσμένος, εξασθενημένος, αίσθημα κενού.
– LSD: διασταλμένες κόρες, αλλόκοτες ιδέες, παραισθήσεις.
– Ηρωίνη: οι κόρες των ματιών είναι πολύ μικρές, σχεδόν κλειστά βλέφαρα, απλανές βλέμμα, επιβράδυνση, παθητικότητα, αργή αναπνοή.
– Τζόγος: πλήρης συγκέντρωση στο παιχνίδι, ψευδαίσθηση ότι θα κερδίσει γρήγορα χρήματα, δανεισμός χρημάτων, συχνά παίζει μόνος του, προβλήματα ύπνου, μειωμένη συγκέντρωση.
Το πρόβλημα με πολλά συμπτώματα είναι ότι μπορεί επίσης να σχετίζονται με κάτι εντελώς διαφορετικό. Εάν δίνεις υπερβολική προσοχή σε συγκεκριμένα συμπτώματα, μπορεί να μπερδέψεις, για παράδειγμα, αθώα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν ερωτευμένο, με τη χρήση ουσιών. Ένα γενικό χαρακτηριστικό της χρήσης ουσιών είναι μια αλλαγή στη διάθεση: τη μία στιγμή κάποιος μπορεί να είναι πολύ χαρούμενος και την άλλη πολύ θλιμμένος, ή τη μια στιγμή να είναι «παρών» και την άλλη «απών». Η συνεχής χρήση προκαλεί μικρότερη δυνατότητα επίτευξης στόχων και κάνει τη ζωή κάποιου να επικεντρώνεται στα ναρκωτικά.
Η χρήση κάθε ουσίας έχει τα δικά της χαρακτηριστικά:
– Αλκοόλ: η αναπνοή μυρίζει αλκοόλ, διασταλμένες κόρες οφθαλμού, ευθυμία, φασαρία, περισσότερο θάρρος, εξάλειψη της μελαγχολίας.
– Χασίς/φούντα: κόκκινα μάτια, διασταλμένες κόρες, ευθυμία, νύστα, επιβράδυνση, νευρικά γέλια, πείνα, αίσθημα βάρους στα πόδια και τα χέρια.
– XTC: διεσταλμένες κόρες οφθαλμού, ευθυμία, ενεργητικότητα και ομιλητικότητα. Τις επόμενες ημέρες: νιώθει εξασθενημένος, πεσμένος και αίσθημα κενού.
– Αμφεταμίνες: διασταλμένες κόρες, ενεργητικός, ομιλητικός, χλωμός, και νευρικός. Τις επόμενες ημέρες: νιώθει εξασθενημένος, πεσμένος, οξύθυμος και αίσθημα κενού.
– Κοκαΐνη: ευθυμία, διασταλμένες κόρες (όχι πάντα), συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα, είναι ενεργητικός, ομιλητικός, χλωμός, οξύθυμος, παράτολμος, ευέξαπτος. Τις επόμενες ημέρες: πεσμένος, εξασθενημένος, αίσθημα κενού.
– LSD: διασταλμένες κόρες, αλλόκοτες ιδέες, παραισθήσεις.
– Ηρωίνη: οι κόρες των ματιών είναι πολύ μικρές, σχεδόν κλειστά βλέφαρα, απλανές βλέμμα, επιβράδυνση, παθητικότητα, αργή αναπνοή.
– Τζόγος: πλήρης συγκέντρωση στο παιχνίδι, ψευδαίσθηση ότι θα κερδίσει γρήγορα χρήματα, δανεισμός χρημάτων, συχνά παίζει μόνος του, προβλήματα ύπνου, μειωμένη συγκέντρωση.
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011
1. Ηρεμιστικά
Τα ηρεμιστικά είναι χημικές φαρμακευτικές ουσίες που χορηγούνται με ιατρική συνταγή σε άτομα που έχουν προβλήματα άγχους και αϋπνίας. Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν τα λεγόμενα βαρβιτουρικά, αλλά λόγω των πολλών ανεπιθύμητων παρενεργειών που είχαν, αποσύρθηκαν και αντικαταστάθηκαν από τα ηρεμιστικά.
Τα ηρεμιστικά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
τα μείζονα ηρεμιστικά, που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση σοβαρών ψυχιατρικών περιπτώσεων, και
τα ελάσσονα ηρεμιστικά, που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του άγχους και του στρες ή σε περιπτώσεις αϋπνίας. Η χρήση και κατάχρηση-με στόχο την αλλαγή της διάθεσης- αφορά τα ελάσσονα ηρεμιστικά. Μερικά από αυτά τα σκευάσματα που κυκλοφορούν στη χώρα μας είναι:Tavor, Lexotanil, Tranxene, Stedon, Hipnocedon, Halcion, Normison, Vulbegal, κ.α.
Τα άμεσα αποτελέσματα των ηρεμιστικών στον άνθρωπο είναι παρόμοια με αυτά που προκαλεί μια μικρή δόση αλκοόλ. Το άτομο αισθάνεται χαλαρό και κοινωνικό, σαν να είχε πιεί 1-2 ποτά. Οι ουσίες αυτές ελαττώνουν τη νοητική λειτουργία, χωρίς να την αναιρούν τελείως. Οι χρήστες μπορεί να παρουσιάσουν μικρές αμνησίες, ανικανότητα να εκτελέσουν πολύπλοκες εργασίες και αυξημένο χρόνο αντίδρασης.
Γι’ αυτούς τους λόγους καθίσταται επικίνδυνη η οδήγηση υπό την επήρεια ηρεμιστικών καθώς και ο χειρισμός μηχανημάτων. Η ταυτόχρονη χρήση οινοπνευματωδών επιτείνει τα συμπτώματα αυτά. Σε μεγαλύτερες δόσεις τα ηρεμιστικά προκαλούν υπνηλία. Σε πολύ μεγάλες δόσεις οδηγούν σε κώμα και στο θάνατο. Οι θανατηφόρες δόσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες, αλλά ο συνδυασμός του ηρεμιστικού με αλκοόλ απαιτεί μικρότερη δόση για να προκληθεί ο θάνατος.
Μπορείς να εξαρτηθείς από τα ηρεμιστικά;
Η χρήση ηρεμιστικών προκαλεί ανοχή και εξάρτηση σωματική και ψυχική. Τα συμπτώματα στέρησης, που εμφανίζονται μετά τη διακοπή της χρήσης, εκδηλώνονται με ευερεθιστότητα, νευρικότητα, αϋπνίες, ναυτία, άγχος, ιλίγγους και κατάθλιψη. Συμπτώματα στέρησης μπορούν να εμφανιστούν ακόμα και μετά από συστηματική χρήση τεσσάρων ή έξι εβδομάδων.
Τα ηρεμιστικά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
τα μείζονα ηρεμιστικά, που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση σοβαρών ψυχιατρικών περιπτώσεων, και
τα ελάσσονα ηρεμιστικά, που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του άγχους και του στρες ή σε περιπτώσεις αϋπνίας. Η χρήση και κατάχρηση-με στόχο την αλλαγή της διάθεσης- αφορά τα ελάσσονα ηρεμιστικά. Μερικά από αυτά τα σκευάσματα που κυκλοφορούν στη χώρα μας είναι:Tavor, Lexotanil, Tranxene, Stedon, Hipnocedon, Halcion, Normison, Vulbegal, κ.α.
Τα άμεσα αποτελέσματα των ηρεμιστικών στον άνθρωπο είναι παρόμοια με αυτά που προκαλεί μια μικρή δόση αλκοόλ. Το άτομο αισθάνεται χαλαρό και κοινωνικό, σαν να είχε πιεί 1-2 ποτά. Οι ουσίες αυτές ελαττώνουν τη νοητική λειτουργία, χωρίς να την αναιρούν τελείως. Οι χρήστες μπορεί να παρουσιάσουν μικρές αμνησίες, ανικανότητα να εκτελέσουν πολύπλοκες εργασίες και αυξημένο χρόνο αντίδρασης.
Γι’ αυτούς τους λόγους καθίσταται επικίνδυνη η οδήγηση υπό την επήρεια ηρεμιστικών καθώς και ο χειρισμός μηχανημάτων. Η ταυτόχρονη χρήση οινοπνευματωδών επιτείνει τα συμπτώματα αυτά. Σε μεγαλύτερες δόσεις τα ηρεμιστικά προκαλούν υπνηλία. Σε πολύ μεγάλες δόσεις οδηγούν σε κώμα και στο θάνατο. Οι θανατηφόρες δόσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες, αλλά ο συνδυασμός του ηρεμιστικού με αλκοόλ απαιτεί μικρότερη δόση για να προκληθεί ο θάνατος.
Μπορείς να εξαρτηθείς από τα ηρεμιστικά;
Η χρήση ηρεμιστικών προκαλεί ανοχή και εξάρτηση σωματική και ψυχική. Τα συμπτώματα στέρησης, που εμφανίζονται μετά τη διακοπή της χρήσης, εκδηλώνονται με ευερεθιστότητα, νευρικότητα, αϋπνίες, ναυτία, άγχος, ιλίγγους και κατάθλιψη. Συμπτώματα στέρησης μπορούν να εμφανιστούν ακόμα και μετά από συστηματική χρήση τεσσάρων ή έξι εβδομάδων.
2. Εισπνεόμενα - πτητικά
Τα εισπνεόμενα είναι ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα καθημερινής χρήσης και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αλλαγή της ψυχικής διάθεσης του ατόμου. Οι ουσίες αυτές χρησιμοποιούνται αν εισπνεύσουμε τα αέρια που δημιουργούν. Πρόκειται για πτητικούς υδρογονάνθρακες δηλαδή ενώσεις υδρογόνου και άνθρακα, που παράγονται από το πετρέλαιο, το κάρβουνο και τη ζύμωση φυτικών υλών. Χρησιμοποιούνται συνήθως ως διαλύτες σε προϊόντα που στερεοποιούνται πολύ εύκολα. Οι πιο συχνά εισπνεόμενες ουσίες είναι το τολουένιο, η ακετόνη και το βουτάνιο. Οι ουσίες αυτές περιέχονται σε πάρα πολλά είδη καθημερινής χρήσης όπως:
ουσίες στεγνού καθαρίσματος
διαλυτικά (ασετόν, νέφτι κ .α)
ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα υπό μορφή σπρέϋ
ουσίες που περιέχονται σε κόλλες
διορθωτικά υγρά
αέριο σε αναπτήρες
Ένα μέσο σπίτι περιέχει παραπάνω από τριάντα ουσίες, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εισπνεόμενα. Τα αέρια που αναδύονται από τις ουσίες αυτές απορροφώνται από τους πνεύμονες και φθάνουν γρήγορα στον εγκέφαλο. Μερικά από τα άμεσα αποτελέσματα της εισπνοής είναι ευφορία, φυσική χαλάρωση και σύγχυση, ενώ κάποια άλλα οφείλονται στη μείωση του οξυγόνου που προκαλείται με αυτόν τον τρόπο. Καταστέλλονται επίσης η αναπνοή και ο σφυγμός. Η εμπειρία που προκύπτει είναι παρόμοια με την αλκοολική μέθη. Πονοκέφαλος και εμετός είναι πολύ συχνά συμπτώματα, ειδικά στους πρωτόπειρους. Η συνέχιση των εισπνοών οδηγεί σε αποπροσανατολισμό, υπνηλία, μούδιασμα και απώλεια των αισθήσεων. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο ειδικά σε περιπτώσεις που ο χρήστης έχει κλείσει το κεφάλι του μέσα σε σακούλα χωρίς να βρίσκεται κοντά του κάποιος άλλος. Μερικές φορές αναφέρονται και ψευδαισθήσεις
Μπορείς να εξαρτηθείς από τα εισπνεόμενα;
Το φαινόμενο της χρήσης των εισπνεόμενων είναι σχετικά νέο και έτσι υπάρχουν λίγες πληροφορίες για τα αποτελέσματα που δημιουργεί η χρόνια χρήση. Έρευνες σε βιομηχανικούς εργάτες, που είναι συνεχώς εκτεθειμένοι σε αέρια διαλυτών, δείχνουν ότι υπάρχουν κίνδυνοι για το συκώτι, τα νεφρά και τον εγκέφαλο. Παρόλο που δεν υπάρχουν σίγουρα ιατρικά συμπεράσματα, παρόμοια προβλήματα έχουν παρατηρηθεί σε χρόνιους χρήστες εισπνεόμενων.
Εξάλλου, επειδή τα εισπεόμενα -όπως και το οινόπνευμα- έχουν επίδραση στην κριτική ικανότητα του ατόμου και στον αυτοέλεγχο του, πολλές φορές η χρήση τους απελευθερώνει την επιθετικότητα προκαλώντας προβλήματα παραβατικότητας και βίαιης συμπεριφοράς. Η επιθετικότητα αυτή μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην οικογένεια και το σχολείο (απουσίες, επιθετικότητα στο σχολείο, κ .α). Σχεδόν όλοι οι ερευνητές συμφωνούν ότι η χρήση τολουένιου και ακετόνης (ουσίες που περιέχονται σε πολλές κόλλες), εφόσον γίνεται για μικρό χρονικό διάστημα, δεν φαίνεται να προκαλούν χρόνιες βλάβες στον οργανισμό. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι έχουν αναφερθεί αιφνίδιοι θάνατοι από εισπνοές βουτανίου.
ουσίες στεγνού καθαρίσματος
διαλυτικά (ασετόν, νέφτι κ .α)
ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα υπό μορφή σπρέϋ
ουσίες που περιέχονται σε κόλλες
διορθωτικά υγρά
αέριο σε αναπτήρες
Ένα μέσο σπίτι περιέχει παραπάνω από τριάντα ουσίες, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εισπνεόμενα. Τα αέρια που αναδύονται από τις ουσίες αυτές απορροφώνται από τους πνεύμονες και φθάνουν γρήγορα στον εγκέφαλο. Μερικά από τα άμεσα αποτελέσματα της εισπνοής είναι ευφορία, φυσική χαλάρωση και σύγχυση, ενώ κάποια άλλα οφείλονται στη μείωση του οξυγόνου που προκαλείται με αυτόν τον τρόπο. Καταστέλλονται επίσης η αναπνοή και ο σφυγμός. Η εμπειρία που προκύπτει είναι παρόμοια με την αλκοολική μέθη. Πονοκέφαλος και εμετός είναι πολύ συχνά συμπτώματα, ειδικά στους πρωτόπειρους. Η συνέχιση των εισπνοών οδηγεί σε αποπροσανατολισμό, υπνηλία, μούδιασμα και απώλεια των αισθήσεων. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο ειδικά σε περιπτώσεις που ο χρήστης έχει κλείσει το κεφάλι του μέσα σε σακούλα χωρίς να βρίσκεται κοντά του κάποιος άλλος. Μερικές φορές αναφέρονται και ψευδαισθήσεις
Μπορείς να εξαρτηθείς από τα εισπνεόμενα;
Το φαινόμενο της χρήσης των εισπνεόμενων είναι σχετικά νέο και έτσι υπάρχουν λίγες πληροφορίες για τα αποτελέσματα που δημιουργεί η χρόνια χρήση. Έρευνες σε βιομηχανικούς εργάτες, που είναι συνεχώς εκτεθειμένοι σε αέρια διαλυτών, δείχνουν ότι υπάρχουν κίνδυνοι για το συκώτι, τα νεφρά και τον εγκέφαλο. Παρόλο που δεν υπάρχουν σίγουρα ιατρικά συμπεράσματα, παρόμοια προβλήματα έχουν παρατηρηθεί σε χρόνιους χρήστες εισπνεόμενων.
Εξάλλου, επειδή τα εισπεόμενα -όπως και το οινόπνευμα- έχουν επίδραση στην κριτική ικανότητα του ατόμου και στον αυτοέλεγχο του, πολλές φορές η χρήση τους απελευθερώνει την επιθετικότητα προκαλώντας προβλήματα παραβατικότητας και βίαιης συμπεριφοράς. Η επιθετικότητα αυτή μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην οικογένεια και το σχολείο (απουσίες, επιθετικότητα στο σχολείο, κ .α). Σχεδόν όλοι οι ερευνητές συμφωνούν ότι η χρήση τολουένιου και ακετόνης (ουσίες που περιέχονται σε πολλές κόλλες), εφόσον γίνεται για μικρό χρονικό διάστημα, δεν φαίνεται να προκαλούν χρόνιες βλάβες στον οργανισμό. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι έχουν αναφερθεί αιφνίδιοι θάνατοι από εισπνοές βουτανίου.
3. Κεταμίνη
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': Special K, K, vitamin K, cat valiums κ.ά.
Η Κεταμίνη κυκλοφορεί σε υγρή μορφή ή σε λευκή σκόνη και η χρήση της ποικίλει. Μπορεί να καπνιστεί, να χορηγηθεί ενδοφλεβίως, ή να ληφθεί από το στόμα ή τη μύτη. Χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες στην κτηνιατρική ως ταχύτατο αναισθητικό-καταπραϋντικό φάρμακο.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις κεταμίνη;
Έχει κοινά χαρακτηριστικά με το PCP (phencyclidine), αν και η δράση της είναι πολύ πιο άμεση. Συνήθως ξεκινά από 5 ως 10 λεπτά μετά τη λήψη και διαρκεί 2 με 3 ώρες. Έχει συνδυαστεί με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα 'date-rapes', όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του.
Προκαλεί παραισθήσεις, τρέμουλο και μειωμένη αντίληψη του χώρου και του χρόνου. Επίσης, με τη χρήση της παρατηρείται σταδιακή μείωση της δυνατότητας μάθησης, αμνησία και μειωμένη κινητικότητα. Μεγάλες δόσεις και μακροχρόνια χρήση προκαλούν κατάθλιψη, υψηλή πίεση και δεν αποκλείονται θανατηφόρα αναπνευστικά προβλήματα.
Η Κεταμίνη κυκλοφορεί σε υγρή μορφή ή σε λευκή σκόνη και η χρήση της ποικίλει. Μπορεί να καπνιστεί, να χορηγηθεί ενδοφλεβίως, ή να ληφθεί από το στόμα ή τη μύτη. Χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες στην κτηνιατρική ως ταχύτατο αναισθητικό-καταπραϋντικό φάρμακο.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις κεταμίνη;
Έχει κοινά χαρακτηριστικά με το PCP (phencyclidine), αν και η δράση της είναι πολύ πιο άμεση. Συνήθως ξεκινά από 5 ως 10 λεπτά μετά τη λήψη και διαρκεί 2 με 3 ώρες. Έχει συνδυαστεί με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα 'date-rapes', όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του.
Προκαλεί παραισθήσεις, τρέμουλο και μειωμένη αντίληψη του χώρου και του χρόνου. Επίσης, με τη χρήση της παρατηρείται σταδιακή μείωση της δυνατότητας μάθησης, αμνησία και μειωμένη κινητικότητα. Μεγάλες δόσεις και μακροχρόνια χρήση προκαλούν κατάθλιψη, υψηλή πίεση και δεν αποκλείονται θανατηφόρα αναπνευστικά προβλήματα.
4. GHB
Gamma – Hydroxybutyrate
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': υγρό έκσταση, G, Georgia homeboy, somatomax, κ.ά.
Κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή σκόνης ή διαλυμένο σε κάποιο υγρό. Στην υγρή μορφή του ο χρήστης δε μπορεί να γνωρίζει την περιεκτικότητα του GHB στο υγρό και για αυτό το λόγο πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις GHB;
Η δράση του ξεκινά 10 με 20 λεπτά μετά τη χρήση του και διαρκεί ως και 4 ώρες, ανάλογα με τη δόση. Το GHB επιδρά στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και δημιουργεί ευφορικά και καταπραϋντικά συναισθήματα. Επίσης, συχνά αναφέρεται η χρήση του και ως αναβολικό, που βοηθά στις καύσεις του λίπους και την ενίσχυση των μυών.
Έχει συνδυασθεί με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα 'date-rapes', όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του. Σε χαμηλές δόσεις, το GHB φέρνει χαλάρωση και διώχνει το άγχος. Με τη συνεχή και αυξανόμενη χρήση του μειώνονται οι ρυθμοί της καρδιάς και της αναπνοής σε επικίνδυνα επίπεδα που μπορεί να προκαλέσουν και το θάνατο.
Προκαλεί έντονη ζαλάδα, υπνηλία, τάση προς εμετό, σύγχυση και μειωμένη αίσθηση των αντανακλαστικών. Το GHB γρήγορα αποβάλλεται από τον οργανισμό και συχνά είναι δύσκολο να διαγνωσθεί η χρήση του.
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': υγρό έκσταση, G, Georgia homeboy, somatomax, κ.ά.
Κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή σκόνης ή διαλυμένο σε κάποιο υγρό. Στην υγρή μορφή του ο χρήστης δε μπορεί να γνωρίζει την περιεκτικότητα του GHB στο υγρό και για αυτό το λόγο πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις GHB;
Η δράση του ξεκινά 10 με 20 λεπτά μετά τη χρήση του και διαρκεί ως και 4 ώρες, ανάλογα με τη δόση. Το GHB επιδρά στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και δημιουργεί ευφορικά και καταπραϋντικά συναισθήματα. Επίσης, συχνά αναφέρεται η χρήση του και ως αναβολικό, που βοηθά στις καύσεις του λίπους και την ενίσχυση των μυών.
Έχει συνδυασθεί με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα 'date-rapes', όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του. Σε χαμηλές δόσεις, το GHB φέρνει χαλάρωση και διώχνει το άγχος. Με τη συνεχή και αυξανόμενη χρήση του μειώνονται οι ρυθμοί της καρδιάς και της αναπνοής σε επικίνδυνα επίπεδα που μπορεί να προκαλέσουν και το θάνατο.
Προκαλεί έντονη ζαλάδα, υπνηλία, τάση προς εμετό, σύγχυση και μειωμένη αίσθηση των αντανακλαστικών. Το GHB γρήγορα αποβάλλεται από τον οργανισμό και συχνά είναι δύσκολο να διαγνωσθεί η χρήση του.
5. Rohypnol
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': Roofie, roche, roach, rope, forget-me pill κ.ά.
Το Rohypnol ανήκει στην κατηγορία των βενζοδιαζεπινών (όπως το Stedon και το Xanax) και στην Ελλάδα κυκλοφορεί με τα ονόματα Hypnocedon και Vulbegal (λεξιλόγιο πιάτσας: ύπνος, βούλμπε, κουμπιά, βενζίνες κ.ά.). Χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της αϋπνίας, ως ηρεμιστικό και ως αναισθητικό πριν από το χειρουργείο. Κυκλοφορεί σε μορφή χαπιού. Είναι άοσμο, άχρωμο και διαλύεται εύκολα σε ανθρακούχα ποτά.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις Rohypnol;
Η δράση 1 mg Rohypnol ξεκινά μέσα στα πρώτα 30 λεπτά μετά τη λήψη του και μπορεί να διαρκέσει από 8 ως και 12 ώρες.
Προκαλεί επιλεκτική αμνησία και για το λόγο αυτό έχει συνδεθεί η συχνή χρήση του με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα 'date-rapes', όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του. Εκτός από την αμνησία που προκαλεί, κατά τη διάρκεια της χρήσης του παρατηρείται έντονη ζαλάδα, υπνηλία και χαμηλή πίεση. Επίσης συχνά υπάρχουν οπτικές παραισθήσεις, σύγχυση, γαστρεντερολογικές διαταραχές καθώς και κατακράτηση ούρων.
Το Rohypnol ανήκει στην κατηγορία των βενζοδιαζεπινών (όπως το Stedon και το Xanax) και στην Ελλάδα κυκλοφορεί με τα ονόματα Hypnocedon και Vulbegal (λεξιλόγιο πιάτσας: ύπνος, βούλμπε, κουμπιά, βενζίνες κ.ά.). Χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της αϋπνίας, ως ηρεμιστικό και ως αναισθητικό πριν από το χειρουργείο. Κυκλοφορεί σε μορφή χαπιού. Είναι άοσμο, άχρωμο και διαλύεται εύκολα σε ανθρακούχα ποτά.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις Rohypnol;
Η δράση 1 mg Rohypnol ξεκινά μέσα στα πρώτα 30 λεπτά μετά τη λήψη του και μπορεί να διαρκέσει από 8 ως και 12 ώρες.
Προκαλεί επιλεκτική αμνησία και για το λόγο αυτό έχει συνδεθεί η συχνή χρήση του με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα 'date-rapes', όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του. Εκτός από την αμνησία που προκαλεί, κατά τη διάρκεια της χρήσης του παρατηρείται έντονη ζαλάδα, υπνηλία και χαμηλή πίεση. Επίσης συχνά υπάρχουν οπτικές παραισθήσεις, σύγχυση, γαστρεντερολογικές διαταραχές καθώς και κατακράτηση ούρων.
6. Ηρωίνη
Η ηρωίνη προέρχεται από την οπιούχο παπαρούνα που χρησιμοποιείται και για τη δημιουργία της κατηγορίας αναλγητικών-ναρκωτικών φαρμάκων όπως η κωδείνη και η μορφίνη. Η ηρωίνη μπορεί να ποικίλλει από άσπρη σε σκούρο καφέ χρώμα σκόνης μέχρι κολλώδη ουσία.
Η ηρωίνη είναι είτε σε ενέσιμη μορφή είτε καπνίζεται είτε εισπνέεται (αν είναι καθαρή).
Κίνδυνοι
Η ηρωίνη σου δίνει ένα κύμα αίσθησης ευφορίας ειδικά στην ενέσιμη μορφή της. Το αίσθημα ευφορίας συχνά ακολουθείται από λήθαργο, ναυτία, στομαχικές κράμπες και εμετό.
Οι χρήστες αισθάνονται την ανάγκη να παίρνουν περισσότερη ηρωίνη όσο τοπ δυνατόν πιο γρήγορα για να αισθανθούν και πάλι καλά.
Με μακρόχρονη χρήση η ηρωίνη καταστρέφει το σώμα. Σχετίζεται με χρόνια δυσκοιλιότητα, ξηρό δέρμα, τραυματισμένες φλέβες και αναπνευστικά προβλήματα.
Οι χρήστες που κάνουν ένεση συχνά έχουν κατεστραμμένες φλέβες και βάζουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο να κολλήσουν σοβαρές νόσους όπως ΗΙV ηπατίτιδα Β ή C, ή βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα αν μοιράζονται βελόνες με άλλους χρήστες.
Εξάρτηση
Η ηρωίνη είναι εξαιρετικά εξαρτησιογόνος και εύκολη στην υπερβολική χρήση (με την οποία μπορεί να προκαλέσει το θάνατο). Η στέρηση είναι έντονη και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αϋπνία, εμετούς και μυϊκούς πόνους.
Στα βραχυχρόνια αποτελέσματα της χρήσης περιλαμβάνονται η αργή αναπνοή, η θολή πνευματική λειτουργία, η ναυτία και οι εμετοί, η καταστολή του πόνου και η αυτόματη αποβολή. Στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα χρήσης της περιλαμβάνονται οι λοιμώδεις νόσοι, οι κατεστραμμένες φλέβες, οι βακτηριακές μολύνσεις, η λοίμωξη των τοιχωμάτων της καρδιάς και των βαλβίδων, η αρθρίτιδα και άλλα ρευματολογικά προβλήματα.
Η ηρωίνη είναι είτε σε ενέσιμη μορφή είτε καπνίζεται είτε εισπνέεται (αν είναι καθαρή).
Κίνδυνοι
Η ηρωίνη σου δίνει ένα κύμα αίσθησης ευφορίας ειδικά στην ενέσιμη μορφή της. Το αίσθημα ευφορίας συχνά ακολουθείται από λήθαργο, ναυτία, στομαχικές κράμπες και εμετό.
Οι χρήστες αισθάνονται την ανάγκη να παίρνουν περισσότερη ηρωίνη όσο τοπ δυνατόν πιο γρήγορα για να αισθανθούν και πάλι καλά.
Με μακρόχρονη χρήση η ηρωίνη καταστρέφει το σώμα. Σχετίζεται με χρόνια δυσκοιλιότητα, ξηρό δέρμα, τραυματισμένες φλέβες και αναπνευστικά προβλήματα.
Οι χρήστες που κάνουν ένεση συχνά έχουν κατεστραμμένες φλέβες και βάζουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο να κολλήσουν σοβαρές νόσους όπως ΗΙV ηπατίτιδα Β ή C, ή βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα αν μοιράζονται βελόνες με άλλους χρήστες.
Εξάρτηση
Η ηρωίνη είναι εξαιρετικά εξαρτησιογόνος και εύκολη στην υπερβολική χρήση (με την οποία μπορεί να προκαλέσει το θάνατο). Η στέρηση είναι έντονη και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αϋπνία, εμετούς και μυϊκούς πόνους.
Στα βραχυχρόνια αποτελέσματα της χρήσης περιλαμβάνονται η αργή αναπνοή, η θολή πνευματική λειτουργία, η ναυτία και οι εμετοί, η καταστολή του πόνου και η αυτόματη αποβολή. Στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα χρήσης της περιλαμβάνονται οι λοιμώδεις νόσοι, οι κατεστραμμένες φλέβες, οι βακτηριακές μολύνσεις, η λοίμωξη των τοιχωμάτων της καρδιάς και των βαλβίδων, η αρθρίτιδα και άλλα ρευματολογικά προβλήματα.
7. Μεθαμφεταμίνη (speed)
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': Πάγος (ice), σπιντάκι, γυαλί, κρύσταλλο, κ.ά.
Το speed είναι διεγερτικό που συχνά κατασκευάζεται από το ανακάτεμα διάφορων διεγερτικών φαρμάκων. Ανήκει στην κατηγορία των αμφεταμινών, που μοιάζουν χημικά με την αδρεναλίνη που παράγεται από τον οργανισμό του ανθρώπου. Μπορεί να ληφθεί σε μορφή χαπιού, με ένεση, με εισπνοή από τη μύτη ή και να καπνιστεί. Διαλύεται εύκολα σε υγρά και είναι άσπρο και άοσμο.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις speed;
Η δράση του speed ξεκινάει σε 15 ως 30 λεπτά από τη λήψη και διαρκεί περίπου 6-8 ώρες. Προκαλεί την αίσθηση ενεργητικότητας, διαύγεια μυαλού, όξυνση της πνευματικής λειτουργίας και απώλεια της αίσθησης της πείνας. Οι κόρες των ματιών διαστέλλονται.
Παρατηρείται έντονη εφίδρωση ή κρυάδες, ταχυκαρδία, λογόρροια και επιθετικότητα. Μετά από επαναλαμβανόμενη μακροχρόνια χρήση, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα ψύχωσης όπως: παρανοειδής επεξεργασία, διωκτικό παραλήρημα, ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις και αλλαγές στην αντίληψη του σώματος. Η συστηματική χρήση προκαλεί ανοχή και ψυχική εξάρτηση, με συμπτώματα κατάθλιψης, ευερεθιστότητας και έντονο άγχος μετά τη διακοπή της χρήσης.
Το speed είναι διεγερτικό που συχνά κατασκευάζεται από το ανακάτεμα διάφορων διεγερτικών φαρμάκων. Ανήκει στην κατηγορία των αμφεταμινών, που μοιάζουν χημικά με την αδρεναλίνη που παράγεται από τον οργανισμό του ανθρώπου. Μπορεί να ληφθεί σε μορφή χαπιού, με ένεση, με εισπνοή από τη μύτη ή και να καπνιστεί. Διαλύεται εύκολα σε υγρά και είναι άσπρο και άοσμο.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις speed;
Η δράση του speed ξεκινάει σε 15 ως 30 λεπτά από τη λήψη και διαρκεί περίπου 6-8 ώρες. Προκαλεί την αίσθηση ενεργητικότητας, διαύγεια μυαλού, όξυνση της πνευματικής λειτουργίας και απώλεια της αίσθησης της πείνας. Οι κόρες των ματιών διαστέλλονται.
Παρατηρείται έντονη εφίδρωση ή κρυάδες, ταχυκαρδία, λογόρροια και επιθετικότητα. Μετά από επαναλαμβανόμενη μακροχρόνια χρήση, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα ψύχωσης όπως: παρανοειδής επεξεργασία, διωκτικό παραλήρημα, ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις και αλλαγές στην αντίληψη του σώματος. Η συστηματική χρήση προκαλεί ανοχή και ψυχική εξάρτηση, με συμπτώματα κατάθλιψης, ευερεθιστότητας και έντονο άγχος μετά τη διακοπή της χρήσης.
8. Παραισθησιογόνα
LSD, Magic, Mushrooms, Peyote, P.C.P.
Τα παραισθησιογόνα είναι μια σειρά από ουσίες που έχουν την ιδιότητα να διαταράσσουν τον ψυχικό κόσμο του ατόμου και να προκαλούν αντιληπτικές διαταραχές όπως οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις. Οι ουσίες αυτές μπορεί να είναι φυσικές ('μαγικά μανιτάρια') ή χημικές (LSD). Τα παραισθησιογόνα πιστευόταν ότι έχουν την ικανότητα να ‘ανοίγουν τις πόρτες’ για την έκφραση του ασυνειδήτου, δηλαδή εκείνου του μέρους του ψυχισμού μας που – παρόλο που δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενό του- επηρεάζει τις σκέψεις και τις πράξεις μας.
LSD (Lysergic Acid Diethylamide)
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': κρύσταλλος, τριπάκι, φράουλες, Ε.Τ., κινέζος δράκος, κ.ά.
Το LSD είναι η πιο γνωστή παραισθησιογόνος ουσία. Κυκλοφορεί σε μορφή χαπιών, κάψουλας, κύβους ζάχαρης, στυπόχαρτο ή και σε αυτοκόλλητα με σχέδια που διαφοροποιούν το είδος τους.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις LSD;
Το 'ταξίδι' (trip) του LSD ξεκινά μετά από μια ώρα περίπου από τη λήψη της ουσίας και φτάνει στο απόγειό του μετά από 2-3 ώρες, με διάρκεια ως και 12 με 15 ώρες.
Τα αποτελέσματα είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθούν μιας και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την προσωπικότητα του χρήστη, από την εμπειρία του, από τις προσδοκίες του και από το περιβάλλον μέσα στο οποίο γίνεται η χρήση.
Προκαλεί αλλοίωση των αντιλήψεων, διαστρεβλωμένες εικόνες, έντονα χρώματα, φαντασιώσεις και συχνά παραισθήσεις. Παρατηρούνται επίσης αλλοιώσεις στην ακοή, καθώς και στην αίσθηση του χρόνου και του χώρου. Οι κόρες των ματιών συστέλλονται και παρατηρείται έντονη εφίδρωση. Η πίεση ανεβαίνει όπως και ο ρυθμός της καρδιάς και η θερμοκρασία του σώματος.
Παρατηρούνται έντονα ψυχωσικά συμπτώματα που μπορούν να παρομοιασθούν με αυτά της σχιζοφρένειας, μιας και η εναλλαγή των συναισθημάτων και των αντιλήψεων είναι ραγδαία, και χωρίς καμία λογική ή συνοχή. Έτσι λοιπόν οι χρήστες μιλούν και για 'κακά ταξίδια' (bad trips), όταν βιώνουν έντονα τρομακτικά και δυσάρεστα συναισθήματα.
Το φαινόμενο του flashback, είναι η αναβίωση της εμπειρίας του 'ταξιδιού' μετά τη διακοπή της χρήσης του LSD. Συνήθως διαρκεί από λίγα λεπτά ως και μερικές ώρες. Εάν το flashback επιμένει για αρκετές μέρες, υπάρχει πιθανότητα οργανικής βλάβης του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.
Μαγικά Μανιτάρια (Magic Mushrooms)
Πολλά μανιτάρια αυτού του είδους φυτρώνουν στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Περιέχουν ψιλοχιμβίνη, μια ουσία με παραισθησιογόνα δράση παρόμοια με αυτή του LSD, αλλά ελαφρότερης μορφής.
Η χρήση τους- όπως και αυτή του LSD- για 'ψυχαγωγικό' σκοπό συνδέθηκε με τα νεανικά κινήματα της δεκαετίας του 1960.
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φρέσκα ή αποξηραμένα, να φαγωθούν ή να βραστούν μέσα σε τσάι.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις Μagic Mushrooms;
Τα αποτελέσματα της χρήσης δεν είναι τόσο έντονα όσο του LSD. Μετά τη χρήση δημιουργείται ευφορία, χαρά και παραισθήσεις, συνήθως οπτικές ή και ακουστικές. Αρχίζουν μισή ώρα περίπου μετά τη χρήση και διαρκούν από 4 έως 9 ώρες. Με τη χρήση τους αναπτύσσεται γρήγορα ανοχή. Δεν έχει διαπιστωθεί σωματική εξάρτηση, αλλά πολλά άτομα εξαρτώνται ψυχικά. Έχουν αναφερθεί άσχημα 'ταξίδια' με κρίσεις πανικού, επιθετικότητα, αίσθημα αποπροσωποποίησης, άγχος και μερικές φορές ψυχωσικού τίπου αντιδράσεις. Έχουν αναφερθεί επίσης φαινόμενα 'flashback'. O μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να επιλέξει κανείς μανιτάρια που μοιάζουν μεν με τα παραισθησιογόνα, αλλά είναι δηλητηριώδη.
Peyote (Πεγιότ)
Είναι ένας ακανθώδης , στρογγυλός κάκτος, συνήθως μπλε- πράσινος που φύεται στο Μεξικό και στις νότιες περιοχές των Η.Π.Α και ονομάζεται και μεσκάλ (mescal).
Ο κάκτος αυτός έχει εξογκωμένες ρίζες οι οποίες μπορούν να μασηθούν χλωρές ή αποξηραμένες και στις οποίες περιέχονται παραισθησιογόνες ουσίες, η κυριότερη των οποίων είναι η μεσκαλίνη. Η μεσκαλίνη έχει ομοιότητες με ουσίες που παράγει το σώμα μας, όπως η αδρεναλίνη και η νοραδρεναλίνη.
Η μεσκαλίνη έχει παραισθησιογόνες ιδιότητες και απομονώθηκε το 1896. Μπορεί επίσης να παρασκευαστεί και συνθετικά. Το πάνω μέρος των κωδεών του κάκτου peyote αποξηραίνεται, κόβεται, και μερικές φορές τοποθετείται σε κάψουλες. Συνήθως, χρησιμοποιείται από το στόμα, αλλά μπορεί και να καπνιστεί. Χρειάζεται περί τις 2 με 3 ώρες για να αρχίσει η επίδρασή της, η οποία και μπορεί να έχει διάρκεια πλέον των 12 ωρών.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις Peyote;
Η χρήση του peyote προκαλεί ευφορία, αυξημένη αισθητηριακή αντίληψη, απτικές ψευδαισθήσεις (συνήθως χρωματιστών γεωμετρικών σχημάτων), αλλοιωμένη εικόνα του σώματος, δυσκολία στη συγκέντρωση. Στα δευτερογενή συμπτώματα περιλαμβάνονται ναυτία και εμετοί.
Μεγάλες δόσεις της ουσίας μπορεί να προκαλέσουν ισχυρούς πονοκεφάλους, ξηροδερμία, πτώση της πίεσης του αίματος, καρδιακή ανακοπή και μείωση του ρυθμού της αναπνοής.
P.C.P. (Φαινσυκλιδίνη)
Συνθετική ουσία με ψυχότροπη δράση και παραισθησιογόνες ιδιότητες. Έχει κατασταλτική και διεγερτική δράση στο Κ.Ν.Σ., ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του χρήστη. Χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητικό, αλλά εγκαταλείφθηκε λόγω της συχνής εμφάνισης συμπτωμάτων οξέως συνδρόμου που χαρακτηρίζεται από σύγχυση, αποπροσανατολισμό, διέγερση και γενικά συμπτώματα οξέως οργανικού εγκεφαλικού συνδρόμου.
Συντέθηκε για πρώτη φορά το 1956 από την Parke- Davis ως αναισθητικό. Δε χρησιμοποιήθηκε ποτέ, μετά την ανακάλυψη των ανεπιθύμητων συνεπειών του. Είναι εύκολα παρασκευάσιμο και με χαμηλό κόστος, και για αυτούς τους λόγους μπήκε γρήγορα στο παράνομο εμπόριο. Η χρήση του απέκτησε επιδημικές διαστάσεις στις δεκαετίες του ’70 και ’80.
Κυκλοφορεί σε χάπια, κάψουλες και χρωματιστή σκόνη. Πολλά άτομα το παίρνουν άθελά τους, μιας και χρησιμοποιείται στη μαριχουάνα, στο LSD και το έκταση. Συνήθως, λαμβάνεται από το στόμα ή τη μύτη, αλλά μπορεί να γίνει και ενέσιμο αν διαλυθεί.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις P.C.P.;
Η χρήση του προκαλεί ευφορία, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, αίσθηση ευχάριστης απομόνωσης, ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις, αλλοιωμένη εικόνα σώματος, αλλοιωμένη αίσθηση του χρόνου και του χώρου, αποπροσανατολισμό της σκέψης, υπέρταση, νυσταγμό, δυσαρρυθμία, εφίδρωση, εκτεταμένη μείωση της απάντησης στον πόνο, πυρετό και ανακοπή.
Η επίδραση διαρκεί 4 έως 6 ώρες, αλλά τα συμπτώματα μπορεί να συνεχιστούν για αρκετές ημέρες. Την αμέσως επόμενη περίοδο από τη χρήση, μπορεί να παρουσιαστεί αυτοκαταστροφική ή βίαιη συμπεριφορά.
Οι τοξικές επιδράσεις μοιάζουν με αυτές του LSD, αλλά το PCP προκαλεί χαρακτηριστικές βίαιες και ψυχωσικές αντιδράσεις. Οι χρόνιοι χρήστες συχνά υποφέρουν από αποπροσανατολισμό, κενά μνήμης, προβλήματα στο λόγο.
Τα παραισθησιογόνα είναι μια σειρά από ουσίες που έχουν την ιδιότητα να διαταράσσουν τον ψυχικό κόσμο του ατόμου και να προκαλούν αντιληπτικές διαταραχές όπως οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις. Οι ουσίες αυτές μπορεί να είναι φυσικές ('μαγικά μανιτάρια') ή χημικές (LSD). Τα παραισθησιογόνα πιστευόταν ότι έχουν την ικανότητα να ‘ανοίγουν τις πόρτες’ για την έκφραση του ασυνειδήτου, δηλαδή εκείνου του μέρους του ψυχισμού μας που – παρόλο που δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενό του- επηρεάζει τις σκέψεις και τις πράξεις μας.
LSD (Lysergic Acid Diethylamide)
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': κρύσταλλος, τριπάκι, φράουλες, Ε.Τ., κινέζος δράκος, κ.ά.
Το LSD είναι η πιο γνωστή παραισθησιογόνος ουσία. Κυκλοφορεί σε μορφή χαπιών, κάψουλας, κύβους ζάχαρης, στυπόχαρτο ή και σε αυτοκόλλητα με σχέδια που διαφοροποιούν το είδος τους.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις LSD;
Το 'ταξίδι' (trip) του LSD ξεκινά μετά από μια ώρα περίπου από τη λήψη της ουσίας και φτάνει στο απόγειό του μετά από 2-3 ώρες, με διάρκεια ως και 12 με 15 ώρες.
Τα αποτελέσματα είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθούν μιας και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την προσωπικότητα του χρήστη, από την εμπειρία του, από τις προσδοκίες του και από το περιβάλλον μέσα στο οποίο γίνεται η χρήση.
Προκαλεί αλλοίωση των αντιλήψεων, διαστρεβλωμένες εικόνες, έντονα χρώματα, φαντασιώσεις και συχνά παραισθήσεις. Παρατηρούνται επίσης αλλοιώσεις στην ακοή, καθώς και στην αίσθηση του χρόνου και του χώρου. Οι κόρες των ματιών συστέλλονται και παρατηρείται έντονη εφίδρωση. Η πίεση ανεβαίνει όπως και ο ρυθμός της καρδιάς και η θερμοκρασία του σώματος.
Παρατηρούνται έντονα ψυχωσικά συμπτώματα που μπορούν να παρομοιασθούν με αυτά της σχιζοφρένειας, μιας και η εναλλαγή των συναισθημάτων και των αντιλήψεων είναι ραγδαία, και χωρίς καμία λογική ή συνοχή. Έτσι λοιπόν οι χρήστες μιλούν και για 'κακά ταξίδια' (bad trips), όταν βιώνουν έντονα τρομακτικά και δυσάρεστα συναισθήματα.
Το φαινόμενο του flashback, είναι η αναβίωση της εμπειρίας του 'ταξιδιού' μετά τη διακοπή της χρήσης του LSD. Συνήθως διαρκεί από λίγα λεπτά ως και μερικές ώρες. Εάν το flashback επιμένει για αρκετές μέρες, υπάρχει πιθανότητα οργανικής βλάβης του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.
Μαγικά Μανιτάρια (Magic Mushrooms)
Πολλά μανιτάρια αυτού του είδους φυτρώνουν στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Περιέχουν ψιλοχιμβίνη, μια ουσία με παραισθησιογόνα δράση παρόμοια με αυτή του LSD, αλλά ελαφρότερης μορφής.
Η χρήση τους- όπως και αυτή του LSD- για 'ψυχαγωγικό' σκοπό συνδέθηκε με τα νεανικά κινήματα της δεκαετίας του 1960.
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φρέσκα ή αποξηραμένα, να φαγωθούν ή να βραστούν μέσα σε τσάι.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις Μagic Mushrooms;
Τα αποτελέσματα της χρήσης δεν είναι τόσο έντονα όσο του LSD. Μετά τη χρήση δημιουργείται ευφορία, χαρά και παραισθήσεις, συνήθως οπτικές ή και ακουστικές. Αρχίζουν μισή ώρα περίπου μετά τη χρήση και διαρκούν από 4 έως 9 ώρες. Με τη χρήση τους αναπτύσσεται γρήγορα ανοχή. Δεν έχει διαπιστωθεί σωματική εξάρτηση, αλλά πολλά άτομα εξαρτώνται ψυχικά. Έχουν αναφερθεί άσχημα 'ταξίδια' με κρίσεις πανικού, επιθετικότητα, αίσθημα αποπροσωποποίησης, άγχος και μερικές φορές ψυχωσικού τίπου αντιδράσεις. Έχουν αναφερθεί επίσης φαινόμενα 'flashback'. O μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να επιλέξει κανείς μανιτάρια που μοιάζουν μεν με τα παραισθησιογόνα, αλλά είναι δηλητηριώδη.
Peyote (Πεγιότ)
Είναι ένας ακανθώδης , στρογγυλός κάκτος, συνήθως μπλε- πράσινος που φύεται στο Μεξικό και στις νότιες περιοχές των Η.Π.Α και ονομάζεται και μεσκάλ (mescal).
Ο κάκτος αυτός έχει εξογκωμένες ρίζες οι οποίες μπορούν να μασηθούν χλωρές ή αποξηραμένες και στις οποίες περιέχονται παραισθησιογόνες ουσίες, η κυριότερη των οποίων είναι η μεσκαλίνη. Η μεσκαλίνη έχει ομοιότητες με ουσίες που παράγει το σώμα μας, όπως η αδρεναλίνη και η νοραδρεναλίνη.
Η μεσκαλίνη έχει παραισθησιογόνες ιδιότητες και απομονώθηκε το 1896. Μπορεί επίσης να παρασκευαστεί και συνθετικά. Το πάνω μέρος των κωδεών του κάκτου peyote αποξηραίνεται, κόβεται, και μερικές φορές τοποθετείται σε κάψουλες. Συνήθως, χρησιμοποιείται από το στόμα, αλλά μπορεί και να καπνιστεί. Χρειάζεται περί τις 2 με 3 ώρες για να αρχίσει η επίδρασή της, η οποία και μπορεί να έχει διάρκεια πλέον των 12 ωρών.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις Peyote;
Η χρήση του peyote προκαλεί ευφορία, αυξημένη αισθητηριακή αντίληψη, απτικές ψευδαισθήσεις (συνήθως χρωματιστών γεωμετρικών σχημάτων), αλλοιωμένη εικόνα του σώματος, δυσκολία στη συγκέντρωση. Στα δευτερογενή συμπτώματα περιλαμβάνονται ναυτία και εμετοί.
Μεγάλες δόσεις της ουσίας μπορεί να προκαλέσουν ισχυρούς πονοκεφάλους, ξηροδερμία, πτώση της πίεσης του αίματος, καρδιακή ανακοπή και μείωση του ρυθμού της αναπνοής.
P.C.P. (Φαινσυκλιδίνη)
Συνθετική ουσία με ψυχότροπη δράση και παραισθησιογόνες ιδιότητες. Έχει κατασταλτική και διεγερτική δράση στο Κ.Ν.Σ., ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του χρήστη. Χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητικό, αλλά εγκαταλείφθηκε λόγω της συχνής εμφάνισης συμπτωμάτων οξέως συνδρόμου που χαρακτηρίζεται από σύγχυση, αποπροσανατολισμό, διέγερση και γενικά συμπτώματα οξέως οργανικού εγκεφαλικού συνδρόμου.
Συντέθηκε για πρώτη φορά το 1956 από την Parke- Davis ως αναισθητικό. Δε χρησιμοποιήθηκε ποτέ, μετά την ανακάλυψη των ανεπιθύμητων συνεπειών του. Είναι εύκολα παρασκευάσιμο και με χαμηλό κόστος, και για αυτούς τους λόγους μπήκε γρήγορα στο παράνομο εμπόριο. Η χρήση του απέκτησε επιδημικές διαστάσεις στις δεκαετίες του ’70 και ’80.
Κυκλοφορεί σε χάπια, κάψουλες και χρωματιστή σκόνη. Πολλά άτομα το παίρνουν άθελά τους, μιας και χρησιμοποιείται στη μαριχουάνα, στο LSD και το έκταση. Συνήθως, λαμβάνεται από το στόμα ή τη μύτη, αλλά μπορεί να γίνει και ενέσιμο αν διαλυθεί.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις P.C.P.;
Η χρήση του προκαλεί ευφορία, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, αίσθηση ευχάριστης απομόνωσης, ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις, αλλοιωμένη εικόνα σώματος, αλλοιωμένη αίσθηση του χρόνου και του χώρου, αποπροσανατολισμό της σκέψης, υπέρταση, νυσταγμό, δυσαρρυθμία, εφίδρωση, εκτεταμένη μείωση της απάντησης στον πόνο, πυρετό και ανακοπή.
Η επίδραση διαρκεί 4 έως 6 ώρες, αλλά τα συμπτώματα μπορεί να συνεχιστούν για αρκετές ημέρες. Την αμέσως επόμενη περίοδο από τη χρήση, μπορεί να παρουσιαστεί αυτοκαταστροφική ή βίαιη συμπεριφορά.
Οι τοξικές επιδράσεις μοιάζουν με αυτές του LSD, αλλά το PCP προκαλεί χαρακτηριστικές βίαιες και ψυχωσικές αντιδράσεις. Οι χρόνιοι χρήστες συχνά υποφέρουν από αποπροσανατολισμό, κενά μνήμης, προβλήματα στο λόγο.
9. Κράκ
Το κρακ είναι μια μορφή free-base κοκαΐνης που η διαδικασία παραγωγής του είναι σχετικά εύκολη. Αυτό κάνει την ουσία αρκετά φθηνή στην παράνομη αγορά, άρα και πιο προσιτή.
Κυκλοφορεί σε μορφή κομματιών συμπυκνωμένης άσπρης σκόνης με ακαθόριστο σχήμα, που στην 'αργκό' ονομάζονται βραχάκια (rocks). Το κρακ ονομάστηκε έτσι από το θόρυβο που κάνει το 'βραχάκι' της ουσίας όταν ζεσταίνεται. Καπνίζεται σε ειδικές γυάλινες πίπες ή ανακατεμένο με καπνό.
Είναι πολύ πιο δυνατό από την κοκαΐνη και πολύ πιο φθηνό. Προκαλεί πιο έντονη ευφορία αλλά διαρκεί πολύ λίγο και αυτό το καθιστά εξαιρετικά εθιστικό, εφόσον ο χρήστης αισθάνεται συνεχώς την ανάγκη για επανάληψη της δόσης. Η χρήση του δημιουργεί ταχύτατα ανοχή. Προκαλεί σχεδόν τα ίδια συμπτώματα με την κοκαΐνη, αλλά λόγω του τρόπου χρήσης μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.
Το κρακ είναι πολύ εξαρτησιογόνο ναρκωτικό. Ακόμα και με βραχυπρόθεσμη χρήση πολλοί άνθρωποι παρουσιάζουν συμπτώματα στέρησης όταν σταματάνε τη χρήση του. Τα συμπτώματα είναι πιο έντονα σε ανθρώπους που το χρησιμοποιούν για μεγάλα διαστήματα και σε μεγάλες δόσεις.
Όσοι έχουν εθιστεί στο κρακ δεν μπορούν να εμφανίσουν βελτίωση χωρίς ιατρική βοήθεια. Η σωματική και ψυχολογική εξάρτηση από το κρακ είναι έντονη και οι περισσότεροι δυσκολεύονται να βγουν από τον κύκλο της εξάρτησης. Τα στερητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονη επιθυμία γι αυτό, ευερεθιστότητα, πείνα, άγχος και παράνοια. Τα αισθήματα αυτά εμποδίζουν τον χρήστη από το να σταματήσει να το χρησιμοποιεί.
Επειδή το κρακ απορροφάται γρήγορα από το σώμα σε υψηλά επίπεδα είναι υψηλές οι πιθανότητες υπερβολικής δόσης. Όταν η φάση της ανόδου υποχωρεί ακολουθεί ένα αίσθημα κατάθλιψης, με αποτέλεσμα ο χρήστης να θέλει να ξανακάνει χρήση. Κατά τη διάρκεια της φάσης ανόδου οι χρήστες έχουν μειωμένη συγκέντρωση και μπορεί να είναι ευερέθιστοι. Η συχνή χρήση κοκαΐνης σχετίζεται με παρανοϊκές ψυχώσεις, βίαιη συμπεριφορά και παραισθήσεις.
Καθώς συνδυάζεται με ορισμένες μη καθαρές ουσίες οι πιθανότητες παρενεργειών και τοξικότητας είναι πάντα παρούσες. Επιπλέον, η τοξικότητα του κρακ είναι πάντα αυξημένη καθώς η πλειοψηφία των χρηστών της συγκεκριμένης ουσίας κάνει επίσης χρήση άλλων ουσιών.
Το κρακ μπορεί να επηρεάσει πολλά όργανα και έχει πολλές παρενέργειες. Μπορεί να προκαλέσει:
Αυξημένη αρτηριακή πίεση και καρδιακό παλμό
Ταχύπνοια
Ναυτία και εμετό
Άγχος και υπερδραστηριότητα
Σπασμούς
Μειωμένη όρεξη
Μειωμένη ανάγκη ύπνου
Βλάβες στους πνεύμονες
Καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικά επεισόδια
Σε αντίθεση με το κρακ, η κοκαΐνη έχει συνδεθεί με το γόητρο και την κοινωνική επιτυχία. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου οι χρήστες κοκαΐνης είναι συνήθως κοινωνικά ενσωματωμένοι νέοι ενήλικες (20-40 ετών) με ανώτερο του μέσου μορφωτικό ή/ και επαγγελματικό επίπεδο.
Κυκλοφορεί σε μορφή κομματιών συμπυκνωμένης άσπρης σκόνης με ακαθόριστο σχήμα, που στην 'αργκό' ονομάζονται βραχάκια (rocks). Το κρακ ονομάστηκε έτσι από το θόρυβο που κάνει το 'βραχάκι' της ουσίας όταν ζεσταίνεται. Καπνίζεται σε ειδικές γυάλινες πίπες ή ανακατεμένο με καπνό.
Είναι πολύ πιο δυνατό από την κοκαΐνη και πολύ πιο φθηνό. Προκαλεί πιο έντονη ευφορία αλλά διαρκεί πολύ λίγο και αυτό το καθιστά εξαιρετικά εθιστικό, εφόσον ο χρήστης αισθάνεται συνεχώς την ανάγκη για επανάληψη της δόσης. Η χρήση του δημιουργεί ταχύτατα ανοχή. Προκαλεί σχεδόν τα ίδια συμπτώματα με την κοκαΐνη, αλλά λόγω του τρόπου χρήσης μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.
Το κρακ είναι πολύ εξαρτησιογόνο ναρκωτικό. Ακόμα και με βραχυπρόθεσμη χρήση πολλοί άνθρωποι παρουσιάζουν συμπτώματα στέρησης όταν σταματάνε τη χρήση του. Τα συμπτώματα είναι πιο έντονα σε ανθρώπους που το χρησιμοποιούν για μεγάλα διαστήματα και σε μεγάλες δόσεις.
Όσοι έχουν εθιστεί στο κρακ δεν μπορούν να εμφανίσουν βελτίωση χωρίς ιατρική βοήθεια. Η σωματική και ψυχολογική εξάρτηση από το κρακ είναι έντονη και οι περισσότεροι δυσκολεύονται να βγουν από τον κύκλο της εξάρτησης. Τα στερητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονη επιθυμία γι αυτό, ευερεθιστότητα, πείνα, άγχος και παράνοια. Τα αισθήματα αυτά εμποδίζουν τον χρήστη από το να σταματήσει να το χρησιμοποιεί.
Επειδή το κρακ απορροφάται γρήγορα από το σώμα σε υψηλά επίπεδα είναι υψηλές οι πιθανότητες υπερβολικής δόσης. Όταν η φάση της ανόδου υποχωρεί ακολουθεί ένα αίσθημα κατάθλιψης, με αποτέλεσμα ο χρήστης να θέλει να ξανακάνει χρήση. Κατά τη διάρκεια της φάσης ανόδου οι χρήστες έχουν μειωμένη συγκέντρωση και μπορεί να είναι ευερέθιστοι. Η συχνή χρήση κοκαΐνης σχετίζεται με παρανοϊκές ψυχώσεις, βίαιη συμπεριφορά και παραισθήσεις.
Καθώς συνδυάζεται με ορισμένες μη καθαρές ουσίες οι πιθανότητες παρενεργειών και τοξικότητας είναι πάντα παρούσες. Επιπλέον, η τοξικότητα του κρακ είναι πάντα αυξημένη καθώς η πλειοψηφία των χρηστών της συγκεκριμένης ουσίας κάνει επίσης χρήση άλλων ουσιών.
Το κρακ μπορεί να επηρεάσει πολλά όργανα και έχει πολλές παρενέργειες. Μπορεί να προκαλέσει:
Αυξημένη αρτηριακή πίεση και καρδιακό παλμό
Ταχύπνοια
Ναυτία και εμετό
Άγχος και υπερδραστηριότητα
Σπασμούς
Μειωμένη όρεξη
Μειωμένη ανάγκη ύπνου
Βλάβες στους πνεύμονες
Καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικά επεισόδια
Σε αντίθεση με το κρακ, η κοκαΐνη έχει συνδεθεί με το γόητρο και την κοινωνική επιτυχία. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου οι χρήστες κοκαΐνης είναι συνήθως κοινωνικά ενσωματωμένοι νέοι ενήλικες (20-40 ετών) με ανώτερο του μέσου μορφωτικό ή/ και επαγγελματικό επίπεδο.
10. Κοκαΐνη
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': αναψυκτικό, κοκό, κόκα
Η κοκαΐνη προέρχεται από την πολτοποίηση των φύλλων του φυτού ‘ερυθρόξυλο κόκα’ που φύεται στη Νότιο Αμερική.
Πρόκειται για ουσία με βραχεία διεγερτική επίδραση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ) και με ιδιότητες τοπικού αναισθητικού. Η κοκαΐνη απορροφάται από όλους τους βλεννογόνους του σώματος (στόμα, μύτη, έντερο, κόλπος). Η επεξεργασία των φύλλων της κόκας δίνει την υδροχλωρική κοκαΐνη, που παρασκευάζεται σε παράνομα εργαστήρια.
Είναι μια άοσμη, λευκή, κρυσταλλική σκόνη που συνήθως εισπνέεται από τη μύτη, αλλά μπορεί να διαλυθεί και να γίνει ενέσιμη. Ένα άλλο παράγωγο είναι το free-base, ουσία αρκετά διαδεδομένη στις ΗΠΑ, που είναι μια λευκή ή κιτρινόμαυρη σκόνη με γλυκιά μυρωδιά. Είναι αδιάλυτη στο νερό, και για αυτό τον λόγο μπορεί μόνο να καπνιστεί. Η υδροχλωρική κοκαΐνη μπορεί να αναμιχθεί με ηρωίνη, (Speedball), ένας συνδυασμός αρκετά επικίνδυνος, που ευθύνεται για πολλούς θανάτους μεταξύ των χρηστών κοκαΐνης.
Η δράση της κοκαΐνης εξαρτάται από τη συναισθηματική φόρτιση του ατόμου και από τη δόση. Η διάρκεια και ο χρόνος δράσης εξαρτάται από τον τρόπο χορήγησης. Αν ο τρόπος χορήγησης είναι ενδοφλέβιος ή προσφέρει άμεση απορρόφηση, όπως π.χ. το κάπνισμα του κρακ, το άτομο καταλαμβάνεται αμέσως από μια αίσθηση έντονης ευχαρίστησης, στην αργκό 'rush', η οποία διαρκεί από λίγα δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά και ακολουθείται από μια κατάσταση ελαφράς ευφορίας για περίπου 15 έως 30 λεπτά.
Στην περίπτωση της λήψης από τη μύτη, απορροφάται από το βλεννογόνο και η επίδραση της αρχίζει μετά από 3 περίπου λεπτά. Η αρχική ευφορία παραχωρεί τη θέση της σε μια κατάσταση δυσφορίας, ευερεθιστότητας και ανησυχίας. Με τον τρόπο αυτό η γρήγορη εναλλαγή ευφορίας-δυσφορίας, καθιστά αναγκαία την επανάληψη της χρήσης. Οι απανωτές 'μυτιές' μπορούν να οδηγήσουν σε υπερεθισμό που-με τη σειρά του- μπορεί να καταλήξει σε τοξική ψύχωση, σε παράνοια, σύγχυση, υπερευαισθησία και ψευδαισθήσεις.
Μπορείς να εξαρτηθείς από την κοκαΐνη;
Η κοκαΐνη είναι μια ουσία με χαμηλή τοξικότητα. Η υπερβολική δόση είναι πολύ σπάνια. Θανατηφόρα περιστατικά χρήσης έχουν αναφερθεί, αλλά συνήθως οφείλονται σε συνδυασμό ουσιών (π.χ. ηρωίνη -κοκαΐνη, κοκαΐνη-αλκοόλ, κ.ά.). Ο θάνατος προκαλείται από αναπνευστική ή καρδιακή ανακοπή.
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για σωματική εξάρτηση, αλλά είναι σίγουρο ότι η ουσία αυτή προκαλεί ισχυρή ψυχική εξάρτηση.
Σε χρόνια χρήση αναπτύσσεται το φαινόμενο της 'αντίστροφης ανοχής': πρόκειται για το φαινόμενο στο οποίο-αντίθετα από ότι συμβαίνει στην περίπτωση της ανοχής- ο οργανισμός καθίσταται ολοένα πιο ευαίσθητος στη δράση της ουσίας. Ακόμα και μια μικρή δόση, που υπό κανονικές συνθήκες θα προκαλούσε απλώς ευφορία, στην περίπτωση της 'αντίστροφης ανοχής' μπορεί να προκαλέσει ψυχωσική αντίδραση.
Η ψυχωσική κατάσταση γίνεται όλο και πιο έντονη και ενοχλητική, πλησιάζοντας προς μια κατάσταση συνδρόμου στέρησης, που όμως μοιάζει πολύ με την κατάθλιψη. Τα κύρια συμπτώματα είναι: άγχος, ατονία, ανησυχία, ευερεθιστότητα, έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος κ.ά. Έντονη είναι επίσης η ανάγκη εξεύρεσης και χρήσης της ουσίας (craving).
Μετά από δόσεις σχετικά μεγάλες ή από συνεχή χρήση μέτριων ή μικρών δόσεων μπορεί να εμφανιστεί παραληρηματική κατάσταση η οποία θα καταλήξει σε αντίδραση. Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από την παρουσία παραληρήματος και παραισθήσεων (οπτικών, οσφρητικών και ακουστικών), οι οποίες όμως αναγνωρίζονται από το άτομο και κρίνονται ως ξένες από αυτό.
Το επόμενο στάδιο είναι αυτό της ψύχωσης με καταδιωκτικό παραλήρημα και παραισθήσεις. Στο στάδιο αυτό, το άτομο καθίσταται πολύ επιθετικό και υπό την επήρεια του παραληρήματος και των παραισθήσεων, μπορεί να φτάσει στο σημείο να κάνει κακό στον εαυτό του ή στους άλλους.
Τα συμπτώματα γενικά περιορίζονται στον χρόνο που η κοκαΐνη κυκλοφορεί στο αίμα. Μπορεί παρόλα αυτά να παραμείνουν κάποια ψυχιατρικά συμπτώματα όπως: κρίσεις πανικού, κατάθλιψη ή συμπτωματολογία ψυχωσικού τύπου.
Η εισπνοή από τη μύτη προκαλεί χρόνια φλεγμονή, που μπορεί να προκαλέσει διάτρηση του ρινικού διαφράγματος.
Η κοκαΐνη προέρχεται από την πολτοποίηση των φύλλων του φυτού ‘ερυθρόξυλο κόκα’ που φύεται στη Νότιο Αμερική.
Πρόκειται για ουσία με βραχεία διεγερτική επίδραση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ) και με ιδιότητες τοπικού αναισθητικού. Η κοκαΐνη απορροφάται από όλους τους βλεννογόνους του σώματος (στόμα, μύτη, έντερο, κόλπος). Η επεξεργασία των φύλλων της κόκας δίνει την υδροχλωρική κοκαΐνη, που παρασκευάζεται σε παράνομα εργαστήρια.
Είναι μια άοσμη, λευκή, κρυσταλλική σκόνη που συνήθως εισπνέεται από τη μύτη, αλλά μπορεί να διαλυθεί και να γίνει ενέσιμη. Ένα άλλο παράγωγο είναι το free-base, ουσία αρκετά διαδεδομένη στις ΗΠΑ, που είναι μια λευκή ή κιτρινόμαυρη σκόνη με γλυκιά μυρωδιά. Είναι αδιάλυτη στο νερό, και για αυτό τον λόγο μπορεί μόνο να καπνιστεί. Η υδροχλωρική κοκαΐνη μπορεί να αναμιχθεί με ηρωίνη, (Speedball), ένας συνδυασμός αρκετά επικίνδυνος, που ευθύνεται για πολλούς θανάτους μεταξύ των χρηστών κοκαΐνης.
Η δράση της κοκαΐνης εξαρτάται από τη συναισθηματική φόρτιση του ατόμου και από τη δόση. Η διάρκεια και ο χρόνος δράσης εξαρτάται από τον τρόπο χορήγησης. Αν ο τρόπος χορήγησης είναι ενδοφλέβιος ή προσφέρει άμεση απορρόφηση, όπως π.χ. το κάπνισμα του κρακ, το άτομο καταλαμβάνεται αμέσως από μια αίσθηση έντονης ευχαρίστησης, στην αργκό 'rush', η οποία διαρκεί από λίγα δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά και ακολουθείται από μια κατάσταση ελαφράς ευφορίας για περίπου 15 έως 30 λεπτά.
Στην περίπτωση της λήψης από τη μύτη, απορροφάται από το βλεννογόνο και η επίδραση της αρχίζει μετά από 3 περίπου λεπτά. Η αρχική ευφορία παραχωρεί τη θέση της σε μια κατάσταση δυσφορίας, ευερεθιστότητας και ανησυχίας. Με τον τρόπο αυτό η γρήγορη εναλλαγή ευφορίας-δυσφορίας, καθιστά αναγκαία την επανάληψη της χρήσης. Οι απανωτές 'μυτιές' μπορούν να οδηγήσουν σε υπερεθισμό που-με τη σειρά του- μπορεί να καταλήξει σε τοξική ψύχωση, σε παράνοια, σύγχυση, υπερευαισθησία και ψευδαισθήσεις.
Μπορείς να εξαρτηθείς από την κοκαΐνη;
Η κοκαΐνη είναι μια ουσία με χαμηλή τοξικότητα. Η υπερβολική δόση είναι πολύ σπάνια. Θανατηφόρα περιστατικά χρήσης έχουν αναφερθεί, αλλά συνήθως οφείλονται σε συνδυασμό ουσιών (π.χ. ηρωίνη -κοκαΐνη, κοκαΐνη-αλκοόλ, κ.ά.). Ο θάνατος προκαλείται από αναπνευστική ή καρδιακή ανακοπή.
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για σωματική εξάρτηση, αλλά είναι σίγουρο ότι η ουσία αυτή προκαλεί ισχυρή ψυχική εξάρτηση.
Σε χρόνια χρήση αναπτύσσεται το φαινόμενο της 'αντίστροφης ανοχής': πρόκειται για το φαινόμενο στο οποίο-αντίθετα από ότι συμβαίνει στην περίπτωση της ανοχής- ο οργανισμός καθίσταται ολοένα πιο ευαίσθητος στη δράση της ουσίας. Ακόμα και μια μικρή δόση, που υπό κανονικές συνθήκες θα προκαλούσε απλώς ευφορία, στην περίπτωση της 'αντίστροφης ανοχής' μπορεί να προκαλέσει ψυχωσική αντίδραση.
Η ψυχωσική κατάσταση γίνεται όλο και πιο έντονη και ενοχλητική, πλησιάζοντας προς μια κατάσταση συνδρόμου στέρησης, που όμως μοιάζει πολύ με την κατάθλιψη. Τα κύρια συμπτώματα είναι: άγχος, ατονία, ανησυχία, ευερεθιστότητα, έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος κ.ά. Έντονη είναι επίσης η ανάγκη εξεύρεσης και χρήσης της ουσίας (craving).
Μετά από δόσεις σχετικά μεγάλες ή από συνεχή χρήση μέτριων ή μικρών δόσεων μπορεί να εμφανιστεί παραληρηματική κατάσταση η οποία θα καταλήξει σε αντίδραση. Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από την παρουσία παραληρήματος και παραισθήσεων (οπτικών, οσφρητικών και ακουστικών), οι οποίες όμως αναγνωρίζονται από το άτομο και κρίνονται ως ξένες από αυτό.
Το επόμενο στάδιο είναι αυτό της ψύχωσης με καταδιωκτικό παραλήρημα και παραισθήσεις. Στο στάδιο αυτό, το άτομο καθίσταται πολύ επιθετικό και υπό την επήρεια του παραληρήματος και των παραισθήσεων, μπορεί να φτάσει στο σημείο να κάνει κακό στον εαυτό του ή στους άλλους.
Τα συμπτώματα γενικά περιορίζονται στον χρόνο που η κοκαΐνη κυκλοφορεί στο αίμα. Μπορεί παρόλα αυτά να παραμείνουν κάποια ψυχιατρικά συμπτώματα όπως: κρίσεις πανικού, κατάθλιψη ή συμπτωματολογία ψυχωσικού τύπου.
Η εισπνοή από τη μύτη προκαλεί χρόνια φλεγμονή, που μπορεί να προκαλέσει διάτρηση του ρινικού διαφράγματος.
11. 'Εκσταση
MDMA
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': Adam, κουμπιά, λευκά περιστέρια, ντίσκο μπέργκερς, νεοϋορκέζοι κ.ά.
Είναι η ονομασία που χρησιμοποιείται για τη μεθιλενοδιοσιμεταμφεταμίνη. Κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή χρωματιστών χαπιών με διάφορα σχέδια, όπως καρδιές, αστέρια, κ.α. Έχει τα αποτελέσματα τόσο των παραισθησιογόνων όσο και των αμφεταμινών. Το χρώμα και η μορφή των δόσεων δεν εγγυώνται την ποιότητα και έτσι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι χρησιμοποιεί.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις έκσταση;
Η επίδρασή του αρχίζει 30 λεπτά μετά την κατάποση, φτάνει στο απόγειο σε 1 ½ ώρα περίπου και διαρκεί γύρω στις 3 ώρες.
Η πίεση ανεβαίνει όπως και ο ρυθμός της καρδιάς και η θερμοκρασίας του σώματος. Έχουν σημειωθεί περιστατικά αιφνίδιων θανάτων από υπερθερμία. Παρουσιάζονται συμπτώματα ασφυξίας, όπως μείωση της εφίδρωσης, κράμπες στα πόδια και στα χέρια, ζαλάδες και εμετός. Ψυχολογική σύγχυση, κατάθλιψη, αϋπνία, έντονο άγχος και ψυχωσικά συμπτώματα (ακόμα και για εβδομάδες μετά τη χρήση).
Η μακροχρόνια χρήση καταστρέφει περιοχές του εγκεφάλου σημαντικές για τη μνήμη και τη σκέψη.
Λεξιλόγιο 'πιάτσας': Adam, κουμπιά, λευκά περιστέρια, ντίσκο μπέργκερς, νεοϋορκέζοι κ.ά.
Είναι η ονομασία που χρησιμοποιείται για τη μεθιλενοδιοσιμεταμφεταμίνη. Κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή χρωματιστών χαπιών με διάφορα σχέδια, όπως καρδιές, αστέρια, κ.α. Έχει τα αποτελέσματα τόσο των παραισθησιογόνων όσο και των αμφεταμινών. Το χρώμα και η μορφή των δόσεων δεν εγγυώνται την ποιότητα και έτσι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι χρησιμοποιεί.
Τι συμβαίνει όταν παίρνεις έκσταση;
Η επίδρασή του αρχίζει 30 λεπτά μετά την κατάποση, φτάνει στο απόγειο σε 1 ½ ώρα περίπου και διαρκεί γύρω στις 3 ώρες.
Η πίεση ανεβαίνει όπως και ο ρυθμός της καρδιάς και η θερμοκρασίας του σώματος. Έχουν σημειωθεί περιστατικά αιφνίδιων θανάτων από υπερθερμία. Παρουσιάζονται συμπτώματα ασφυξίας, όπως μείωση της εφίδρωσης, κράμπες στα πόδια και στα χέρια, ζαλάδες και εμετός. Ψυχολογική σύγχυση, κατάθλιψη, αϋπνία, έντονο άγχος και ψυχωσικά συμπτώματα (ακόμα και για εβδομάδες μετά τη χρήση).
Η μακροχρόνια χρήση καταστρέφει περιοχές του εγκεφάλου σημαντικές για τη μνήμη και τη σκέψη.
12. Ινδική κάνναβις
(μαριχουάνα-χασίς)
Λεξιλόγιο ‘πιάτσας’: χόρτο, γκρας, μαύρο/η, φούντα, λιβάνι κ.ά.
Η κάνναβη είναι ένα θαμνώδες φυτό που διακρίνεται για τη μεγάλη του ικανότητα προσαρμογής σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες.
Η μαριχουάνα/χασίς επηρεάζει τη μνήμη, την κρίση και την αντίληψη.
Διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η συστηματική και χρόνια χρήση επιδρά σε διάφορες εγκεφαλικές λειτουργίες. Δημιουργεί παρόμοιες μεταβολές με αυτές της χρήσης ηρωίνη, κοκαΐνης και οινοπνεύματος. Επίσης, διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η χρήση μαριχουάνας/χασίς ίσως σχετίζεται με κάποια είδη καρκίνου και με διαταραχές στο αναπνευστικό, ανοσοποιητικό και γεννητικό σύστημα.
Έχει αποδειχθεί πως κάποιος που κάνει 5 τσιγάρα μαριχουάνα/χασίς την εβδομάδα προσλαμβάνει τόσα καρκινογόνα χημικά συστατικά όσα κάποιος που καπνίζει 20 τσιγάρα καπνού την ημέρα. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει πως η χρήση της κάνναβης καταστρέφει κύτταρα και ιστούς που σχετίζονται με την άμυνα του οργανισμού απέναντι στις διάφορες ασθένειες.
Μπορείς να εξαρτηθείς από τη μαριχουάνα/χασίς;
Η εξάρτηση ξεκινάει όταν το άτομο αναζητά ενεργά την ουσία και τη χρησιμοποιεί συστηματικά. Η συστηματική χρήση χασίς μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ανοχής, δηλαδή την ανάγκη για λήψη όλο και μεγαλύτερης ποσότητας από την ουσία για να αισθανθεί την επίδραση που ένιωθε προηγουμένως με μικρότερες ποσότητες. Έτσι είναι περισσότερο πιθανό να οδηγηθεί ο χρήστης κάνναβης και στη χρήση άλλων εξαρτησιογόνων ουσιών.
Ορισμένοι αμφισβητούν σήμερα το κατά πόσο είναι βλαβερή η χρήση της μαριχουάνας και του χασίς. Ποιά είναι η αλήθεια;
Eίναι γεγονός ότι υπάρχει μια κίνηση αμφισβήτησης της επικινδυνότητας της κάνναβης (μαριχουάνα, χασίς). Μάλιστα αρκετοί υποστηρίζουν την υιοθέτηση αντιαπαγορευτικής πολιτικής απέναντι στην ουσία αυτή. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα αυτής της τοποθέτησης είναι ότι το αλκοόλ, που είναι νόμιμη και κοινωνικά αποδεκτή ουσία, είναι πιο επικίνδυνο και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα στους χρήστες από ό,τι η κάνναβη.
Η αντίληψη αυτή για την κάνναβη έχει διαδοθεί ευρέως στη νεολαία μέσω της άμεσης και έμμεσης διαφήμισης που γίνεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με αποτέλεσμα τη σημαντική εξάπλωση της χρήσης της, όπως τεκμηριώνεται από τις πανελλήνιες έρευνες στη χώρα μας.
Η πραγματικότητα είναι ότι η μαριχουάνα και το χασίς είναι ψυχοτρόπες ουσίες που παράγονται από το φυτό της ινδικής κάνναβης και επιδρούν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Από την πλευρά της φαρμακολογικής τοξικότητας η κάνναβη είναι πράγματι λιγότερο τοξική ουσία από το αλκοόλ. Το κριτήριο της τοξικότητας δεν είναι όμως το μόνο κριτήριο βάση του οποίου η χρήση μιας ουσίας κρίνεται ως επικίνδυνη.
Πρόσφατα υπάρχει αυξανόμενος αριθμός επιστημονικών μελετών που δείχνουν ότι η χρήση της κάνναβης δεν είναι ακίνδυνη, ιδιαίτερα σε άτομα εφηβικής ηλικίας. Αντίθετα μπορεί να δημιουργήσει, κάτω από ορισμένες συνθήκες και σε ορισμένα άτομα, σοβαρά προβλήματα. Για το λόγο αυτό άλλωστε όλες οι χώρες που ακολουθούσαν μια πιο ανεκτική πολιτική στο θέμα της χρήσης της κάνναβης, συμπεριλαμβανομένης και της Ολλανδίας, αναθεωρούν την πολιτική τους.
Ειδικές μελέτες δείχνουν ότι για ένα χρονικό διάστημα μιάμισης περίπου ώρας από τη λήψη της ουσίας παρατηρούνται σημαντικές επιπτώσεις στις λειτουργίες του ατόμου, όπως μείωση των αντανακλαστικών, διαταραχή στην αντίληψη του χρόνου, διαταραχή στην προσοχή και στη μνημονική λειτουργία.
Aν και δεν υπάρχει σαφώς τεκμηριωμένη φυσική εξάρτηση από την ουσία, εντούτοις η χρήση της μαριχουάνας και του χασίς δημιουργεί ψυχολογική εξάρτηση, που σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί σε μια σχεδόν καταναγκαστικά επαναλαμβανόμενη συχνή χρήση.
Αυτή με τη σειρά της οδηγεί το άτομο σε κατάσταση μειωμένης δραστηριότητας και κινήτρων για την επιδίωξη στόχων. Από την κλινική πείρα έχει φανεί ότι σε νεαρά άτομα με ιδιοσυστασιακή προδιάθεση στην ψυχική διαταραχή, η χρήση της κάνναβης μπορεί να αποτελέσει εκλυτικό παράγοντα στην εκδήλωση ψυχωσικών επεισοδίων, καθώς και αυξημένο κίνδυνο υποτροπής της ψυχικής διαταραχής μετά την αποδρομή του επεισοδίου. Τέλος, η χρήση της κάνναβης φέρνει το νέο άτομο σε ευκολότερη επαφή και με άλλες παράνομες ουσίες, αυξάνοντας την πιθανότητα εμπλοκής με αυτές.
Σε καμία αναπτυγμένη χώρα δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία η ελεύθερη χρήση της κάνναβης. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες προβλέπεται νομικά η διαφοροποίηση της ποινής, αναλόγως της ποσότητας, καθώς και της χρήσης από το ίδιο το άτομο ή όχι. Σε ελάχιστες χώρες δεν διώκεται ποινικά η υπό σαφείς και καθορισμένους όρους χρήση της κάνναβης, όπως σε συγκεκριμένους χώρους, έως συγκεκριμένη ποσότητα κ.λπ.
Λεξιλόγιο ‘πιάτσας’: χόρτο, γκρας, μαύρο/η, φούντα, λιβάνι κ.ά.
Η κάνναβη είναι ένα θαμνώδες φυτό που διακρίνεται για τη μεγάλη του ικανότητα προσαρμογής σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες.
Η μαριχουάνα/χασίς επηρεάζει τη μνήμη, την κρίση και την αντίληψη.
Διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η συστηματική και χρόνια χρήση επιδρά σε διάφορες εγκεφαλικές λειτουργίες. Δημιουργεί παρόμοιες μεταβολές με αυτές της χρήσης ηρωίνη, κοκαΐνης και οινοπνεύματος. Επίσης, διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η χρήση μαριχουάνας/χασίς ίσως σχετίζεται με κάποια είδη καρκίνου και με διαταραχές στο αναπνευστικό, ανοσοποιητικό και γεννητικό σύστημα.
Έχει αποδειχθεί πως κάποιος που κάνει 5 τσιγάρα μαριχουάνα/χασίς την εβδομάδα προσλαμβάνει τόσα καρκινογόνα χημικά συστατικά όσα κάποιος που καπνίζει 20 τσιγάρα καπνού την ημέρα. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει πως η χρήση της κάνναβης καταστρέφει κύτταρα και ιστούς που σχετίζονται με την άμυνα του οργανισμού απέναντι στις διάφορες ασθένειες.
Μπορείς να εξαρτηθείς από τη μαριχουάνα/χασίς;
Η εξάρτηση ξεκινάει όταν το άτομο αναζητά ενεργά την ουσία και τη χρησιμοποιεί συστηματικά. Η συστηματική χρήση χασίς μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ανοχής, δηλαδή την ανάγκη για λήψη όλο και μεγαλύτερης ποσότητας από την ουσία για να αισθανθεί την επίδραση που ένιωθε προηγουμένως με μικρότερες ποσότητες. Έτσι είναι περισσότερο πιθανό να οδηγηθεί ο χρήστης κάνναβης και στη χρήση άλλων εξαρτησιογόνων ουσιών.
Ορισμένοι αμφισβητούν σήμερα το κατά πόσο είναι βλαβερή η χρήση της μαριχουάνας και του χασίς. Ποιά είναι η αλήθεια;
Eίναι γεγονός ότι υπάρχει μια κίνηση αμφισβήτησης της επικινδυνότητας της κάνναβης (μαριχουάνα, χασίς). Μάλιστα αρκετοί υποστηρίζουν την υιοθέτηση αντιαπαγορευτικής πολιτικής απέναντι στην ουσία αυτή. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα αυτής της τοποθέτησης είναι ότι το αλκοόλ, που είναι νόμιμη και κοινωνικά αποδεκτή ουσία, είναι πιο επικίνδυνο και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα στους χρήστες από ό,τι η κάνναβη.
Η αντίληψη αυτή για την κάνναβη έχει διαδοθεί ευρέως στη νεολαία μέσω της άμεσης και έμμεσης διαφήμισης που γίνεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με αποτέλεσμα τη σημαντική εξάπλωση της χρήσης της, όπως τεκμηριώνεται από τις πανελλήνιες έρευνες στη χώρα μας.
Η πραγματικότητα είναι ότι η μαριχουάνα και το χασίς είναι ψυχοτρόπες ουσίες που παράγονται από το φυτό της ινδικής κάνναβης και επιδρούν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Από την πλευρά της φαρμακολογικής τοξικότητας η κάνναβη είναι πράγματι λιγότερο τοξική ουσία από το αλκοόλ. Το κριτήριο της τοξικότητας δεν είναι όμως το μόνο κριτήριο βάση του οποίου η χρήση μιας ουσίας κρίνεται ως επικίνδυνη.
Πρόσφατα υπάρχει αυξανόμενος αριθμός επιστημονικών μελετών που δείχνουν ότι η χρήση της κάνναβης δεν είναι ακίνδυνη, ιδιαίτερα σε άτομα εφηβικής ηλικίας. Αντίθετα μπορεί να δημιουργήσει, κάτω από ορισμένες συνθήκες και σε ορισμένα άτομα, σοβαρά προβλήματα. Για το λόγο αυτό άλλωστε όλες οι χώρες που ακολουθούσαν μια πιο ανεκτική πολιτική στο θέμα της χρήσης της κάνναβης, συμπεριλαμβανομένης και της Ολλανδίας, αναθεωρούν την πολιτική τους.
Ειδικές μελέτες δείχνουν ότι για ένα χρονικό διάστημα μιάμισης περίπου ώρας από τη λήψη της ουσίας παρατηρούνται σημαντικές επιπτώσεις στις λειτουργίες του ατόμου, όπως μείωση των αντανακλαστικών, διαταραχή στην αντίληψη του χρόνου, διαταραχή στην προσοχή και στη μνημονική λειτουργία.
Aν και δεν υπάρχει σαφώς τεκμηριωμένη φυσική εξάρτηση από την ουσία, εντούτοις η χρήση της μαριχουάνας και του χασίς δημιουργεί ψυχολογική εξάρτηση, που σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί σε μια σχεδόν καταναγκαστικά επαναλαμβανόμενη συχνή χρήση.
Αυτή με τη σειρά της οδηγεί το άτομο σε κατάσταση μειωμένης δραστηριότητας και κινήτρων για την επιδίωξη στόχων. Από την κλινική πείρα έχει φανεί ότι σε νεαρά άτομα με ιδιοσυστασιακή προδιάθεση στην ψυχική διαταραχή, η χρήση της κάνναβης μπορεί να αποτελέσει εκλυτικό παράγοντα στην εκδήλωση ψυχωσικών επεισοδίων, καθώς και αυξημένο κίνδυνο υποτροπής της ψυχικής διαταραχής μετά την αποδρομή του επεισοδίου. Τέλος, η χρήση της κάνναβης φέρνει το νέο άτομο σε ευκολότερη επαφή και με άλλες παράνομες ουσίες, αυξάνοντας την πιθανότητα εμπλοκής με αυτές.
Σε καμία αναπτυγμένη χώρα δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία η ελεύθερη χρήση της κάνναβης. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες προβλέπεται νομικά η διαφοροποίηση της ποινής, αναλόγως της ποσότητας, καθώς και της χρήσης από το ίδιο το άτομο ή όχι. Σε ελάχιστες χώρες δεν διώκεται ποινικά η υπό σαφείς και καθορισμένους όρους χρήση της κάνναβης, όπως σε συγκεκριμένους χώρους, έως συγκεκριμένη ποσότητα κ.λπ.
Το πρόβλημα του εθισμού
Ο κοινός παρανομαστής στα ψυχοτρόπα είναι η ανάπτυξη εθισμού στον χρήστη. Ο εθισμός περιλαμβάνει την εξάρτηση και την ανοχή.
Η ανάπτυξη της εξάρτησης έχει ως αποτέλεσμα το σύνδρομο στέρησης σε περίπτωση διακοπής της χορηγούμενης ουσίας. Η στέρηση μπορεί να είναι μόνο ψυχολογική, ενδέχεται όμως στην περίπτωση ορισμένων ισχυρών ναρκωτικών ουσιών όπως της ηρωίνης, η κατάσταση να περιπλέκεται και από ισχυρή σωματική εξάρτηση που αναπτύσσεται ταχέως με εμφάνιση επίμονων σωματικών συμπτωμάτων (π.χ. έντονων πόνων σε όλο το σώμα) στην περίπτωση που ο χρήστης δεν έχει στην διάθεσή του την ψυχοτρόπο ουσία. Η πρόκληση εξάρτησης αποτελεί συχνά τον βασικό στόχο των εμπλεκομένων στην πώληση των προϊόντων αυτών με τη δωρεάν διάθεση των πρώτων δόσεων στους ανυποψίαστους χρήστες.
Η ανοχή είναι η κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός συνηθίζει την ουσία με αποτέλεσμα οι ψυχοτρόπες δράσεις της ουσίας να επιτυγχάνονται μόνο με μεγαλύτερες δόσεις. Το πρόβλημα της ανάπτυξης ανοχής μπορεί να είναι σημαντικό πρόβλημα που προκαλεί ταχέως θανάτους από υπερβολική δόση όπως συμβαίνει με την ηρωίνη.
Η ποσότητα που απαιτείται για να προκληθεί εθισμός στην χρησιμοποιούμενη ουσία εξαρτάται τόσο από την ουσία όσο και από την ιδιοσυγκρασία του χρήστη και για αυτό δεν δύναται να καθοριστεί ιατρικώς μία γενική ‘ασφαλής, μη εθιστική’ δόση. Η παντελής αποχή είναι η μόνη ασφαλής οδός αποφυγής της ανάπτυξης εθισμού.
Η ανάπτυξη της εξάρτησης έχει ως αποτέλεσμα το σύνδρομο στέρησης σε περίπτωση διακοπής της χορηγούμενης ουσίας. Η στέρηση μπορεί να είναι μόνο ψυχολογική, ενδέχεται όμως στην περίπτωση ορισμένων ισχυρών ναρκωτικών ουσιών όπως της ηρωίνης, η κατάσταση να περιπλέκεται και από ισχυρή σωματική εξάρτηση που αναπτύσσεται ταχέως με εμφάνιση επίμονων σωματικών συμπτωμάτων (π.χ. έντονων πόνων σε όλο το σώμα) στην περίπτωση που ο χρήστης δεν έχει στην διάθεσή του την ψυχοτρόπο ουσία. Η πρόκληση εξάρτησης αποτελεί συχνά τον βασικό στόχο των εμπλεκομένων στην πώληση των προϊόντων αυτών με τη δωρεάν διάθεση των πρώτων δόσεων στους ανυποψίαστους χρήστες.
Η ανοχή είναι η κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός συνηθίζει την ουσία με αποτέλεσμα οι ψυχοτρόπες δράσεις της ουσίας να επιτυγχάνονται μόνο με μεγαλύτερες δόσεις. Το πρόβλημα της ανάπτυξης ανοχής μπορεί να είναι σημαντικό πρόβλημα που προκαλεί ταχέως θανάτους από υπερβολική δόση όπως συμβαίνει με την ηρωίνη.
Η ποσότητα που απαιτείται για να προκληθεί εθισμός στην χρησιμοποιούμενη ουσία εξαρτάται τόσο από την ουσία όσο και από την ιδιοσυγκρασία του χρήστη και για αυτό δεν δύναται να καθοριστεί ιατρικώς μία γενική ‘ασφαλής, μη εθιστική’ δόση. Η παντελής αποχή είναι η μόνη ασφαλής οδός αποφυγής της ανάπτυξης εθισμού.
Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011
Τι είναι τα ναρκωτικά;
Τα ναρκωτικά είναι ουσίες που επιδρούν στον εγκέφαλο και γι' αυτό προκαλούν εθισμό. Οι άνθρωποι που τα χρησιμοποιούν θέλουν να βιώσουν τις συνέπειες των ναρκωτικών. Ορισμένα φάρμακα επίσης επιδρούν στον εγκέφαλο, όπως για παράδειγμα φάρμακα για την επιληψία, αλλά δεν λαμβάνονται από τους χρήστες γι' αυτό το λόγο, για την θεραπευτική τους δηλαδή λειτουργία. Το Rotalin είναι ένα φάρμακο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας αλλά επίσης χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια και σαν ναρκωτικό. Μιλάμε για «ναρκωτικά» όταν χρησιμοποιεί κανείς αυτές τις ουσίες με σκοπό να βρεθεί κάτω από τη επήρεια τους.
Τα ναρκωτικά μπορούν να διακριθούν σε ομάδες με διάφορους τρόπους: για παράδειγμα νόμιμες (νομικά αποδεκτές) και παράνομες (απαγορευμένες) ουσίες. Το αλκοόλ και ο καπνός είναι νόμιμα. Το χασίς, η κοκαΐνη, οι αμφεταμίνες, το XTC και η ηρωίνη είναι παράνομα.
Η πιο συχνή κατηγοριοποίηση είναι αυτή που βασίζεται στις συνέπειες που έχει η κάθε ναρκωτική ουσία στην ανθρώπινη συνείδηση. Αυτό διακρίνει τα ναρκωτικά σε 3 κατηγορίες: ναρκωτικά που κατευνάζουν και ηρεμούν, ναρκωτικά που διεγείρουν ή δίνουν ενέργεια και ναρκωτικά που αλλάζουν την αντίληψή σου, όταν , για παράδειγμα, βλέπεις και ακούς πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο απ ότι πραγματικά είναι. Τα περισσότερα ναρκωτικά εντάσσονται σε αυτές τις κατηγορίες. Κάποια ναρκωτικά είναι πιο δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν.
– Τα ναρκωτικά που κατευνάζουν είναι: το αλκοόλ, τα οπιούχα, τα ηρεμιστικά (βενζοδιαζεπίνες, χάπια για τον ύπνο) το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη. Επίσης, το χασίς συνήθως λαμβάνεται για την ηρεμιστική επίδρασή του.
– Τα ναρκωτικά που δίνουν ενέργεια είναι: καφεΐνη, νικοτίνη, XTC, κοκαΐνη, αμφεταμίνες.
– Τα ναρκωτικά που τροποποιούν την αντίληψη είναι: το LSD και σε ισχυρές και μεγάλες ποσότητες το χασίς και η φούντα (χόρτο).
– Κάποια ναρκωτικά είναι κάπως δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν. Το χασίς συνήθως χρησιμοποιείται εξαιτίας των καταπραϋντικών συνεπειών του αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει αλλαγές και στην αντίληψη. Το XTC επίσης έχει ποικίλες συνέπειες.
Τα ναρκωτικά μπορούν να διακριθούν σε ομάδες με διάφορους τρόπους: για παράδειγμα νόμιμες (νομικά αποδεκτές) και παράνομες (απαγορευμένες) ουσίες. Το αλκοόλ και ο καπνός είναι νόμιμα. Το χασίς, η κοκαΐνη, οι αμφεταμίνες, το XTC και η ηρωίνη είναι παράνομα.
Η πιο συχνή κατηγοριοποίηση είναι αυτή που βασίζεται στις συνέπειες που έχει η κάθε ναρκωτική ουσία στην ανθρώπινη συνείδηση. Αυτό διακρίνει τα ναρκωτικά σε 3 κατηγορίες: ναρκωτικά που κατευνάζουν και ηρεμούν, ναρκωτικά που διεγείρουν ή δίνουν ενέργεια και ναρκωτικά που αλλάζουν την αντίληψή σου, όταν , για παράδειγμα, βλέπεις και ακούς πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο απ ότι πραγματικά είναι. Τα περισσότερα ναρκωτικά εντάσσονται σε αυτές τις κατηγορίες. Κάποια ναρκωτικά είναι πιο δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν.
– Τα ναρκωτικά που κατευνάζουν είναι: το αλκοόλ, τα οπιούχα, τα ηρεμιστικά (βενζοδιαζεπίνες, χάπια για τον ύπνο) το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη. Επίσης, το χασίς συνήθως λαμβάνεται για την ηρεμιστική επίδρασή του.
– Τα ναρκωτικά που δίνουν ενέργεια είναι: καφεΐνη, νικοτίνη, XTC, κοκαΐνη, αμφεταμίνες.
– Τα ναρκωτικά που τροποποιούν την αντίληψη είναι: το LSD και σε ισχυρές και μεγάλες ποσότητες το χασίς και η φούντα (χόρτο).
– Κάποια ναρκωτικά είναι κάπως δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν. Το χασίς συνήθως χρησιμοποιείται εξαιτίας των καταπραϋντικών συνεπειών του αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει αλλαγές και στην αντίληψη. Το XTC επίσης έχει ποικίλες συνέπειες.
Από κατάχρηση αλκοόλ ο θάνατος της Amy Winehouse
«Τυχαίος θάνατος» μετά την κατάχρηση οινοπνευματωδών, συμπεραίνει η έρευνα. Η έρευνα που έγινε για να διαπιστωθούν τα αίτια του θανάτου της διάσημης Βρετανίδας τραγουδίστριας Έιμι Γουάινχαουζ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για έναν «αιφνίδιο και τυχαίο θάνατο» που προκλήθηκε μετά την κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών.
Το πόρισμα αυτό επιβεβαιώνει την υπόθεση που είχε γίνει αρχικά ότι ο θάνατός της μπορεί να προκλήθηκε από μια μαζική απορρόφηση οινοπνεύματος στον οργανισμό έπειτα από μια περίοδο αποχής.
«Είχε καταναλώσει τόσο μεγάλη δόση αλκοόλ, είχε 416 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά δέκατο λίτρου αίματος, τυχαία συνέπεια του οποίου, σε ένα τέτοιο επίπεδο, ήταν να προκληθεί ο αιφνίδιος και τυχαίος θάνατός της», δήλωσε η Σουζάν Γκρίνγουεϊ, υπεύθυνη της έρευνας.
Το επίπεδο αυτό αλκοόλης στο αίμα της ανταποκρίνεται στο πενταπλάσιο του θεσπισμένου ορίου για τους οδηγούς.
Μάρτυρες έχουν δηλώσει ότι η διάσημη τραγουδίστρια, που ήταν γνωστή για τις καταχρήσεις της, δεν είχε πιει σταγόνα αλκοόλ για τρεις εβδομάδες πριν από την ημέρα του θανάτου της στις 22 Ιουλίου στο σπίτι της στο Λονδίνο.
Η Γουάινχαουζ βρέθηκε νεκρή από έναν σωματοφύλακα, ο οποίος την είχε αφήσει μόνη στο δωμάτιό της για πέντε ώρες. Ο Άντριου Μόρις δήλωσε ότι στην αρχή πίστεψε ότι η 27χρονη σταρ κοιμόταν, αλλά σε προσπάθεια που έκανε αργότερα για να το επιβεβαιώσει, διαπίστωσε ότι δεν είχε κουνηθεί και ειδοποίησε για βοήθεια.
Οι πρώτες αναλύσεις που έγιναν αποκάλυπταν ότι το επίπεδο αλκοόλης στο αίμα της ήταν υψηλό, αλλά δεν διαπίστωναν αν αυτό ήταν που στάθηκε μοιραίο για την τραγουδίστρια.
Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011
Αλκοόλ, σύλληψη και εγκυμοσύνη
H μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ δρα ανασταλτικά στην γυναικεία αναπαραγωγική ικανότητα, ενώ επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη και την υγεία του εμβρύου, ειδικά στη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης. Οι μελέτες το επιβεβαιώνουν διαρκώς τονίζοντας ότι η εγκυμοσύνη φυσικά δεν είναι ασθένεια, ωστόσο είναι μια περίοδος που χρήζει προσοχής.
Αλκοόλ και σύλληψη
Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ φαίνεται να μειώνει την γυναικεία γονιμότητα, ενώ η ελεγχόμενη κατανάλωσή του, και πιο συγκεκριμένα η μέτρια κατανάλωση κρασιού, φαίνεται να συνδράμει θετικά στην προσπάθεια απόκτησης απογόνου. Δανοί ερευνητές μελέτησαν 430 ζευγάρια που προσπαθούσαν να αποκτήσουν το πρώτο τους παιδί. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η γυναικεία ικανότητα για αναπαραγωγή παρουσίαζει μείωση ανάλογα με την ποσότητα αλκοόλ που αυτές κατανάλωναν. Οι γυναίκες που έπιναν λιγότερα από 5 ποτά την εβδομάδα, είχαν διπλάσιες πιθανότητες να συλλάβουν συγκριτικά με εκείνες που έπιναν δέκα ποτά εβδομαδιαίως. Η συγκεκριμένη μελέτη δεν ασχολήθηκε με τον παράγοντα αλκοόλ και τη σχέση του με την αναπαραγωγική ικανότητα των ανδρών.
Αλκοόλ και εγκυμοσύνη
Ακόμη και η ελάχιστη κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο της κύησης –οπότε δημιουργούνται τα όργανα του σώματος- έχει έντονα αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη και την υγεία του εμβρύου. Και αυτό γιατί το αλκοόλ περνάει από τον πλακούντα κατευθείαν στο αίμα του παιδιού. Εκεί το οινόπνευμα δρα ανενόχλητο στα εγκεφαλικά κύτταρα και τον οργανισμό του εμβρύου.
Τι μπορεί να προκαλέσει η κατανάλωση αλκοόλ στην εγκυμοσύνη
-Κίνδυνο αποβολής
-Γέννηση λιποβαρούς μωρού
-Υπερκινητικότητα του παιδιού καθώς μεγαλώνει
-Εμβρυικό αλκοολικό σύνδρομο
Πόσο αλκοόλ επιτρέπεται στην εγκυμοσύνη;
Τα ερευνητικά αποτελέσματα της σχέσης αλκοόλ και εγκυμοσύνης είναι περιορισμένα. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε επακριβώς τις επιδράσεις του οινοπνεύματος στο έμβρυο. Η επικρατούσα άποψη είναι ότι το αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται εντελώς στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Στα επόμενα τρίμηνα η έγκυος μπορεί να καταναλώνει ένα μικρό ποτήρι μπύρα με το φαγητό την εβδομάδα, ενώ πρέπει να αποφεύγει εντελώς τα ποτά με μεγάλη περιεκτικότητα αλκοόλ.
Ποτά χωρίς αλκοόλ
-Fruit punch
-Ginger ale
-Virgin daiquiri
-Virgin mary (χυμός τομάτας με καρυκεύματα)
-Pina colada (χυμός καρύδας)
-Μπύρα χωρίς αλκοόλ
Ακόμη κι ένα ποτό την εβδομάδα κατά την κύηση κάνει κακό στο έμβρυο
Τα παιδιά που έχουν γεννηθεί από γυναίκες που έπιναν ένα ποτό την εβδομάδα κατά τη διάρκεια της κύησης είναι πιθανότερο να έχουν συμπτώματα προβλημάτων συμπεριφοράς ως έφηβοι, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics. Η Δρ Ελίζαμπεθ Ντίσνεϊ και οι συνεργάτες της στις Υπηρεσίες Υγείας Chase Braxton εξηγούν ότι αν οι γυναίκες σταματήσουν να πίνουν κατά την εγκυμοσύνη, μπορούν να γλυτώσουν από πολλά δεινά μετέπειτα. Οι αρνητικές επιπτώσεις της κατάχρησης αλκοόλ κατά την κύηση, ειδικά της ομάδας των κοινωνικών και γνωστικών προβλημάτων, γνωστών και ως εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο, είναι καλά τεκμηριωμένες επιστημονικά.
Υπάρχουν επίσης αποδείξεις ότι ακόμη και η χαμηλή προγεννητική έκθεση στο αλκοόλ σχετίζεται με επιθετικότητα, και συμπεριφορές εξωτερίκευσης. Αλλά οι γυναίκες που πίνουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και οι ίδιες μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως τα προαναφερόμενα καθώς και άλλα, και μπορεί να τείνουν να επιλέγουν συντρόφους που έχουν τέτοια προβλήματα επίσης.
Για να κατανοήσουν καλύτερα τον ανεξάρτητο ρόλο της έκθεσης στο αλκοόλ κατά την κύηση, η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της μελέτησαν 1.252 17χρονυος που είχαν εγγραφεί στη μελέτη Minnesota Twins Family Study μαζί με τους γονείς τους. Μεταξύ των αγοριών, περίπου το 36% είχε συμπτώματα που τα έθεσε σε πιθανή ή βέβαιη διάγνωση διαταραχής διαγωγής, όπως και το 10% των κοριτσιών. Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται επιθετική συμπεριφορά προς τα ζώα και τους ανθρώπους, πυρομανία, απουσίες από το σχολείο και μικροκλοπές.
Συνολικά, το 31% των εφήβων που είχαν γεννηθεί από μητέρες που είχαν παραδεχθεί ότι έπιναν τουλάχιστον ένα ποτό την εβδομάδα ενώ ήταν έγκυες είχαν προβλήματα διαγωγής, συγκριτικά με το 21% των παιδιών των οποίων οι μητέρες δεν έπιναν.
Οι μητέρες που έπιναν κατά την εγκυμοσύνη (13% επί του συνόλου) τρία ποτά την εβδομάδα (κατά μέσο όρο), ήταν επίσης πιθανότερο να καπνίζουν. Όταν ήταν και οι δυο γονείς πότες στις οικογένειες αυτές, ήταν πιθανότερο να έχουν συμπεριφορές εξωτερίκευσης. Αλλά όταν οι επιστήμονες συνυπολόγισαν αυτούς και άλλους πιθανούς συνεισφέροντες παράγοντες, διαπίστωσαν ότι η προγεννητική έκθεση στο αλκοόλ ήταν ανεξαρτήτως σχετική με έναν σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό προβλημάτων συμπεριφοράς. Μεταξύ των γυναικών που είχαν διαγνωστεί με αλκοολισμό, το 44% αυτών που έπιναν κατά την κύηση είχε αποκτήσει παιδί με πρόβλημα διαγωγής, συγκριτικά με το 20% αυτών που ήταν αλκοολικές αλλά δεν έπιναν κατά την κύηση.
Υπάρχουν επίσης αποδείξεις ότι ακόμη και η χαμηλή προγεννητική έκθεση στο αλκοόλ σχετίζεται με επιθετικότητα, και συμπεριφορές εξωτερίκευσης. Αλλά οι γυναίκες που πίνουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και οι ίδιες μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως τα προαναφερόμενα καθώς και άλλα, και μπορεί να τείνουν να επιλέγουν συντρόφους που έχουν τέτοια προβλήματα επίσης.
Για να κατανοήσουν καλύτερα τον ανεξάρτητο ρόλο της έκθεσης στο αλκοόλ κατά την κύηση, η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της μελέτησαν 1.252 17χρονυος που είχαν εγγραφεί στη μελέτη Minnesota Twins Family Study μαζί με τους γονείς τους. Μεταξύ των αγοριών, περίπου το 36% είχε συμπτώματα που τα έθεσε σε πιθανή ή βέβαιη διάγνωση διαταραχής διαγωγής, όπως και το 10% των κοριτσιών. Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται επιθετική συμπεριφορά προς τα ζώα και τους ανθρώπους, πυρομανία, απουσίες από το σχολείο και μικροκλοπές.
Συνολικά, το 31% των εφήβων που είχαν γεννηθεί από μητέρες που είχαν παραδεχθεί ότι έπιναν τουλάχιστον ένα ποτό την εβδομάδα ενώ ήταν έγκυες είχαν προβλήματα διαγωγής, συγκριτικά με το 21% των παιδιών των οποίων οι μητέρες δεν έπιναν.
Οι μητέρες που έπιναν κατά την εγκυμοσύνη (13% επί του συνόλου) τρία ποτά την εβδομάδα (κατά μέσο όρο), ήταν επίσης πιθανότερο να καπνίζουν. Όταν ήταν και οι δυο γονείς πότες στις οικογένειες αυτές, ήταν πιθανότερο να έχουν συμπεριφορές εξωτερίκευσης. Αλλά όταν οι επιστήμονες συνυπολόγισαν αυτούς και άλλους πιθανούς συνεισφέροντες παράγοντες, διαπίστωσαν ότι η προγεννητική έκθεση στο αλκοόλ ήταν ανεξαρτήτως σχετική με έναν σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό προβλημάτων συμπεριφοράς. Μεταξύ των γυναικών που είχαν διαγνωστεί με αλκοολισμό, το 44% αυτών που έπιναν κατά την κύηση είχε αποκτήσει παιδί με πρόβλημα διαγωγής, συγκριτικά με το 20% αυτών που ήταν αλκοολικές αλλά δεν έπιναν κατά την κύηση.
Αλκοόλ στην εγκυμοσύνη σημαίνει παιδιά με προβλήματα
Πρόσφατη έρευνα στην Αυστραλία αποκαλύπτει ότι η ποσότητα, ο χρόνος και η συχνότητα κατανάλωσης αλκοόλ από τις εγκυμονούσες ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στην ψυχολογική κατάσταση του παιδιού.
Γυναίκες οι οποίες έπιναν τουλάχιστον δύο ποτά τη φορά και πάνω από επτά την εβδομάδα, τους τρεις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης τους, διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να δουν το παιδί τους να υποφέρει από νευρικότητα, μελαγχολία και πόνους στο σώμα του.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ένα ποτό τη φορά και λιγότερα από επτά την εβδομάδα δεν προκαλούν προβλήματα στο παιδί.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Addictions". Στην έρευνα πήραν μέρος πάνω από 2.000 μητέρες οι οποίες απάντησαν σε σχετικά ερωτηματολόγια τρεις μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού τους, και αργότερα όταν το παιδί τους ήταν δύο, πέντε και οχτώ χρόνων.
Από τα βασικότερα συμπτώματα ήταν η μελαγχολία και η νευρικότητα, ωστόσο το πρόβλημα δε φαινόταν να επιδεινώνεται όσο μεγάλωναν τα παιδιά.
Γυναίκες οι οποίες έπιναν τουλάχιστον δύο ποτά τη φορά και πάνω από επτά την εβδομάδα, τους τρεις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης τους, διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να δουν το παιδί τους να υποφέρει από νευρικότητα, μελαγχολία και πόνους στο σώμα του.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ένα ποτό τη φορά και λιγότερα από επτά την εβδομάδα δεν προκαλούν προβλήματα στο παιδί.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Addictions". Στην έρευνα πήραν μέρος πάνω από 2.000 μητέρες οι οποίες απάντησαν σε σχετικά ερωτηματολόγια τρεις μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού τους, και αργότερα όταν το παιδί τους ήταν δύο, πέντε και οχτώ χρόνων.
Από τα βασικότερα συμπτώματα ήταν η μελαγχολία και η νευρικότητα, ωστόσο το πρόβλημα δε φαινόταν να επιδεινώνεται όσο μεγάλωναν τα παιδιά.
Αλκοολισμός Τοξικές βλάβες του αλκοόλ στον εγκέφαλο
Τα τοξικά αποτελέσματα εμφανίζονται ως ένας συνδυασμός από τα νευροτοξικά αποτελέσματα του αλκοόλ, την αλληλεπίδραση του αλκοόλ με τις θρεπτικές ανεπάρκειες του αλκοολισμού και από τις νευροτοξικές συνέπειες της απόσυρσης του αλκοόλ.
Ακόμα και η απόσυρση της αιθανόλης συνδέθηκε με μειώσεις των δενδριτικών συνάψεων των νευρικών κυττάρων και τη νευρωνική απώλεια.
Η ατροφία, η συρρίκνωση και η νευρωνική απώλεια του εγκεφάλου, έχουν τεκμηριωθεί στον ιστό του εγκεφάλου σε άτομα με αλκοολισμό, ιδίως στις φλοιώδεις και επιχείλιες περιοχές.
Όσον αφορά τον όγκο του εγκεφάλου, η μεταθανάτια έρευνα δείχνει ότι η απώλεια λευκής ουσίας, εμφανίζεται να είναι πιο προεξέχουσα από την μείωση της φαιάς ουσίας. Η νευρωνική απώλεια εμφανίζεται να είναι πρώτιστα απώλεια των πυραμιδικών νευρώνων.
Το σύνδρομο Wernicke-Korsakoff έχει συνδεθεί με ανωμαλίες στο μετωπικό φλοιό, καθώς επίσης και σε διάφορες υποφλοιώδεις δομές, συμπεριλαμβανομένου του θαλάμου, του ιππόκαμπου, των μαστίων και του αμυγδαλωτού πυρήνα.
Οι νευρωνικές ογκομετρικές απώλειες, είναι προοδευτικές με τη βαριά κατανάλωση και είναι πιο προεξέχουσες στο μετωπικό και κροταφικό φλοιό. Τα εξαρτώμενα από το αλκοόλ άτομα παρουσιάζουν επίσης διεύρυνση ανάμεσα στις έλικες του εγκεφαλικού φλοιού και τις κοιλίες, καθώς επίσης και μείωση όγκου του ιππόκαμπου. Περιγράφονται επίσης μειώσεις του όγκου του μεσολόβιου (που συνδέει το δεξί με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου).
Η ατροφία του εγκεφάλου που τεκμηριώνεται στις δομικές νεύρο-απεικονιστικές μελέτες είναι πιο μεγάλη με την αύξηση της ηλικίας στους ενηλίκους. Αυτή η ηλικιακή επίδραση μπορεί να απεικονίσει μια ηλικιακή ευπάθεια στο αλκοόλ στους γηραιότερους πληθυσμούς, την αλληλεπίδραση των διαδικασιών γήρανσης, και νευροτοξικότητας του αλκοολισμού, δηλαδή, μια «πρόωρη γήρανση του εγκεφάλου», καθώς επίσης και τον συσσωρευμένο αντίκτυπο του από μακρού υφιστάμενου αλκοολισμού στους παλαιότερους ηλικιακά πληθυσμούς. Κατά συνέπεια, η ατροφία μπορεί να μην είναι εύκολα ανιχνεύσιμη στους νέους υγιείς αλκοολικούς ασθενείς.
Αντίθετα, οι έφηβοι αλκοολικοί, παρουσιάζουν ογκομετρικές αλλαγές του ιππόκαμπου, που δεν φαίνονται στις μελέτες των υγιών νέων ενηλίκων. Η μελέτη στους εφήβους δείχνει τη βλαβερή δυνατότητα, οι έφηβοι αλκοολικοί να παρουσιάζουν αποδιοργανωτικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη του εγκεφάλου ή και μια αυξανόμενη ευαισθησία στα νευροτοξικά αποτελέσματα του αλκοόλ.
Κατά τη διάρκεια των αρχικών ετών της διακοπής χρήσης του αλκοόλ, υπάρχει αποκατάσταση στις ποσότητες της φαιάς και λευκής εγκεφαλικής ουσίας, μειώσεις στο κενό ανάμεσα στις έλικες και μειώσεις του κοιλιακού όγκου. Υπάρχουν όμως διαφορές στο ποσοστό συγκεκριμένων περιοχών εγκεφάλου και συγκεκριμένων τύπων ιστού, όσον αφορά το ποσοστό αποκατάστασης. Η σχετικά γρήγορη αποκατάσταση της λευκής εγκεφαλικής ουσίας μετά την διακοπή του αλκοόλ, δεν εμφανίζεται να απεικονίζει και την επιστροφή του ύδατος των ιστών που εκτοπίζεται από το αλκοόλ, δηλαδή την αφυδάτωση.
Η θρεπτική κατάσταση, οι νευρολογικές επιπλοκές της απόσυρσης του αλκοόλ, και η ηπατική λειτουργία, εμφανίζονται να σχετίζονται με ευρήματα στις δομικές νεύρο-απεικονιστικές μελέτες. Οι επιληπτικές κρίσεις μετά από απόσυρση του αλκοόλ, έχουν συνδεθεί με τη νευροτοξικότητα στούς αλκοολικούς ασθενείς. Υποστήριξη αυτής της σχέσης, είναι ότι η απώλεια λευκής ουσίας στον κροταφικό φλοιό συνδέθηκε ιδιαίτερα με επιληπτικές κρίσεις μετά από απόσυρση της αιθανόλης. Αν και η φλοιώδης ατροφία έχει περιγραφεί και σε αλκοολικούς ασθενείς με καλή θρεπτική κατάσταση, το σύνδρομο Wernicke-Korsakoff και η ηπατική κίρρωση συνδέονται γενικά με μεγαλύτερα ογκομετρικά ελλείμματα στις φλοιώδεις και επιχείλιες δομές του εγκεφάλου.
Ακόμα και η απόσυρση της αιθανόλης συνδέθηκε με μειώσεις των δενδριτικών συνάψεων των νευρικών κυττάρων και τη νευρωνική απώλεια.
Η ατροφία, η συρρίκνωση και η νευρωνική απώλεια του εγκεφάλου, έχουν τεκμηριωθεί στον ιστό του εγκεφάλου σε άτομα με αλκοολισμό, ιδίως στις φλοιώδεις και επιχείλιες περιοχές.
Όσον αφορά τον όγκο του εγκεφάλου, η μεταθανάτια έρευνα δείχνει ότι η απώλεια λευκής ουσίας, εμφανίζεται να είναι πιο προεξέχουσα από την μείωση της φαιάς ουσίας. Η νευρωνική απώλεια εμφανίζεται να είναι πρώτιστα απώλεια των πυραμιδικών νευρώνων.
Το σύνδρομο Wernicke-Korsakoff έχει συνδεθεί με ανωμαλίες στο μετωπικό φλοιό, καθώς επίσης και σε διάφορες υποφλοιώδεις δομές, συμπεριλαμβανομένου του θαλάμου, του ιππόκαμπου, των μαστίων και του αμυγδαλωτού πυρήνα.
Οι νευρωνικές ογκομετρικές απώλειες, είναι προοδευτικές με τη βαριά κατανάλωση και είναι πιο προεξέχουσες στο μετωπικό και κροταφικό φλοιό. Τα εξαρτώμενα από το αλκοόλ άτομα παρουσιάζουν επίσης διεύρυνση ανάμεσα στις έλικες του εγκεφαλικού φλοιού και τις κοιλίες, καθώς επίσης και μείωση όγκου του ιππόκαμπου. Περιγράφονται επίσης μειώσεις του όγκου του μεσολόβιου (που συνδέει το δεξί με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου).
Η ατροφία του εγκεφάλου που τεκμηριώνεται στις δομικές νεύρο-απεικονιστικές μελέτες είναι πιο μεγάλη με την αύξηση της ηλικίας στους ενηλίκους. Αυτή η ηλικιακή επίδραση μπορεί να απεικονίσει μια ηλικιακή ευπάθεια στο αλκοόλ στους γηραιότερους πληθυσμούς, την αλληλεπίδραση των διαδικασιών γήρανσης, και νευροτοξικότητας του αλκοολισμού, δηλαδή, μια «πρόωρη γήρανση του εγκεφάλου», καθώς επίσης και τον συσσωρευμένο αντίκτυπο του από μακρού υφιστάμενου αλκοολισμού στους παλαιότερους ηλικιακά πληθυσμούς. Κατά συνέπεια, η ατροφία μπορεί να μην είναι εύκολα ανιχνεύσιμη στους νέους υγιείς αλκοολικούς ασθενείς.
Αντίθετα, οι έφηβοι αλκοολικοί, παρουσιάζουν ογκομετρικές αλλαγές του ιππόκαμπου, που δεν φαίνονται στις μελέτες των υγιών νέων ενηλίκων. Η μελέτη στους εφήβους δείχνει τη βλαβερή δυνατότητα, οι έφηβοι αλκοολικοί να παρουσιάζουν αποδιοργανωτικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη του εγκεφάλου ή και μια αυξανόμενη ευαισθησία στα νευροτοξικά αποτελέσματα του αλκοόλ.
Κατά τη διάρκεια των αρχικών ετών της διακοπής χρήσης του αλκοόλ, υπάρχει αποκατάσταση στις ποσότητες της φαιάς και λευκής εγκεφαλικής ουσίας, μειώσεις στο κενό ανάμεσα στις έλικες και μειώσεις του κοιλιακού όγκου. Υπάρχουν όμως διαφορές στο ποσοστό συγκεκριμένων περιοχών εγκεφάλου και συγκεκριμένων τύπων ιστού, όσον αφορά το ποσοστό αποκατάστασης. Η σχετικά γρήγορη αποκατάσταση της λευκής εγκεφαλικής ουσίας μετά την διακοπή του αλκοόλ, δεν εμφανίζεται να απεικονίζει και την επιστροφή του ύδατος των ιστών που εκτοπίζεται από το αλκοόλ, δηλαδή την αφυδάτωση.
Η θρεπτική κατάσταση, οι νευρολογικές επιπλοκές της απόσυρσης του αλκοόλ, και η ηπατική λειτουργία, εμφανίζονται να σχετίζονται με ευρήματα στις δομικές νεύρο-απεικονιστικές μελέτες. Οι επιληπτικές κρίσεις μετά από απόσυρση του αλκοόλ, έχουν συνδεθεί με τη νευροτοξικότητα στούς αλκοολικούς ασθενείς. Υποστήριξη αυτής της σχέσης, είναι ότι η απώλεια λευκής ουσίας στον κροταφικό φλοιό συνδέθηκε ιδιαίτερα με επιληπτικές κρίσεις μετά από απόσυρση της αιθανόλης. Αν και η φλοιώδης ατροφία έχει περιγραφεί και σε αλκοολικούς ασθενείς με καλή θρεπτική κατάσταση, το σύνδρομο Wernicke-Korsakoff και η ηπατική κίρρωση συνδέονται γενικά με μεγαλύτερα ογκομετρικά ελλείμματα στις φλοιώδεις και επιχείλιες δομές του εγκεφάλου.
Οικονομική Κρίση και Ψυχική Υγεία
Πολλές μελέτες σε πολλές χώρες αλλά και η δική μας εμπειρία από το ιατρείο μας, δείχνουν ότι η έλλειψη οικονομικής ασφάλειας, η απότομη μείωση του εισοδήματος και η ανεργία, καταστάσεις δηλαδή που σχετίζονται με τη δυσμενή οικονομική συγκυρία, την απώλεια θέσεων εργασίας, την επαγγελματική αβεβαιότητα και την αδυναμία εκπλήρωσης οικονομικών υποχρεώσεων, αποτελούν σοβαρή απειλή για την ψυχική υγεία και επιφέρουν σημαντική αύξηση του αριθμού των ψυχικών διαταραχών όπως η Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή, η Διαταραχή Πανικού, οι Ψυχοσωματικές διαταραχές, η Καταθλιπτική Διαταραχή και τελικά και των αυτοκτονιών. Επίσης παρατηρούμε αυξημένα προβλήματα εθισμού και εξάρτησης σε τοξικές ουσίες, αυξημένη κατανάλωση καπνού και αλκοόλ.
Ο ΠΟΥ προειδοποιεί επίσημα ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση οδηγεί σε έξαρση του αριθμού των αυτοκτονιών, ενώ τα κρούσματα έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους και στη χώρα μας.
Οι μελέτες αποδεικνύουν συστηματικά ότι οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες αυτοκτονίας είναι πιο συχνές σε ανέργους και γενικότερα σε χαμηλά οικονομικά κοινωνικά επίπεδα παρά σε εργαζόμενους, και ότι περισσότεροι άνεργοι αυτοκτονούν σε σύγκριση με τους αμιγώς ψυχιατρικούς ασθενείς.Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και τα άγαμα άτομα έχουν επίσης δυσμενή πρόγνωση. Φυσικά, ασθενείς ήδη από παλαιότερα με ιστορικό κατάθλιψης ή και απόπειρες αυτοκτονίας, ευρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο.
Οι άνδρες κινδυνεύουν περισσότερο από τις γυναίκες να αυτοκτονήσουν και μια εξήγηση είναι και η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ στον ανδρικό πληθυσμό.
Η αύξηση της ανεργίας κατά 3% συσχετίζεται με αύξηση των αυτοκτονιών κατά 4,5%, προκαλεί διπλασιασμό της γενικής θνησιμότητας στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα και αύξηση της θνησιμότητας από άλλες παθήσεις όπως ισχαιμική καρδιοπάθεια (εμφράγματα δηλαδή) κυρίως σε άνδρες κάτω των 60 ετών.
Υπό το πρίσμα αυτό, η αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων στην ψυχική υγεία σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, θα έπρεπε να αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα της εθνικής υγειονομικής πολιτικής και ειδικότερα η κάλυψη των ανθρώπων που υφίστανται καταστροφικές συνέπειες για την υγεία τους. Αλλά μάλλον το αντίθετο παρατηρούμε.
Η οικονομική ύφεση και οι οικονομικές κρίσεις έχουν ένα πλαίσιο που εξαρτώνται εσωτερικά και από την αρνητική επίπτωση των ψυχικών διαταραχών της υγείας. Αυτές εμφανίζονται σε χαμηλού και μέσου εισοδήματος χώρες, ενώ ορισμένες εύπορες χώρες προσφέρουν τις δικλείδες που βοηθούν τους ανέργους να ξεφύγουν από τις δυσμενείς συνέπειες. Η χώρα μας, στα σίγουρα δεν ανήκει σε αυτές τις ορισμένες εύπορες χώρες !
Η εμφάνιση μείζονος κατάθλιψης σε περίοδο οικονομικής κρίσης, τυπικά αυξάνει κατά 50% στον γενικό πληθυσμό, και το ποσοστό των ανθρώπων που εμφανίζει κατάθλιψη μετά από μεγάλη οικονομική απώλεια ξεπερνά το 70%. Από αυτούς κάποιοι θα αυτοκτονήσουν αλλά το ποσοστό ποικίλει από χώρα σε χώρα.
Για παράδειγμα στην κατάρρευση του 1992-1998 της Ρωσίας, οι αυτοκτονίες και οι βίαιοι θάνατοι αυξήθηκαν τόσο πολύ, που μιλούσαμε για μια «μαύρη ζώνη θανάτου» στις χώρες της Βαλτικής και στη ίδια τη Ρωσία. Τα οικονομικά πειράματα της ρωσικής κυβέρνησης που είναι γνωστά επίσης ως «θεραπεία σοκ», ξεκίνησαν στη Ρωσία στις αρχές του 1992 και συνοδεύονταν από την κατάργηση των ελέγχων των τιμών και γοργή μείωση των πραγματικών μισθών, των συντάξεων και της σχεδόν πλήρους απώλειας των προσωπικών αποταμιεύσεων. Λίγο μετά το 1992, η Ρωσία παρουσίασε σημαντική και απότομη αύξηση της συνολικής θνησιμότητας μεταξύ 1990 και 1994. Η θνησιμότητα από αυτοκτονία αυξήθηκε δραματικά μετά το 1994 και συνέχισε να είναι η κύρια αιτία του βίαιου θανάτου για τους άνδρες στη Ρωσία. (Ellman, 1994;Gavrilova et al., 1997; Notzon et al., 1998; Leon et al., 1997; Leon, Shkolnikov, 1998; Mesle,Vallin, 1998; Shkolnikov et al., 1995a; 1995b; Walberg et al., 1998).
Αν είστε λίγο προσεκτικοί, θα δείτε ότι σε κάποιες πορείες διαμαρτυρίας ήδη στην Αθήνα (Απρίλιος 2010), πολλοί από τους διαδηλωτές, έχουν από μία μπύρα στο χέρι. Αυτή η απώλεια του λογικού ελέγχου λόγω του αλκοόλ επάνω στη φόρτιση της διαδήλωσης, αν συνδυαστεί με κάποιο ήπιο ή τυχαίο επεισόδιο, μπορεί εύκολα να υπαγορεύσει μια εξέλιξη του τύπου των εκτεταμένων επεισοδίων.
Με την άνοδο της ανεργίας και την πτώση του οικονομικού επιπέδου, όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στο ποτό ή και στα ναρκωτικά.
Όμως αυτό πυροδοτεί έναν νέο κύκλο ψυχικών προβλημάτων που προστίθενται στα προηγούμενα. Η βία εισβάλει και επειδή η οργή είναι ένα επίσημο στάδιο της φυσιολογικής ψυχολογικής εξέλιξης του θρήνου και επειδή με το αλκοόλ και τις άλλες τοξικές ουσίες χάνεται η καταστολή των βίαιων ενορμήσεων.
Αυτό λοιπόν που παρατηρούμε είναι η κατακόρυφη αύξηση των βίαιων θανάτων: αυξάνονται τα θανατηφόρα τροχαία, τα εγκλήματα, οι θάνατοι από υπερβολική δόση αλκοόλ και ναρκωτικών, και οι αυτοκτονίες.
Πρέπει να προσθέσω εδώ τρεις σημαντικές και αλληλένδετες παρατηρήσεις. Ο ψυχίατρος γνωρίζει δυστυχώς πολύ καλά ότι ένα σοβαρό ποσοστό θανατηφόρων τροχαίων οφείλεται στην πραγματικότητα στην αυτοκτονική διάθεση, ότι άλλο ένα σοβαρό ποσοστό θανατηφόρων τροχαίων οφείλεται στην αλκοολική μέθη και ότι ο αλκοολισμός μπορεί να θεωρηθεί σαν μια μορφή άτολμης αργής αυτοκτονίας.
Είμαστε δυστυχώς μέσα (και ακριβώς για αυτό δεν μπορούμε να το δούμε καθαρά) σε ένα εξελισσόμενο φαινόμενο φυσικής επιλογής: Σύμφωνα με την θεωρία της εξέλιξης και της φυσικής επιλογής, η παρατηρούμενη άνοδος της θνησιμότητας που σχετίζεται με το αλκοόλ, μπορεί να αποδοθεί στην επιλεκτική «κατάργηση» της ομάδας των βαριά εξαρτημένων αλκοολικών που δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν στην αλλαγή των οικονομικών συνθηκών. Ακούγεται και είναι απάνθρωπο, αλλά οι νόμοι της φύσης είναι πάνω από την έννοια της ανθρώπινης ηθικής. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει και να το αφήσουμε να εξελιχτεί έτσι σκληρά και ανελέητα. Πρέπει η κοινωνία να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο ότι στην περίοδο των ετών της οικονομικής κρίσης, υπάρχει άλλος ένας ύπουλος εχθρός που πρέπει να αντιμετωπίσει. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Θα το κάνει;
Μιλώντας για ανεργία, παρατηρούμε και το εξής κοινωνικό λάθος: Από τη μία γνωρίζουμε επίσημα ότι η ανεργία αυξάνει τις ψυχικές διαταραχές και τις αυτοκτονίες, από την άλλη ο άνεργος χάνει μετά από λίγο χρονικό διάστημα και τα ασφαλιστικά του δικαιώματα και δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο η πρόσβασή του σε θεραπευτικές λύσεις της ψυχικής του υγείας.
Η κατάσταση περιπλέκεται και από την δυσάρεστη κατάσταση που θέλει, ανάμεσα στο πρώτο κύμα ανέργων να είναι και οι άνθρωποι με ήδη προϋπάρχουσα κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή.
Σε αυτές τις παθήσεις υπολείπεται συχνότατα η καλή απόδοση στην εργασία, οπότε ο εργοδότης ενόψει οικονομικής κρίσης, εντοπίζει εύκολα τους αδύνατους κρίκους και τους απολύει πρώτους. Αλλά αυτό σημαίνει αυτόματα και την επιδείνωση της προϋπάρχουσας ψυχικής διαταραχής τους. Αλλά αυτή τη διαδικασία επιλογής απολυομένων, την αντιλαμβάνονται οι ευάλωτοι εργαζόμενοι, ακόμα και πριν απολυθούν, οπότε γιγαντώνονται μέσα τους οι ανασφάλειες με επακόλουθο την περαιτέρω πτώση της εργασιακής αποτελεσματικότητάς τους, αφού έχουν ήδη μεταπέσει στον φαύλο κύκλο του ψυχικού πανικού για το μέλλον τους. Έτσι οι εργοδότες τους εντοπίζουν και τους απολύουν γρηγορότερα.
Δηλαδή η οικονομική αποσταθεροποίηση, προκαλεί την ψυχική αποσταθεροποίηση και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια ένα μέρος των ευαίσθητων εργαζόμενων στην ανεργία και συνεπώς εγκαθίσταται ο πανικός και η περαιτέρω ψυχική κατακρήμνιση.
Μη βρίσκοντας λύση στον ενδοψυχικό τους κυκλώνα, κάποιοι προτιμούν την αυτοκτονία ενώ ακόμα εργάζονται. Έτσι εξηγώ και το φαινόμενο των αυτοκτονιών σε μεγάλες εταιρείες, όπως στη Γαλλία η France Telecom με 35 αυτοκτονίες μέσα σε 2 χρόνια.
Παρά την κοινή άποψη ότι οι ηλικιωμένοι είναι η πιο ευάλωτη ομάδα του πληθυσμού, δεν υπάρχει σημαντική αλλαγή στη θνησιμότητα από βίαια αίτια για τις ηλικίες άνω των 70 ετών σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Δεν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στη θνησιμότητα από αυτοκτονία και δηλητηρίαση από το αλκοόλ για τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Η θέση των ηλικιωμένων στην οικονομική κρίση είναι παράδοξη και ενδιαφέρουσα. Παρά το γεγονός ότι οι συντάξεις τους είναι συνήθως μικρές, οι ηλικιωμένοι άνθρωποι υποστηρίζουν τώρα συχνά τα ενήλικα παιδιά τους, τα οποία δεν έχουν ουσιαστικά κανένα εισόδημα λόγω των καθυστερούμενων μισθών, ή της ανεργίας και της συνήθως ανύπαρκτης αποταμίευσης στις μικρότερες ηλικίες. Αυτή η υποστήριξη που παρέχεται από τους ηλικιωμένους φαίνεται να έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του κοινωνικού τους χαρακτήρα, της αυτοεκτίμησης και την συνακόλουθη προστασία τους από αυτοκτονίες.
Η οικονομική και κοινωνική αστάθεια, είναι μια αιτία που αυξάνει τη θνησιμότητα,
και μπορεί να εξηγήσει τις αυξήσεις που καταγράφουμε στα ποσοστά των αυτοκτονιών και της θνησιμότητας από ανθρωποκτονίες (βίαια εγκλήματα).
Οι άνδρες ανταποκρίνονται στην αυξανόμενη οικονομική και κοινωνική αστάθεια με την αύξηση των ποσοστών αυτοκτονίας, ενώ
οι γυναίκες γίνονται όλο και πιο συχνά τα
θύματα ανθρωποκτονίας.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα στην Ελλάδα (αλλά και σε πολλές άλλες χώρες) είναι ότι οι Γενικοί Γιατροί, οι παθολόγοι, οι χειρουργοί, οι γυναικολόγοι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν επαρκώς τα ψυχικά νοσήματα, δεν είναι εκπαιδευμένοι για αυτό, (με το ήδη κλασσικό από παλαιότερα παράδειγμα, την αστοχία τους να διαγνώσουν την επικίνδυνη Επιλόχεια Κατάθλιψη στις γυναίκες ασθενείς τους), και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την πάθηση που οδηγεί συχνότερα από οποιαδήποτε άλλη στην αυτοκτονία, δηλαδή την κατάθλιψη.
Έχει βρεθεί ότι περίπου 50% των ασθενών με ψυχικά προβλήματα που επισκέπτονται υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας παραμένουν αδιάγνωστοι. Αυτό οφείλεται ασφαλώς στην ανεπαρκή εκπαίδευση των Γενικών Γιατρών, αλλά και σε άλλους παράγοντες, όπως είναι η ανυπαρξία «προσωπικού» γιατρού που να γνωρίζει τα προβλήματα του ασθενούς, η απουσία συστήματος συνεντεύξεων (ραντεβού), το γεγονός ότι ο γιατρός του ΙΚΑ πρέπει να δει 50 άτομα μέσα σ’ ένα πρωινό κ.λπ.
Και όλα αυτά, την στιγμή που τα στοιχεία δείχνουν ότι το 2010 μόνο μία από τις παθήσεις του ψυχοπαθολογικού φάσματος, η κατάθλιψη, θα αποτελέσει πιθανά τη δεύτερη αιτία αναπηρίας σε παγκόσμιο επίπεδο, ειδικά στο φάσμα των παραγωγικών ηλικιών.
Ο ΠΟΥ προειδοποιεί επίσημα ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση οδηγεί σε έξαρση του αριθμού των αυτοκτονιών, ενώ τα κρούσματα έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους και στη χώρα μας.
Οι μελέτες αποδεικνύουν συστηματικά ότι οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες αυτοκτονίας είναι πιο συχνές σε ανέργους και γενικότερα σε χαμηλά οικονομικά κοινωνικά επίπεδα παρά σε εργαζόμενους, και ότι περισσότεροι άνεργοι αυτοκτονούν σε σύγκριση με τους αμιγώς ψυχιατρικούς ασθενείς.Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και τα άγαμα άτομα έχουν επίσης δυσμενή πρόγνωση. Φυσικά, ασθενείς ήδη από παλαιότερα με ιστορικό κατάθλιψης ή και απόπειρες αυτοκτονίας, ευρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο.
Οι άνδρες κινδυνεύουν περισσότερο από τις γυναίκες να αυτοκτονήσουν και μια εξήγηση είναι και η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ στον ανδρικό πληθυσμό.
Η αύξηση της ανεργίας κατά 3% συσχετίζεται με αύξηση των αυτοκτονιών κατά 4,5%, προκαλεί διπλασιασμό της γενικής θνησιμότητας στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα και αύξηση της θνησιμότητας από άλλες παθήσεις όπως ισχαιμική καρδιοπάθεια (εμφράγματα δηλαδή) κυρίως σε άνδρες κάτω των 60 ετών.
Υπό το πρίσμα αυτό, η αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων στην ψυχική υγεία σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, θα έπρεπε να αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα της εθνικής υγειονομικής πολιτικής και ειδικότερα η κάλυψη των ανθρώπων που υφίστανται καταστροφικές συνέπειες για την υγεία τους. Αλλά μάλλον το αντίθετο παρατηρούμε.
Η οικονομική ύφεση και οι οικονομικές κρίσεις έχουν ένα πλαίσιο που εξαρτώνται εσωτερικά και από την αρνητική επίπτωση των ψυχικών διαταραχών της υγείας. Αυτές εμφανίζονται σε χαμηλού και μέσου εισοδήματος χώρες, ενώ ορισμένες εύπορες χώρες προσφέρουν τις δικλείδες που βοηθούν τους ανέργους να ξεφύγουν από τις δυσμενείς συνέπειες. Η χώρα μας, στα σίγουρα δεν ανήκει σε αυτές τις ορισμένες εύπορες χώρες !
Η εμφάνιση μείζονος κατάθλιψης σε περίοδο οικονομικής κρίσης, τυπικά αυξάνει κατά 50% στον γενικό πληθυσμό, και το ποσοστό των ανθρώπων που εμφανίζει κατάθλιψη μετά από μεγάλη οικονομική απώλεια ξεπερνά το 70%. Από αυτούς κάποιοι θα αυτοκτονήσουν αλλά το ποσοστό ποικίλει από χώρα σε χώρα.
Για παράδειγμα στην κατάρρευση του 1992-1998 της Ρωσίας, οι αυτοκτονίες και οι βίαιοι θάνατοι αυξήθηκαν τόσο πολύ, που μιλούσαμε για μια «μαύρη ζώνη θανάτου» στις χώρες της Βαλτικής και στη ίδια τη Ρωσία. Τα οικονομικά πειράματα της ρωσικής κυβέρνησης που είναι γνωστά επίσης ως «θεραπεία σοκ», ξεκίνησαν στη Ρωσία στις αρχές του 1992 και συνοδεύονταν από την κατάργηση των ελέγχων των τιμών και γοργή μείωση των πραγματικών μισθών, των συντάξεων και της σχεδόν πλήρους απώλειας των προσωπικών αποταμιεύσεων. Λίγο μετά το 1992, η Ρωσία παρουσίασε σημαντική και απότομη αύξηση της συνολικής θνησιμότητας μεταξύ 1990 και 1994. Η θνησιμότητα από αυτοκτονία αυξήθηκε δραματικά μετά το 1994 και συνέχισε να είναι η κύρια αιτία του βίαιου θανάτου για τους άνδρες στη Ρωσία. (Ellman, 1994;Gavrilova et al., 1997; Notzon et al., 1998; Leon et al., 1997; Leon, Shkolnikov, 1998; Mesle,Vallin, 1998; Shkolnikov et al., 1995a; 1995b; Walberg et al., 1998).
Αν είστε λίγο προσεκτικοί, θα δείτε ότι σε κάποιες πορείες διαμαρτυρίας ήδη στην Αθήνα (Απρίλιος 2010), πολλοί από τους διαδηλωτές, έχουν από μία μπύρα στο χέρι. Αυτή η απώλεια του λογικού ελέγχου λόγω του αλκοόλ επάνω στη φόρτιση της διαδήλωσης, αν συνδυαστεί με κάποιο ήπιο ή τυχαίο επεισόδιο, μπορεί εύκολα να υπαγορεύσει μια εξέλιξη του τύπου των εκτεταμένων επεισοδίων.
Με την άνοδο της ανεργίας και την πτώση του οικονομικού επιπέδου, όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στο ποτό ή και στα ναρκωτικά.
Όμως αυτό πυροδοτεί έναν νέο κύκλο ψυχικών προβλημάτων που προστίθενται στα προηγούμενα. Η βία εισβάλει και επειδή η οργή είναι ένα επίσημο στάδιο της φυσιολογικής ψυχολογικής εξέλιξης του θρήνου και επειδή με το αλκοόλ και τις άλλες τοξικές ουσίες χάνεται η καταστολή των βίαιων ενορμήσεων.
Αυτό λοιπόν που παρατηρούμε είναι η κατακόρυφη αύξηση των βίαιων θανάτων: αυξάνονται τα θανατηφόρα τροχαία, τα εγκλήματα, οι θάνατοι από υπερβολική δόση αλκοόλ και ναρκωτικών, και οι αυτοκτονίες.
Πρέπει να προσθέσω εδώ τρεις σημαντικές και αλληλένδετες παρατηρήσεις. Ο ψυχίατρος γνωρίζει δυστυχώς πολύ καλά ότι ένα σοβαρό ποσοστό θανατηφόρων τροχαίων οφείλεται στην πραγματικότητα στην αυτοκτονική διάθεση, ότι άλλο ένα σοβαρό ποσοστό θανατηφόρων τροχαίων οφείλεται στην αλκοολική μέθη και ότι ο αλκοολισμός μπορεί να θεωρηθεί σαν μια μορφή άτολμης αργής αυτοκτονίας.
Είμαστε δυστυχώς μέσα (και ακριβώς για αυτό δεν μπορούμε να το δούμε καθαρά) σε ένα εξελισσόμενο φαινόμενο φυσικής επιλογής: Σύμφωνα με την θεωρία της εξέλιξης και της φυσικής επιλογής, η παρατηρούμενη άνοδος της θνησιμότητας που σχετίζεται με το αλκοόλ, μπορεί να αποδοθεί στην επιλεκτική «κατάργηση» της ομάδας των βαριά εξαρτημένων αλκοολικών που δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν στην αλλαγή των οικονομικών συνθηκών. Ακούγεται και είναι απάνθρωπο, αλλά οι νόμοι της φύσης είναι πάνω από την έννοια της ανθρώπινης ηθικής. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει και να το αφήσουμε να εξελιχτεί έτσι σκληρά και ανελέητα. Πρέπει η κοινωνία να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο ότι στην περίοδο των ετών της οικονομικής κρίσης, υπάρχει άλλος ένας ύπουλος εχθρός που πρέπει να αντιμετωπίσει. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Θα το κάνει;
Μιλώντας για ανεργία, παρατηρούμε και το εξής κοινωνικό λάθος: Από τη μία γνωρίζουμε επίσημα ότι η ανεργία αυξάνει τις ψυχικές διαταραχές και τις αυτοκτονίες, από την άλλη ο άνεργος χάνει μετά από λίγο χρονικό διάστημα και τα ασφαλιστικά του δικαιώματα και δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο η πρόσβασή του σε θεραπευτικές λύσεις της ψυχικής του υγείας.
Η κατάσταση περιπλέκεται και από την δυσάρεστη κατάσταση που θέλει, ανάμεσα στο πρώτο κύμα ανέργων να είναι και οι άνθρωποι με ήδη προϋπάρχουσα κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή.
Σε αυτές τις παθήσεις υπολείπεται συχνότατα η καλή απόδοση στην εργασία, οπότε ο εργοδότης ενόψει οικονομικής κρίσης, εντοπίζει εύκολα τους αδύνατους κρίκους και τους απολύει πρώτους. Αλλά αυτό σημαίνει αυτόματα και την επιδείνωση της προϋπάρχουσας ψυχικής διαταραχής τους. Αλλά αυτή τη διαδικασία επιλογής απολυομένων, την αντιλαμβάνονται οι ευάλωτοι εργαζόμενοι, ακόμα και πριν απολυθούν, οπότε γιγαντώνονται μέσα τους οι ανασφάλειες με επακόλουθο την περαιτέρω πτώση της εργασιακής αποτελεσματικότητάς τους, αφού έχουν ήδη μεταπέσει στον φαύλο κύκλο του ψυχικού πανικού για το μέλλον τους. Έτσι οι εργοδότες τους εντοπίζουν και τους απολύουν γρηγορότερα.
Δηλαδή η οικονομική αποσταθεροποίηση, προκαλεί την ψυχική αποσταθεροποίηση και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια ένα μέρος των ευαίσθητων εργαζόμενων στην ανεργία και συνεπώς εγκαθίσταται ο πανικός και η περαιτέρω ψυχική κατακρήμνιση.
Μη βρίσκοντας λύση στον ενδοψυχικό τους κυκλώνα, κάποιοι προτιμούν την αυτοκτονία ενώ ακόμα εργάζονται. Έτσι εξηγώ και το φαινόμενο των αυτοκτονιών σε μεγάλες εταιρείες, όπως στη Γαλλία η France Telecom με 35 αυτοκτονίες μέσα σε 2 χρόνια.
Παρά την κοινή άποψη ότι οι ηλικιωμένοι είναι η πιο ευάλωτη ομάδα του πληθυσμού, δεν υπάρχει σημαντική αλλαγή στη θνησιμότητα από βίαια αίτια για τις ηλικίες άνω των 70 ετών σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Δεν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στη θνησιμότητα από αυτοκτονία και δηλητηρίαση από το αλκοόλ για τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Η θέση των ηλικιωμένων στην οικονομική κρίση είναι παράδοξη και ενδιαφέρουσα. Παρά το γεγονός ότι οι συντάξεις τους είναι συνήθως μικρές, οι ηλικιωμένοι άνθρωποι υποστηρίζουν τώρα συχνά τα ενήλικα παιδιά τους, τα οποία δεν έχουν ουσιαστικά κανένα εισόδημα λόγω των καθυστερούμενων μισθών, ή της ανεργίας και της συνήθως ανύπαρκτης αποταμίευσης στις μικρότερες ηλικίες. Αυτή η υποστήριξη που παρέχεται από τους ηλικιωμένους φαίνεται να έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του κοινωνικού τους χαρακτήρα, της αυτοεκτίμησης και την συνακόλουθη προστασία τους από αυτοκτονίες.
Η οικονομική και κοινωνική αστάθεια, είναι μια αιτία που αυξάνει τη θνησιμότητα,
και μπορεί να εξηγήσει τις αυξήσεις που καταγράφουμε στα ποσοστά των αυτοκτονιών και της θνησιμότητας από ανθρωποκτονίες (βίαια εγκλήματα).
Οι άνδρες ανταποκρίνονται στην αυξανόμενη οικονομική και κοινωνική αστάθεια με την αύξηση των ποσοστών αυτοκτονίας, ενώ
οι γυναίκες γίνονται όλο και πιο συχνά τα
θύματα ανθρωποκτονίας.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα στην Ελλάδα (αλλά και σε πολλές άλλες χώρες) είναι ότι οι Γενικοί Γιατροί, οι παθολόγοι, οι χειρουργοί, οι γυναικολόγοι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν επαρκώς τα ψυχικά νοσήματα, δεν είναι εκπαιδευμένοι για αυτό, (με το ήδη κλασσικό από παλαιότερα παράδειγμα, την αστοχία τους να διαγνώσουν την επικίνδυνη Επιλόχεια Κατάθλιψη στις γυναίκες ασθενείς τους), και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την πάθηση που οδηγεί συχνότερα από οποιαδήποτε άλλη στην αυτοκτονία, δηλαδή την κατάθλιψη.
Έχει βρεθεί ότι περίπου 50% των ασθενών με ψυχικά προβλήματα που επισκέπτονται υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας παραμένουν αδιάγνωστοι. Αυτό οφείλεται ασφαλώς στην ανεπαρκή εκπαίδευση των Γενικών Γιατρών, αλλά και σε άλλους παράγοντες, όπως είναι η ανυπαρξία «προσωπικού» γιατρού που να γνωρίζει τα προβλήματα του ασθενούς, η απουσία συστήματος συνεντεύξεων (ραντεβού), το γεγονός ότι ο γιατρός του ΙΚΑ πρέπει να δει 50 άτομα μέσα σ’ ένα πρωινό κ.λπ.
Και όλα αυτά, την στιγμή που τα στοιχεία δείχνουν ότι το 2010 μόνο μία από τις παθήσεις του ψυχοπαθολογικού φάσματος, η κατάθλιψη, θα αποτελέσει πιθανά τη δεύτερη αιτία αναπηρίας σε παγκόσμιο επίπεδο, ειδικά στο φάσμα των παραγωγικών ηλικιών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)